Advertisement
Published: August 15th 2009
Edit Blog Post
Banff is als een New York in de bergen, al sinds gisterenavond na aankomst werden we dit meer en meer gewaar. Door zijn ligging vlakbij de grootstad Calgary is voor die inwoners een bezoekje aan Banff en de bergen als voor ons een dagje naar zee. Voor 1 keer hadden we onze wekker niet gezet en ontwaakten we naar onze gewoonten veel te laat. Pas om 10h20 aan de dag kunnen beginnen, is best wel laat wetende dat hier in Banff wel wat te zien is.
Vlakbij het centrum van Banff bevinden zich de Bow Falls, naar horen zeggen best wel de moeite om er te passeren. Bij aankomst moesten we echter vaststellen dat ze eigenlijk toch niet zo spectaculair waren dan ze deden vermoeden. We vertrokken dan maar snel naar een volgende plaatsje dat ze ons hadden aangeraden. Johnson Canyon.
Om niet nog eens langs de snelweg met omheining te moeten rijden, kozen we voor een parallel weg die ons tot aan een parking zou leiden vlakbij de start van het wandeltraject. Naast het feit dat de Johnson Canyon een mooie wandeling door de canyon herbergt zouden er ook twee prachtige watervallen te zien zijn. Hiervoor moest wel
respectievelijk 1 en 3 kilometer voor geklommen worden. Ondanks het massa aan wandelende mensen, die constant voor je voeten kwamen slenteren was de Canyon, de Lower en de Upper Falls best wel de moeite voor te zien.
Aangekomen aan de Upper Falls, stonden we voor de keuze nog 3 kilometer klimmen naar een volgend mytisch plekje of terugkeren. Aanvankelijk stond mijn hongerige maag het niet toe om verder de klim aan te gaan, tot een Gents gezinnetje zo vriendelijk was om hun overschot aan broodjes met ons te delen.
We klommen dus verder naar de top, het is te zeggen een plaatsje tussen verschillende toppen, waar we omcirkelt door blauw-groene poeltjes versteld stonden van de schoonheid. De poeltjes worden Ink Pools genaamd, door zijn Blauw Groene kleur. De reden hierachter is een of andere chemische ontwikkeling, waarvan ik de juiste verklaring ben vergeten.
Het was al ruim na 18h wanneer we na een totaal van 12 km terug beneden aan de auto stonden. Eten kopen, koken e.d. zat er niet meer in, daarom een lekkere hamburger in een café'tje volstond om moe maar voldaan de nacht in te gaan.
Zondag 9 augustus was de dag dat
de wekker wel weer mee mocht spelen, vandaar vroeg genoeg aan de dag kunnen beginnen en na een stevig ontbijt richting het volgende nationale park te trekken. Kooteney National Park wat ook nog steeds deel uitmaakt van de Canadese Rocky's. Vanaf we Banff hadden verlaten stond er ons een mooie maar toch vrij saaie rit te wachten, tot helemaal op het einde.
Afdalingen en stijgingen van 8 tot 11% door rotsen brachten ons terug wat lager dan we de voorbije dagen gewend waren. Na onze tent recht gezet te hebben op het uiterste punt van het park, trokken we nog naar een meertje om rustig de avond al vissend in te zetten. Ditmaal alweer met wat geluk, al na een 10-tal minuten vissen had Sabrina prijs. Het meer waaraan we visten, zat echter vol kleine visjes, goed voor terug in het water te laten dus.
Advertisement
Tot: 0.07s; Tpl: 0.01s; cc: 15; qc: 27; dbt: 0.0436s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 2;
; mem: 1mb