Advertisement
Published: August 13th 2012
Jestesmy w Byblos. Ale o mały włos byśmy nie byli.
Okęcie. 4 torby. Największy bagaż małejEm. Bateria soczków, zupek i owocków. Pieluchy zwykłe i do pływania. Zabawki. Lekarstwa. Dwa razy dzwonilismy do Lotu dowiedziec sie o limit bagazu i kazdorazowo informacja o tym, ze mozemy wziac 30kg na glowe w dowolnej ilosci toreb musiala byc im wyciagana z gardla, wiec do konca nie bylo wiadomo, czy nie bedzie nadbagażu, bo ostatnio zaostrzyly sie przepisy w tym zakresie. No i w bagazu podrecznym wozek, fotelik, garnitur, torba małejEm, plecak ze sprzetem foto, moja torebka.
Przy czekinie nie pokazuje sie w kompie małaEm. Niby ma bilet, a system jej nie widzi. Stres. Pan przy kontuarze sobie nie radzi, panie w kasie nie chca mu pomoc. Dzoni gdzies wyzej. Udalo sie. Potem nadawanie wózka. Znów komplikacje.
Wiza na miejscu, pyta pam za kontuarem. Tak, odpowiadam pewnym glosem. No bo jest pewnien problem, mowi on. Pan Q ma paszport wazny do 5 listopada, a w Libanie wymagana jest waznosc pol roku. Zimny pot oblewa nas wszystkich. To co, po tych przeprawach z pazportem małejEm, biletem dla niej, biletem dla mamy, okaze sie, ze wszystko na nic, bo nas nie wpuszczą? Potem ktos mowi, ze wystarczy waznosc trzy miesiace. To tez nas nie ratuje, bo waznosc paszportu wygasa za 2 miesiace i trzy tygodnie. Na szczescie w Warszawie juz nikt wiecej sie nie wczytuje w nasze dokumenty.
Ponowny stres na lotnisku w Beirucie. Zagaduję i zartuje z panem wopistą, Q. trzyma zaspana małąEm i robi słodkie oczy. Bach, bach, bach. Trzy pieczatki ląduja w trzech paszportach. Jestesmy.
Jest 5.30. Dnieje. Slychac regularnie uderzajace o brzeg fale. MałaEm zasnela. Ide spac na dwie godziny.
Advertisement
Tot: 0.395s; Tpl: 0.01s; cc: 15; qc: 76; dbt: 0.1389s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
jt
non-member comment
ach te słodkie oczy Q!