Dag 14 en terugkomst: Roslynn chapel en ferry

---

Met Edinburgh in ons kielzog, vertrokken we richting Newcastle waar de ferry op ons wachtte. We stopten niet aan Alnwick Castle, maar wel aan Rosslyn Chapel. Een kapel waar enkele opnames doorgingen van ‘The Davinci Code’ en gewoon ook een kapel met een rijke geschiedenis. Zo zou een gravering van Maïs hier het bewijs zijn dat Schotten eerder al eens Amerika ontdekt hebben nog voor Columbus! Zoals vele plaatsen in Schotland, waren aan deze plek een hele collectie van verhalen en legendes verbonden. Best een leuke, interessante tussenstop dus.

We reden verder en passeerden een supermarkt om middageten en peercider te halen. Helaas was hier ook elk soort cider, behalve peer …

Nu in één trek door naar Newcastle!

We arriveerden met maar een kwartier overschot aan de ferry, maar gelukkig zijn we er geraakt. Er werd aan boord weer whisky gekocht (niet normaal die zuiplappen waarmee ik op pad ben!), dronken iets en gingen eten. Het was deze keer niet zo fancy als vorige keer, maar het buffet smaakte ook wel. De boot leek ook wel vol te zitten met mensen die je zo in programma’s als Geordie Shore kon terugvinden (we zaten dan ook aan Newcastle). Na het eten besloten we om een film te zien in de cinema (jawel, er is een cinema aan boord). Antman bleek een geweldige film te zijn met actie en komedie in overvloed. Ik kan niet wachten op den 2! Daarna terug naar onze kajuit. Het is een uur minder lang slapen, dus best niet te laat erin. Maar, het eten eiste zijn tol. Thomas had last van zijn maag, maar iedereen had last van de anderen hun maag. Flatulentie alom! Er werd tussen de protjes door nog nagepraat over de reis, de hoogtepunten besproken en beslist dat het niet de laatste keer is dat elk van ons naar de UK is geweest. We hebben ons allemaal fantastisch geamuseerd en het was een topreis! Daar zijn we het allemaal over eens.

Gelukkig werden we ’s morgens allemaal nog wakker en dan één voor één naar de badkamer en dan naar het ontbijt. Het English Breakfast smaakte natuurlijk weer fantastisch! De weinige tijd die nog restte, gebruikten we om ons gerief te gaan halen in de kajuit en ik poetste mijn tanden nog.

Nu als de bliksem naar de auto om dan als de bliksem (geen zorgen mama’s, we houden ons aan de verkeersregels) terug naar huis te gaan. Want we geven eerlijk toe, het was een fantastische reis, maar uiteindelijk is niets zo goed als thuiskomen.





Over and out!

---