Advertisement
Published: August 2nd 2018
Edit Blog Post
Vandaag stond de reis naar het eilandje Rousay op de planning, en daar nog een (relatief korte) wandeling van 10 km. We moesten vroeg op, want om de vroege ferry naar Rousay te halen moesten we de bus van 8 uur hebben. We werden wakker met regen, maar in de loop van de ochtend klaarde het op en we hebben de rest van de dag prachtig weer gehad. We hadden om 7 uur gereserveerd voor het ontbijt, maar toen we beneden waren waren alle deuren nog op slot en alle lichten nog uit. Er stond ook een oudere Britse man te wachten, die dit "slightly disappointing" vond (wat volgens ons Brits is voor "wat een ballentent, ik kom hier nooit meer terug"). Eenmaal boven stond Sander bij het openen van de deur ook nog opeens met de deurknop in zijn handen, maar gelukkig was hij er aan de binnenkant niet uitgevallen, dus we konden nog naar binnen. Toen we een kwartier later weer beneden gingen kijken stond ook het andere Nederlandse stel te wachten, want die moesten natuurlijk dezelfde bus hebben als wij. om 07:20 kwam er gelukkig iemand aan die snel scrambled eggs voor ons heeft gemaakt, waarna we snel
naar de bus halte zijn gegaan.
Die halte is trouwens niet echt een halte, je kan hier gewoon op willekeurige punten langs de busroute gaan staan en daar de bus aanhouden. Met de bus gingen we naar Kirkwall (de "hoofdstad" van de Orkney's). Onderweg reden we over de Churchill Barriers, die in 1940 zijn aangelegd nadat een Duitse U-boot een slagschip tot zinken heeft gebracht in de Scapa Flow. Dit slagschip ligt er nog steeds, wat een erg spookachtig gezicht is. Eenmaal in Kirkwall hadden we een uur overstap op de volgende bus naar Tingwall. De dorpjes zijn hier trouwens miniscuul. St. Margarets Hope (Tinte is groter) en Kirkwall zouden in Nederland gehuchten zijn, en de andere "dorpen" zijn vaak 3 a 4 huizen met soms een stijger als ze aan zee liggen. In Kirkwall waren alle winkels nog dicht (hier hebben we vanaf overmorgen 2 overnachtingen),dus we hebben even onze benen gestrekt en zijn toen weer terug naar het busstation gegaan. De bus kwam keurig op tijd aan (alle bussen tot nu toe, zijn we niet gewend op vakantie!) en heeft ons afgezet bij de Ferry. Een korte overtocht later kwamen we aan op het eilandje Rousay.
Hier werden we opgehaald door een medewerker van het hotel. Het hotel ligt halverwege een heuvel, en we hebben een prachtig uitzicht over de zee en de andere eilanden! We zijn hier ook nog geen dorpjes tegengekomen, het hotel ligt heel afgezonderd. Nadat we alles een beetje geïnstalleerd hadden op de kamer, vertrokken we weer voor de wandeling. Bij de uitleg van de wandeling stond dat hij afgeraden werd bij slecht weer, omdat er een stuk over heide gelopen moest worden en dat een GPS aangeraden werd omdat de paden voor een deel niet gemarkeerd waren, dus we waren benieuwd!
Het eerste deel van de wandeling was bergopwaards, waar we aan het begin weer langs een cairn (grafheuvel) kwamen, waar we ook binnen weer een kijkje hebben genomen (deze was qua uiterlijk hetzelfde als die van gisteren, maar iets groter). Hier hebben we ook even geluncht (het was inmiddels 13:00), waarna we onze wandeling hervatten. Eenmaal boven op de berg verdween inderdaad het pad, en moesten we over heide lopen. Dit was aan het begin grappig, maar begon toch snel tegen te vallen! Elke keer als je je voet neerzetten zakte je nog 10 tot 30 centimeter naar beneden,
en de ondergrond was zeer onregelmatig waardoor het niet mogelijk was om in te schatten wanneer je de grond ging raken (gevaar voor verzwikte enkels, maar gelukkig is er niets foutgegaan). Hier hebben we ook behoorlijk gebruik gemaakt van de route-app op de telefoon met GPS (de papieren routebeschrijving was hier overgegaan op instructies als "loop in ONO richting, buig na 200 meter af in NNO richting", uhh ja, zo'n goed richtingsgevoel hebben we ook weer niet...).
Na een inspannende hike door de heide belandden we op het hoogste punt van de wandeling, welke aangegeven stond met een paaltje. Vanaf hier was weer een vaag pad zichtbaar (met vaste ondergrond), die langzaam daalde. Dit pad hebben we een aantal kilometer gevolgd, tot we uiteindelijk bij een asfaltweg kwamen die ons weer terug bij het hotel bracht. We zijn nog langs twee cairns gekomen die we hebben overgeslagen, misschien dat we die morgen of overmorgen nog gaan bezoeken.
Omdat deze wandeling maar 10 kilometer was hebben we hem een beetje onderschat, want door het stijgen en dalen en het lopen over heide was hij best pittig. Morgen staat een fietstocht rond het eiland op de planning (goed opletten dat
we links moeten fietsen!), dus dan gaan we even andere spieren gebruiken.
Vanaf dit punt hebben we bij elk hotel een extra dag ten opzichte van de planning van het reisbureau (oorspronkelijk staat voor morgen de fietstocht en de reis daar Kirkwall op de planning, maar wij gaan overmorgen dus naar Kirkwall). Wij vinden het zeker niet erg om hier een dagje extra te blijven, want het is een hartstikke mooi hotel en er is hier genoeg te doen.
Advertisement
Tot: 0.071s; Tpl: 0.011s; cc: 9; qc: 54; dbt: 0.0429s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb