Advertisement
Published: April 22nd 2009
Edit Blog Post
Photo 1
Zicht vanuit de keuken , niet echt higland feeling , maar uitermate rustig De auto mag het vandaag eventjes rustig aan doen.
Na een relaxte ochtend met enkel wat boodschappen gaan we op zoek naar het Loch Morie. Het ligt iets verder dan het Fyrisch monument en is in verhouding met de afstanden die je hier kan afleggen slechts achter de hoek. Een 10-tal km of zo.
De start ligt bij het gehuchtje Boath, wat eigenlijk die naam niet waardig is. We beseffen nog niet eens dat we reeds in Boath zijn wanneer we plots niet meer verder mogen rijden met de auto. Een uitermate behulpzame Schot komt van zijn erf om ons duidelijk te maken dat we hier gerust kunnen parkeren om dan een 2-tal miles te stappen tot aan het loch.
De streek is verdeeld in een 3-tal paden, maar het meest rechtse dat naast de rivier loopt is absoluut het enige juiste ! Wat een mooie wandeling hebben we daar achter de rug. De kronkelende rivier afkomstig van het loch biedt mooie taferelen alsook de stukjes bos waar je eerst door moet. Uiteindelijk arriveren we bij een 'boat house' aan een kleine dam alwaar het pad blijkbaar op zijn einde loopt. Volgens de stafkaart kan je nog verder volgen
tot aan het loch, maar dat blijkt voor ons met onze lading kinderen toch niet haalbaar te zijn. We trekken hier dan maar het ruwe, mooie bos in , alweer op zoek naar een mooi plekje om een koekje te verorberen. De vele uitwerpselen verraden dat er toch enig wild moet terug te vinden zijn als je hier op het juiste moment passeert.
We komen zo op het middenste pad terecht dat ons na een paar honderd meter reeds bij ons doel brengt, het Loch Morie.
Wat een prachtig dieptezicht op dit toch wel desolate landschap.
We keren dan via het middenste pad terug naar de auto. Deze weg is blijkbaar een stuk vlugger, maar dan ook een stukje minder verrassend. Nu ja,het is toch al laat en ik hoop ook nog eens bij het hoger windmolenpark te raken.
Dit laatste blijkt ijdele hoop te zijn. Wanneer we met de auto de hoogte in trekken (tot zo een 550 meter) ,op een toch wel ruwe weg, worden we nog binnen de 5 minuten ingehaald door een Schot in zijn 4x4. Hij komt ons duidelijk maken dat deze weg 'not allowed' is en dat we wel een ietwat parallelle
weg kunnen gebruiken, dan wel te voet. En dat zit er nu echt niet meer in. Ons hoogtezicht wordt voor vandaag dus uit de agenda geschrapt en we keren weer naar het thuisfront. De terugweg onthult nog enkele mooie uitzichten die men misloopt op de heenweg.
Hat was trouwens de eerste dag dat we tijdens onze wandeling wat regenvlagen over ons heen hebben gekregen, 'showers' noemen ze het hier, maar deze trekken gelukkig vrij vlug voorbij. De behulpzame Schot aan de start van de wandeling reageerde trouwens een beetje gefrustreerd toen ik de opmerking maakte dat ze hier een beetje regen wel gewoon zijn ... 'everybody seems to think so' repliceerde hij.
Vandaag hebben we kunnen vaststellen dat de highlands toch niet zo ver van onze uitvalbasis liggen zoals we eerst dachten, ze liggen zowat achteraan in den hof.
Advertisement
Tot: 0.066s; Tpl: 0.016s; cc: 13; qc: 29; dbt: 0.0307s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb