Madeira, op reis in 2018 (2)

---

Zaterdag 17 februari 2018 6e vakantiedag







Na het ontbijt maken we ons klaar voor weer een mooie wandeling. We rijden eerst naar Ribeira Brava en dan omhoog naar één van de gehuchtjes boven op de berghellingen. Onze navigatie zoekt uiteraard niet de gewone doorgaande weg, maar kiest de meest onmogelijke kleine steile weggetjes weer uit! Af en toe echt niet te rijden, dus zoeken we soms een alternatief.

We komen uit bij een klein cafeetje: hier vlakbij kunnen we de Levada do Norte op. We hebben een flinke wandeling voor de boeg, we wandelen langs deze Levada en komen afwisselend langs huizen, landbouwgrondjes, waar zowel de aardappels net geoogst worden als nieuwe alweer gelegd. Ze kunnen hier op Madeira wel 3 x per jaar aardappels oogsten! Verder groeien hier kolen, uien, bananen, suikerriet, fruitbomen, pompoenen enz. Dan lopen we weer hele stukken door eucalyptusbossen, ronden berghellingen, komen weer door dorpjes enzovoort. Aan het begin is de Levada behoorlijk gevuld met water, soms staat hij lange stukken droog.



We komen geregeld andere wandelaars tegen en soms maken we een praatje om wat informatie uit te wisselen. Onderweg is een picknickplekje met bankjes en parasols, op dit moment vooral bewoond door een familie katjes. We vervolgen onze weg en lopen zo bijna 10 kilometer over deze afwisselende route. Het is wel een mooie vlakke route (tenminste wat stijgingen betreft, het pad zelf is hier en daar wel hobbelig.

Na die bijna 10 kilometer bereiken we het eindpunt, de Levada gaat hier onder de grond verder. Na even rondkijken vangen wij dan de terugweg aan. Inmiddels wordt het wel grijzer en komen de berghellingen om ons heen in de wolken en gaat het af en toe wat spetteren. Ik had een tijd in mijn t-shirt gewandeld, nu doe ik toch maar weer even mijn vest aan.

Al met al een mooie wandeling: al beginnen de voeten op een gegeven moment wel wat te protesteren 😉, maarja, als je 10 kilometer heenweg hebt en je moet dezelfde weg terug....... Het pad is soms glibberig aan het worden, het blijft een beetje spetteren, maar pas als we aan het einde zijn begint het echt te regenen. Wij zijn dan bij de auto en kunnen de terugreis naar de bewoonde wereld aanvaarden.



We rijden terug naar Ponta do Sol, naar ons hotel. Hier drinken we een glaasje wijn en ik hou maar weer wat blog bij! 's Avonds rijden we naar Ribeira Brava naar een restaurantje waar we een heerlijke biefstuk met citoensaus en gamba's eten. Natuurlijk met wat piepers en salade erbij en wat knoflookbrood.

En dan weer bergopwaarts naar Quinta do Alto do São João, waar we al snel ons bed opzoeken: we hebben best slaap na zo'n dag met wandelen!





Zondag 18 februari 2018 7e vakantiedag







Voor vandaag gaan we een autoritje / tuinbezoek op het programma zetten. De bergen zitten redelijk in de wolken en de vooruitzichten zijn qua weer niet zo goed. Eerst staat Curral das Freiras op het programma, we moeten in de richting van Funchal rijden en dan de bergen in. Via mooie bergwegen rijden we omhoog en dan voor de tunnel naar Curral eerst linksaf naar de Eira do Serrado: een uitzichtpunt over Curral das Freiras. Onderweg zien we een prachtige regenboog tegen de bergwanden van de hoge toppen om ons heen.

We bereiken Eira do Serrado en via een trap klimmen we omhoog naar het uitzichtpunt. Heel mooi, maar het is heel anders (nieuwer) dan in mijn herinneringen. Als we uitgekeken zijn en de trapjes weer afgedaald gaan we maar eerst een bakkie doen (Cappuccino maar dan met slagroom waar ze een vermogen voor vragen) Vooruit, wel lekker.

We rijden terug en dan door een 2 kilometer lange tunnel naar Curral, dit dorp ligt bijna helemaal omringd door hoge bergtoppen en dankt zijn bekendheid aan de nonnen die in de 17e eeuw probeerden zich te verschuilen voor veroveraars. Het dorp is redelijk toeristisch, maar stelt niet veel voor. We nemen de tunnel weer terug en rijden dan over bergwegen naar Monte: een kilometer of 9 verderop.

Hier zetten we de auto op een parkeerterrein en wandelen dan over straatjes met kleine klinkertjes/ kinderhoofdjes. We wandelen naar het kerkje van Monte, wel een mooi kerkje met 2 torentjes, het blijkt dat hier de zoon van keizerin Sissi van Oostenrijk en Hongarije (welbekend van de films) ligt begraven. We kijken even rond en gaan dan verder aan de wandel door de gemeentelijke tuinen. Mooi aangelegd! Na een wandeling hierdoor lopen we weer verder: hier moeten de keizerlijke tuinen zijn die ook heel mooi zijn volgens de reisgidsen: Helaas gesloten!



Inmiddels begint het ook flink door te regenen en besluiten we dan maar op zoek te gaan naar de auto en richting ons hotel te gaan. Als we hier zijn aangekomen installeren we ons in één van de gastenruimtes met een glas wijn en houden we ons bezig met foto's en blogs.

Als het etenstijd begint te worden nemen we de auto richting de kust. We nemen maar weer één van de smalle, supersteile weggetjes, maar komen dan op een punt waar we niet verder kunnen. Een Frans echtpaar staat daar met hun auto en durven geen kant meer uit: hebben een verhaal over hun GPS en glibberige wegen. We zien een stuk verder naar beneden wel hun auto staan, maar geen idee of ze naar boven of beneden willen. (we zien alleen een stukje dak van de auto)

We besluiten zelf terug te gaan (er is inmiddels hulp opgedaagd) Dat betekent wel dat Bert achteruit omhoog moet over een weggetje met stijgingspercentage van minstens 25%. Gelukkig is er op een gegeven moment een plekje om te draaien. We vinden een andere route: maar dan worden we tegengehouden door een politieagent: er is een stukje verderop een religieuze processie aan de gang. We staan een tijdje te wachten, het gaat wel lang duren, maar dan wijst de agent ons nog weer een andere weg naar beneden. Gelukkig gaan hier meer wegen de berg af, deze is gelukkig redelijk berijdbaar!

Via Punta do Sol en een tunnel komen we bij restaurante Lugar de Baixa. We starten met een aperitiefje: Poncha een plaatselijk drankje. We eten wat knoflookbrood erbij en gaan verder met het hoofdgerecht: een visschotel. Er liggen diverse mootjes vis, mosselen, garnalen en inktvis op met wat sausjes en piepers en salade. Ook weer echt lekker!

We sluiten af met koffie en krijgen hier een likeurtje met karamel en wat anijssmaak bij van het huis. Dan vangen we de rit bergopwaarts naar ons hotel weer aan: ditmaal zonder oponthoud!





Maandag 19 februari 2018 8e vakantiedag







Na het welbekende ontbijtje inmiddels (waarbij Bert vandaag de cake, die elke dag vers wordt gebakken, wel erg lekker vond) gaan we op zoek naar een bestemming voor vandaag. We rijden via de doorgaande wegen en tunnels via Funchal en het oosten van het eiland door naar het noorden, waar we in Santana de berg oprijden naar het natuurgebied Queimadas. Hier hebben we een Levadawandeling op het oog. We vertrekken langs de Levada da Silveira, eerst over een mooi groen pad, we moeten een waterval oversteken via een betonnen goot, meestal liggen er dan stapstenen, maar nu moeten we door het water waden. Oké de schoenen zijn waterdicht dus dat lukt. Verder wandelend komen we langs wat landbouw grond/ tuinen met allerlei fruit, wandelen een hekje door verder langs de levada. Na een poosje gaan we weer door een hek: we hebben beneden ons wel 2 geitjes gezien (vandaar de hekken denk ik) Na nog een stuk lopen komen we weer bij een waterval die over zo'n betonnen goot gaat, hier stroomt het water echter met zo veel kracht overheen dat we de moed opgeven: Het moet wel veilig blijven: als je hier uitglijdt lig je zo onderaan de waterval!

We keren dan maar weer terug naar het begin van de wandeling, aan de overkant van de weg is uiteraard de andere kant van de Levada: we wandelen dan maar een stuk deze kant uit: vlak bijelkaar maar toch een andersoortige natuur. Wel is duidelijk dat hier minder gewandeld wordt. We moeten wat meer bukken voor overhangende takken enzo. We komen weer langs een hek: de scharnieren zijn ook hier gevormd door een paar repen autoband 😊

Hier lopen wat nieuwsgierige schapen, ze weten niet of ze langs ons heen willen of bang moeten zijn, gaan uiteindelijk wel even naar de kant en rennen dan toch langs ons heen. We wandelen dan nog een stuk verder, maar ook hier wordt ons de weg door een waterval/ beek versperd. Hier lopen ook wat schapen, die snel een bergwandje opschieten. We wandelen maar weer terug naar de auto en rijden nog een stuk hoger naar het Queimadas huis. Hiervandaan kun je diverse wandelingen maken, maar omdat we al met al toch zo'n 6 kilometer gelopen hebben kiezen we voor de Caminho para Todos (een weg voor iedereen), het is een vrij breed, vlak pad, maar wel erg modderig, we lopen naar de Pico das Pedras en dan weer over hetzelfde pad terug, als we terug wandelen naar het begin gaat het regenen en komen we zelfs in de mist terecht een stukje. De regen valt toch mee en na deze 3e wandeltocht van de dag zoeken we de auto op om een stukje verder omhoog te rijden richting Pico Ruivo, we kunnen niet helemaal naar de top: we kunnen tot een parkeerplaats, waar een pad naar de top loopt. We zitten hier wel midden in de mist: dus gaan we terug: eerst naar Santana, hier doen we wat boodschapjes in de supermarkt en kijken nog wat rond in dit stadje.

We nemen dan de snelste weg weer terug naar Ponta do Sol, het is hier lekker en zonnig, we besluiten dan maar meteen een terrasje te pakken, we zitten heerlijk in de zon.

Het is dan niet meer de moeite om nog bergop en weer bergaf te rijden, we kiezen dan maar voor een vroeg diner. We blijven heerlijk hier op het terras zitten: Bert bestelt vis en ik neem spareribs. Het is behoorlijk druk op het terras en de serveerster loopt zich een tijd in haar eentje het vuur uit de sloffen, het wordt al met al dus toch redelijk laat voor het diner arriveert.

We laten het goed smaken en keren dan toch weer naar Quinta do Alto do São João.





Dinsdag 20 februari 2018 9e vakantiedag




Om 8.00 uur gaan we richting ontbijt, het is vandaag stilletjes, kennelijk zijn er een aantal mensen vertrokken. We laten een en ander weer goed smaken. Het weer ziet er goed uit, grotendeels zonnig , wel wat bewolking boven de bergen. We gaan vandaag richting westelijk deel van het eiland. Ook hier hebben we een Levadawandeling op het oog: Levada Prazeres-Raposeira.

Ons navigatiesysteem geeft uiteraard weer de meest onmogelijke en steile weggetjes aan, om op de plaats van bestemming te komen. We rijden naar het westelijk deel van het eiland, wel aan de zuidkant. In het dorpje zetten we de auto neer bij het begin van de wandeling. Ik heb een handige app: Walkme, hiermee kun je de navigatie aanzetten die je precies op de coördinaten van de start van de wandeling brengt.

Deze wandeling slingert langs deze Levada, langs bergwanden, door dorpjes, landbouwgronden en dergelijke, eerst ronden we een dal waar wat koeien staan, daarna lopen we door een dorpje. Vervolgens komen we langs een stuk Levada die gerenoveerd wordt, er zijn hier ook een paar mannen aan het werk.

Soms valt er een watervalletje over te steken via wat stapstenen en we passeren wat kleine gehuchtjes. We maken een praatje met een dame die in haar moestuintje bezig is: Ze laat zien wat ze aan het oogsten is: Spinazie en kruiden. En ze wijst verder aan wat er zoal groeit in haar tuintje, bonen, kool, aardappels enz.



Af en toe moeten we een weggetje oversteken en ook wandelen we over een tunnel van de doorgaande weg. Op een gegeven moment wordt er volop gewerkt in het dal onder ons: We zien dan ook tunnelingangen boven ons: Hier moet kennelijk een hoge brug komen.

We hebben dan nog wat slingers om bergwanden te gaan en zijn dan op enkele honderden meters van het eindpunt. Hier wordt ook weer gewerkt ivm de wegaanleg, we besluiten dan maar het laatste stuk te laten voor wat het is en maken rechtsomkeert!



We wandelen nu de Levada weer terug naar ons startpunt. Het weer blijft prima, wel af en toe een flinke windvlaag, maar verder droog en af en toe zon.

Uiteindelijk wandelen we bijna 14 kilometer tot we weer terug bij de auto zijn. Leuke route!



We gaan nu een stukje rond rijden met de auto: We gaan de westpunt ronden bij Ponto do Pargo. We zien een weggetje naar een uitzichtpunt, hier rijden we een stuk naar toe, maar we zien dat we vanaf de parkeerplaats nog een heel eind moeten lopen naar de “Miradouro”. Uhm…daar hebben mijn voeten effe geen zin meer in.



We moeten terug naar de weg, maar de navigatie heeft weer een zeer leuke, doch zeer steile route bedacht. Er zijn heel veel toeristen die hier echt niet willen autorijden!

We hebben de westpunt nu gehad en rijden een stuk in noordelijke richting. Voorbij Achadas da Cruz draaien we het binnenland in naar de hoogvlakte Paül da Serra. Hier komen we al snel in de wolken terecht en er staat hier een vlagerige wind. We rijden over deze hoogvlakte tot aan de afslag richting Canhas / Ponta do Sol.

We rijden even naar het hotel, het is nog net te vroeg om te eten. We besluiten om naar Brasa Brasil te rijden (net tussen Ponta do Sol en Ribeira Brava). Zoals de naam al zegt een restaurant in Braziliaanse stijl. We eten heerlijk gegrild vlees (picanha, kip, varkensvlees, worstje enzo) Het smaakt echt heel lekker!



Woensdag 21 februari 2018 10^e vakantiedag





Voor vandaag wordt er iets minder weer voorspeld, we zetten daarom maar een bezoek aan de tuinen bij Monte/ Funchal op het programma. We willen naar de Jardim Botanico, inderdaad een botanische tuin. Het is wel weer even zoeken: Er staan hier op Madeira af en toe richtingborden, maar het laatste stuk moet je het meestal maar uitzoeken en zoals gewoonlijk geeft de navigatie weer de meest enge straatjes aan soms alleen maar om een bocht af te snijden.

We geven vandaag Claudia een lift: een alleenreizende dame bij ons uit het hotel. Zij vind het al eng om mee te rijden, laat staan dat ze zelf gaat rijden. Eenmaal in de Jardim gaan we elk ons weegs. De tuinen liggen tegen een berghelling aan, we wandelen dus zoetjesaan naar beneden (we zijn helemaal boven gestart. De tuin is opgedeeld in diverse onderdelen: Eetbare planten, succulenten, endemische planten van Madeira enz. We wandelen heerlijk rond en bekijken en genieten en fotograferen volop! Ondanks de minder goede voorspellingen blijft het weer toch heel aardig, wel bewolkt maar droog.



Wij kunnen ons hier wel een aantal uren vermaken! Een deel van de tuinen hebben last gehad van een grote brand een aantal jaren geleden: Er zijn nog sporen van terug te vinden. Maar het is er niet minder mooi om.We wandelen helemaal naar beneden en draaien daar om, om weer naar boven te wandelen, wel langs de andere kant van de tuin, we zien dus weer andere zaken.



Tot slot strijken we neer bij het café om een bakkie koffie te drinken. Eén ding is zeker, ze schenken prima koffie hier op het eiland!

Daarna is het tijd om terug te keren naar de auto, wel even een tussenstop bij een winkeltje, om een souvenirtje en wat lekkers voor de kattenoppas te scoren.

We gaan nog wel een stukje rondrijden, misschien is het helder genoeg boven op de bergen. We komen eerst door Monte, waar we al geweest zijn, maar nu zien we wat Tobogans naar beneden komen. Dit zijn rieten sleden waarmee ze afdalen naar een dorp lager over een spiegelgladde weg.

We rijden richting een bergpas en komen hier al af en toe in de mist uit. We slaan toch af richting Pico Areiro, de op een na hoogste berg van Madeira. Het is hier best veranderd, 20-25 jaar geleden toen we hier waren stond hier een Pousada waar je kon overnachten en waar je prachtige zonsopgangen kon zien. De Pousada is weg en er staat nu een radarstation.

Bovendien zitten we nu helemaal in de wolken. We lopen even naar de top op 1810 m. hoogte en keren dan weer snel terug. Het is mistig en koud, er liggen zelfs nog wat plakkaten sneeuw!



We rijden door de wolken terug het dal in op weg naar ons hotel. Van hieruit rijden we naar Ponta do sol. We gaan naar een pizzeria, ik heb wel een keer zin in Pizza. Het valt een beetje tegen: de pizza's zijn ongeveer 3 cm dik brooddeeg, niet echt lekker: het beleg erop is wel erg smakelijk. De serveerster oogt van slag, omdat we vooral het beleg hebben opgegeten en de rest hebben laten staan. Ze blijft zich verontschuldigen, (terwijl het toch echt aan onze voorkeur voor dunne pizza's ligt)





Donderdag 22 februari 2018 11^e vakantiedag én Verjaardag!!



Zodra we aankomen in de ontbijtzaal komt de dame van het hotel naar me toe en vraagt: Is it your Birthday today? Vervolgens feliciteert ze me en komt dan aanlopen met een fles champagne en 2 glazen. Wat leuk: een champagne ontbijt! We bewaren de champagne toch maar voor vanavond, maar ik vind het wel een ontzettend aardig gebaar!



Vandaag is het weer echt wat minder, af en toe regen en vooral veel bewolking. We rijden naar Funchal, we zijn nog niet echt in de stad geweest. Eerst maar eens naar de Mercado de Lavradores (de markt van de werkers). Super toeristisch, maar wel kleurrijk om een poosje rond te lopen. Eerst gaan we over de vismarkt, waar vooral veel Espada wordt verhandeld, de zwarte haarstaartvis die hier héél veel wordt gegeten.

Daarna wandelen we over de rest van de markt, waar allerlei fruit en groente mooi ligt uitgestald. Er zijn 2 verdiepingen, dus we weten ons wel een poosje te vermaken. Hierna lopen we een oud gedeelte van Funchal in. Wat hier erg opvallend is dat alle deuren heel artistiek beschilderd zijn, soms moderne kunst, soms een soort landschappen en zelfs een deur die er uitziet alsof het met de bekende Madeiraanse blauwe tegeltjes beplakt zijn, pas van dichtbij kun je zien, dat het om schilderwerk gaat. Heel mooi en kleurrijk. Verder is deze wijk vol met restaurantjes en galerijtjes



Als we de wijk zo’n beetje doorgewandeld zijn is het tijd voor een terrasje: Even een bakkie doen.

We besluiten dat we vandaag wel genoeg “cultuur” gesnoven hebben en besluiten op zoek te gaan naar een Levada wandeling in de buurt. We vinden na een steile autorit bij Santo de Serra de Levada da Serra do Faial.

Eerst even een stuk klimmen naar de Levada over een glad bospad, het is toch wel weer erg bewolkt en we lopen min of meer in de wolken. Hierna lopen we door bossen met Laurasilva (laurierbossen) en volop eucalyptussen. Heerlijk lopen, alleen op een gegeven moment trek ik toch maar mijn regenjack aan over mijn vest, het wordt wel iets vochtiger.

Er wandelen weer wat schapen met ons mee een stukje en dan ronden we het dal, komen bij een flinke waterval en moeten samen met de Levada over een brug (ofwel de bovenkant van de Levada is voor ons het brugdek!)

We wandelen nog wat kilometers verder en komen bij het einde van de Levada, helaas betekent dit dat we ongeveer 2 kilometer over de weg terug moeten wandelen. Iets minder geslaagd dus.



We komen weer terug bij de auto en rijden terug naar Funchal en verder door naar Ponta do Sol.

Als we hier aankomen is het al aardig richting etenstijd: niet meer de moeite om eerst nog naar het hotel te rijden en het is vandaag niet echt terrasjes weer. We bezoeken vandaag restaurant dos Amigos op een berghelling net boven Ponta do Sol. Het is een soort “dorpsrestaurant” wel gezellige mensen en prima eten. We kiezen Espada met banaan.



Daarna zoeken we Hotel Quinta do Alto de São João op. Ik haal mijn fles champagne op uit de koeling en we maken deze soldaat op onze kamer.

Het was een leuke verjaardag!







Vrijdag 23 februari 2018 12^e vakantiedag





Voor vandaag hebben we weer een leuke wandeling op het programma: De Levada do Rei (de levada van de koning) Voor deze wandeling moeten we wel richting noordkant gaan rijden, na Ribeira Brava nemen we de tunnel naar São Vicente. Hierna kronkelen we over bergwegen richting Santana, In São Jorge nemen we een zijweg tot het begin van de wandeling.



We parkeren de auto en gaan op weg, stukje levada, dan via een glad paadje omhoog naar de daadwerkelijke levada. Ook vandaag wandelen we een groot deel door laurier en eucalyptusbossen. Het ruikt heerlijk hier. We lopen langs een mooie levada, het weer is heerlijk, we kunnen een heel poosje in een t-shirt wandelen!



Dit deel van het eiland is een Unesco gebied, vooral de oude laurierbossen zijn al heel oud. Wij lopen heerlijk langs de smalle paadjes, soms zien we een enkele mede wandelaar, verder zijn er veel watervalletjes. Eén waterval komt van heel hoog naar beneden en valt op de vegetatie vlak boven het pad. We moeten een klein tunneltje door en bereiken dan weer een grote waterval. Alleen valt deze echt op het pad, ondanks het zonnetje gaan hier dus de regenjassen aan en worden we toch wel redelijk nat.



Nu is het nog maar een kort stuk naar het einde van deze wandeling: We komen uit bij de Ribeira Bonita, die hier in cascade’s naar beneden stroomt en her en der wat lagunes vormt. Het is hier prachtig groen door al dat water. Erg mooi! Even wat zitten en genieten en dan is het weer tijd om terug te keren. We moeten weer hetzelfde pad terug. Bij de waterval waar we onderdoor moeten struikel ik een beetje, niets ergs, maar m’n broekspijpen zijn wel behoorlijk nat ?



We wandelen ongeveer 10 kilometer vandaag. Terug bij de auto bedenken we of we nog een extra rondritje zullen gaan maken, maar als we bij Santana zijn begint het te regenen en waait het aardig: zo te zien zitten alle toppen weer flink in de wolken. Dan maar gewoon door tunnels en grote wegen naar het hotel.



Onderweg varieert het weer, soms zon, dan weer flinke regenbuien, maar als we in Ponta do Sol aankomen is het droog: maar de branding van de zee is behoorlijk woest. We strijken dus maar neer in Maré Alta , het cafeetje aan het strand. Hier genieten we van een glas wijn en de mooie branding.

Voor het diner zoeken we Dos Amigos nog eens op. We nemen een biefstuk met champignons, wat friet en groentes en een bica toe!



Daarna keren we terug naar ons hotel op de berg.





Zaterdag 24 februari 2018 13^e vakantiedag





Het weer ziet er vandaag heel aardig uit, wat bewolkt, maar voorlopig droog. We hebben de Levada do Vermelha op het oog, iets lager dan de 25 Fontes Levada. Zoals alle dagen dalen we het steile weggetje Caminho Lombo São João af en dan blijkt er een politielint aan het eind te hangen. Er is een autorally aan de gang. Er zit dus niets anders op dan hiernaar kijken. We staan precies bij een bocht, dus af en toe wordt er wat geslipt enzo, maar ik ben blij dat het na zo'n 45 minuten afgelopen is, we mogen vertrekken, maar alleen de weg volgen zoals de rallyrijders zijn gegaan. We rijden langs één van de auto's, die het niet zo goed deed (uit de bocht gevlogen).

Eindelijk op weg naar de Levada, maar helaas is de weg een aantal kilometers voor het begin van de wandeling afgesloten, dus hebben we een alternatief in de buurt opgezocht. We gaan toch nog maar een keer richting 25 Fontes/ Risco, om daar te gaan wandelen.



Eerst weer een stuk bospad, dan door de 922 meter lange tunnel en dan staan we weer in de prachtige groene natuur. We wandelen om te beginnen een stuk langs Levada 25 Fontes en besluiten dan eerst naar de Risco te gaan, hebben we die klim over die tig trappen maar vast gehad. Het is een flinke klauterpartij en met het nodige gehijg arriveren we weer boven. Dan is het heerlijk lopen naar de Risco waterval: waar nog meer water naar beneden komt na de nodige regen in de bergen gisteren.

Mooi! Dan lopen we terug naar de splitsing en wandelen door naar Casa Rabacal. Hier is ook een mogelijkheid om met deze wandeling te beginnen en Casa Rabacal is een soort berghut. Hier gaan we koffie drinken (de cappuccino wordt hier zo ongeveer in een soepkom geserveerd) en Bert geniet van een stuk banaancake.



Na deze lekkere onderbreking gaan we weer op weg, we lopen terug naar de splitsing en dalen alle trappen weer af.

Inmiddels zijn er weer wat busladingen wandelaars afgezet en we wandelen vlak in de buurt van flink “kakelende” mensen, dit zijn we al snel beu. Het is juist zo heerlijk om hier in de stilte te wandelen. We nemen dan ook de weg terug richting tunnel en auto. Terug hier volgen we de weg verder omhoog en komen dan weer op het plateau uit (en rijden dan eigenlijk over de tunnel waar we net doorheen gingen).



Boven op het plateau is het alweer erg winderig en mistig, we slaan weer af naar Ponta do Sol en komen bij de windmolens op de berg aan. De mist/ wolken die komen en gaan en de zon die soms schijnt, geven een bizar effect op de windmolens. Het ene moment zijn ze helemaal te zien, om vervolgens totaal onzichtbaar te zijn, waarna een deel weer glinsterend tevoorschijn komt.

We staan even te kijken en Bert experimenteert wat met filters enzo. Dan rijden we verder van de berg af en zien dat Ponta do Sol in de zon ligt: Terrasjesweer! We gaan dus heerlijk een uurtje op het terras van Maré Alta zitten met een biertje/ wijntje!



Voor vanavond rijden we nog een keer naar Restaurant Brasa Brasil waar we een Rodizio bestellen: Diverse heerlijk gegrilde stukjes vlees. Vooraf kun je bij het buffet een lekker kreeftsoepje pakken en voor bij het vlees salades, warme happen, vleessausjes enzo. Het is echt heel lekker!

Tot slot krijg je gegrilde ananas met wat gesmolten suiker eroverheen: Jammie! Erg leuk plekje!

Via de tunnel gaan we weer bergop naar onze Quinta.





Zondag 25 februari 2018 14^e vakantiedag





De dag begint regenachtig en winderig, geen wandelweer vandaag. We hebben gezien dat er in Santo de Serra waar we op mijn verjaardag gewandeld hebben een zondagsmarkt is. Laten we dat maar gaan opzoeken. Het is wel een redelijk stuk rijden, maar met dit slechte weer is er niet veel anders leuks te verzinnen. Voorbij Funchal moeten we weer bergop en het weer wordt steeds slechter, regen en heel veel wind. In Santo do Serra blijkt dat we niet de enige bezoekers zijn, het kost moeite om een parkeerplaats te vinden.



De markt is best aardig: al is er een groot gedeelte (met vaste verkoopstalletjes) leeg. Waarschijnlijk door het weer. Maar we genieten toch wel even. Ik koop wat pakjes zaad van Madeiraanse bloemen en krijg nog een mooie tak bloemen cadeau van de verkoper.

Na dit markt bezoek dalen we weer af en constateren dat het hele eiland één winderige en kletsnatte plaats is. We besluiten terug te rijden naar ons hotel. Hier installeren we ons in de lounge (waar het op een gegeven moment ook binnen regent (lekkage).

We zijn bezig met blog en foto’s en kijken dan ook een poosje naar een tv-programma via de laptop. Ook check ik maar meteen in voor de vlucht van morgen.

(Achteraf horen we dat ook de Canarische eilanden veel wind en regen hadden vandaag, waardoor er zelfs vluchten niet doorgingen, wij hebben dus last van dezelfde depressie)



In de avond rijden we nog een keertje naar Ribeira Brava naar Restaurant Muralha, hier serveren ze tenslotte de lekkerste Espada! Samen met knoflookbrood, salade en de lekkere Madeiraanse piepers in de schil hebben we weer een heerlijk maal. Bert neemt nog een chocolademousse, dan sluiten we af met een bica en krijgen nog een banaanlikeurtje van het huis.



Tot slot rijden we terug naar Quinta do Alto de São João.





Maandag 26 februari 2018 15^e vakantiedag





Ja en dan is de laatste dag van de vakantie alweer aangebroken. De tas is al zo goed als ingepakt en al snel wandelen we naar de ontbijtzaal. Daar staat alles al klaar en kunnen we een half uurtje vroeger dan anders vast ontbijten.

We nemen afscheid van de aardige hoteldame en gaan op weg naar het vliegveld: heerlijk rustig rijden door de maandagse ochtendspits van Funchal. Haha het is echt superrustig om 08.30 uur hier op de snelweg.



We arriveren op de luchthaven: Aeroporto Internacional da Madeira Cristiano Ronaldo, leveren de auto in, bagage afgeven, door de security en onderweg naar de gate spenderen we nog wat laatste vakantiecenten ook likeur en madeirawijn.



Als we bij de gate komen, kunnen we al meteen doorlopen naar de uitgang en in de bus stappen. Ik had het vliegtuig al zien landen toen we bij de security stonden. In de bus moeten we nog wel een ander landend vliegtuig afwachten voor we naar ons vliegtuig rijden. Al snel is iedereen aan boord en om 10.30 uur lokale tijd stijgen we op.

Vanaf het vliegveld meteen een bocht om naar het noordoosten te kunnen vliegen. Over de Atlantische oceaan naar Portugal, Noord Spanje, de golf van Biscaje en verder over Frankrijk op Nederland aan. Nu ik dit typ hebben we net de daling naar Schiphol ingezet waar we volgens de planning over +/- 20 minuten aankomen.

Het is in Nederland licht bewolkt, maar we hebben een prachtig zicht en kunnen ons goed oriënteren: We zien dan ook ons huisje al liggen vanuit het vliegtuig! Om 15.10 uur landen we op Schiphol en dan is het even wachten op de bagage en lopen dan naar buiten: Het is zonnig, maar errug koud hier! Na 10 minuutjes komt onze ophaler eraan en na wat files zijn we dan weer veilig thuis.



Het was een heerlijke vakantie!

---