Werkt werken of juist niet-werken bevrijdend?


Advertisement
Poland's flag
Europe » Poland » Warmian-Masurian » Gizycko
July 29th 2012
Published: August 7th 2012
Edit Blog Post

De afgelopen maanden heb ik regelmatig geroepen dat ik graag ‘meer met mijn handen wil werken’ en dat ik het dan ‘niet erg vind om onderaan te beginnen’. Nou, be careful what you wish for. Het leven kan dit soort vragen namelijk op ironische wijze beantwoorden met iets wat je niet zo bedoeld had. Zo belandden we vijf dagen geleden op een ecologisch resort in Noord-Polen. Via WWOOFing (World Wide Opportunities On Organic Farms) wilden we meer leren over duurzame landbouw en levensstijlen. Je leert en krijgt onderdak en voedsel, in ruil voor arbeid die te maken heeft met ecologische landbouw. Vol anticipatie kwamen we na een lange dag liften – en daardoor ’s nachts stranden in een veel te duur toeristenmekka – rond lunchtijd aan op dit (gemaakte) paradijs. De eigenaar vertelde ons in zijn eigen, ‘duidelijke’ manier van communiceren dat we eerst soep konden eten, die dag vrij waren om ons bij het meer te vermaken en de volgende morgen konden beginnen met het wieden van onkruid op de (aanzienlijke) oprijlaan… Zeven uur per dag. Kruiwagens en muggen, oh zoete herinnering! Niet helemaal wat wij in gedachten hadden, dus onze ego’s hadden hun antwoord al klaar: ‘Ok. Dit doe ik één dag en dan ben ik weg. Niets wat ons verplicht om hier te blijven!’ Behalve dan… dat we onze pinpassen en een jas hier naar toe hebben laten sturen… Dus: accepteren en het beste van maken zolang het duurt. Wax on, wax off. We zitten hier inmiddels 4 dagen (waarvan 2 vrij) en toegegeven, het is een klein paradijs. Het heeft me doen denken wat deze plek nou zou mooi maakt. Volgens mij komt het door de afwezigheid van lelijkheid. Vanuit elke hoek heb je weer een andere prachtige landschapscompositie. Overal zijn plekjes gemaakt om te zitten, schommelen, zwemmen, roeien, kabelbanen, boomhutten en zo voort. Daardoor is het voor ons een budget-neutrale mini-vakantie geworden, met het credo ‘na gedane arbeid is het goed rusten’. Maar uiteindelijk zijn het toch de mensen die een ervaring maken of breken. En hier lopen een aantal mensen (werknemers) rond die hem breken… Het zal iets te maken hebben met onze positie tussen de werknemers en de gasten in.

Al liftend, couchsurfend en wwoofend bewegen we ons richting Australië. En met deze holy trinity van budget-reizen voelt dat alsof we op handen worden gedragen door een wereld vol met behulpzame mensen. Meestal althans… minder bijvoorbeeld na de zoveelste afwijzing op het tankstation of tijdens het wachten op een reactie op je hyper-enthousiastecouchsurf-verzoek. Maar aan de andere kant is de bevrediging des te groter als je neerploft op de leren bekleding van een dikke BMW die je daarna halverwege je bestemming scheurt. Onze lift van Berlijn naar Krakow hadden we binnen 2 minuten te pakken. De volgende keer waren we pas na 8 uur weg uit Warschau – andere ervaring.

Moeite doen voor iets, maakt het bereiken ervan waardevoller. Rusten na simpel, hard werk, is bevredigend. Globetrotten na 4 jaar bij PwC, is bevrijdend. Of werken dan bevrijdend werkt? Lastige en – ik weet het – dubieuze vraag. Ik zou zeggen dat dit mogelijk is, mits het je eigen keuze is. Ik laat dit thema spreken over de eerste twee weken van onze reis, mede door ons bezoek aan Auschwitz. De geschiedenis staat op Wikipedia, de ervaring was nogal luguber en bij mij doordrongen van zware buikkrampen. Die bijdroegen bij aan de ervaring… Hierbij een aantal indrukken op foto. De gaskamers en het haar van meer dan 40.000 slachtoffers staan er niet op (waren er wel). De tocht door dit vernietigingskamp maakte het zo voorstelbaar mogelijk, maar ik kan er nog steeds niet… Wat bezielde die mensen dit dit op hun geweten hadden?

Om dit positief te eindigen: laat dan niet werk, maar vrijheid het thema zijn. Waar ligt je eigen balans? Waar en hoe vind je de grootste vrijheid? Voor mij een vraag die de moeite van het beantwoorden waard is. En daarom stropen wij morgen onze mouwen nog eens op en lachen we met de Baltische staten in het vooruitzicht.

Mickiewicza


Additional photos below
Photos: 20, Displayed: 20


Advertisement



Tot: 0.102s; Tpl: 0.011s; cc: 8; qc: 52; dbt: 0.0584s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb