De 2-hoorn

---

De zon schijnt al volop als ik ontwaak. Het zicht op de fjord is prachtig en zeer rustgevend. De weg is echter minder rustig in de betekenis dat er tot Namsos met momenten weeral flink geklommen moet worden. Wat later dan gepland kom ik aan in Namsos. Ik stop bij een winkelcentrum voor de dagelijkse inkopen. Bij een bloemenwinkel wil ik men waterbidons laat vullen maar de dame stuurt me naar de zaak ernaast. Een jong meisje vult maar al te graag men bussen. Ik ontdek nog een Wifi-netwerk van het hotel aan de andere kant van e straat maar ik slaag er niet in om het aan de praat te krijgen. Nog even langs de toeristische dienst voor een camping deze avond. De jonge kerel doet zijn best en kijkt online en in wat foldertjes maar kan niets uit de mouw schudden. Ik verlaat Namsos en weg 17 klimt nog wat maar vlakt later uit, zo gaat het al wat beter vooruit. Als ik in een bushokje pauzeer krijg ik heel wat blikken van automobilisten alsof ik een of andere attractie ben. Ik verlaat de 17 om 720 te volgen waarvoor ik vrees dat deze terug heuveliger wordt maar het valt goed mee. Ik rijd nog tijdje achter andere fietser zonder bagage die ik goed kan bijhouden. Ik passeer nog wat dorpjes die best groot zijn en voorzien van supermarkten wat ik niet verwacht had. Bij een benzinestation vraag aan een blond Noors meisje met de naam Ida of zij iets afweet van campings. Helaas, voor de richting die ik uitga, heeft ze geen idee maar ze is ervan overtuigd dat er zeker bordjes zullen staan. Ik rijd verder maar geen bordjes. Ik leg me maar al terug neer bij het feit een 2de nacht op rijd te wildkamperen. Lange tijd bekijk ik de weg maar geen geschikte plekjes. Rechts van me, steile rotsen en links van me de zee. Nergens iets te vinden. Al de goede stukjes zijn privaat. Als ik in een interessanter gebied kom, vraag ik aan iemand of die een goed plekje kent. Die stuurt me via een weg richting zee. Ik heb de indruk da ik in de achtertuin van de mensen zit dus ga verder. Ik hoor een riviertje maar wilde vegetatie voorkomt dat ik dit bereik. Ik ga wat verder en via een zijweggetje kom ik bij het riviertje. De tent gaat neer vlakbij in het bos. Ik ga me eerst wassen. Wat zalig om van dat plakkerig gevoel verlost te zijn. De temperatuur van het water viel gelukkig mee, het is ook niet koud buiten. Dan even naar de bomma bellen want die verjaart vandaag. Er komt ook nog een hert in men richting af maar als ik het wil benaderen voor een foto springt het weg. Ik weet niet of het een hert was maar het had 2 hoorntjes. Laat ons het een tweehoorn noemen. Het bos is hier niet stil en verschillende geluiden komen op me af.

---