Advertisement
Published: July 27th 2013
Edit Blog Post
Een stralend zonnetje, uitzicht op zee met een mooi eilandje in onze ooghoek. Welke ontbijtplek is er beter, ik ken er alvast geen. Toch was het alweer inpakken om onze laatste 200km richting Mo I Rana te rijden, de stad vlakbij de tweede grootste gletsjer van Noorwegen. We vervolgden onze weg langs de route 17 en de gps vertelde ons dat het 4 uur zou duren inclusief twee boottochten best goed te doen dus. De weg bleef adembenemend mooi, de eerste boottocht was evengoed een prachtige gebeurtenis.
Tussen de eerste en de tweede boot lag ongeveer een 35km, waar we ongetwijfeld een benzinestations zouden tegenkomen. Niets was minder waar, enkele huisjes dat wel verder niets. Met nog de laatste druppels in de tank, raakten we nog net aan de pomp vlakbij de tweede boot. Hier hadden we toch behoorlijk geluk. Na het tanken schoven we aan in rij 2, de ticketverkoper had ook al geen goed nieuws. Wegens motorproblemen was er een ferry tussenuit gevallen en moesten we bijna 3 uur wachten. Kleine kindjes die je niet graag alleen op een kade laat rondlopen e.d. het was niet ideaal.
Uiteindelijk was hij er dan toch, de boot kon 3,5
van de 5 rijen laden, diegene in rij 4 mochten dus nog eens 3 uur wachten. De boottocht was alweer prachtig, de kindjes stalen de show alweer op het dek en er stond ons nog een speciaal moment te wachten. Het terug overschrijden van de poolcirkel, hier uiteraard geen toeristisch centrum wel een gedenksteen op een eiland waarnaast we vaarden. Ipv om 14h, zouden we uiteindelijk pas na 20h in Mo I Rana arriveren. De camping was wel zeer verzorgd waardoor we het late uur snel vergaten.
's ochtends was het gletsjer tijd. We trokken onze wandelschoenen aan, vulden onze kinderdragers en stapten de auto in voor een ritje van 45min tot aan een bootje, dewelke ons tot aan de voet van de beklimming zou brengen. Een vriendelijke man hielp ons in het bootje en na een half uurtje varen begonnen we aan de beklimming richting de gletsjer Svartissen. Een gletsjer van 300km² groot, waar we uiteraard maar een heel klein stukje van zouden zien. Verschillende mensen hadden al gewaarschuwd voor de moeilijkheidsgraad, toch hebben we dit serieus onderschat. Aanvankelijk ging het gewoon bergop, de laatste kilometer was echt klimmen en klauteren. Met zo'n 17kg op je rug, niet
evident. Toen we dan uiteindelijk na dik 2 uur klimmen aan de gletsjer arriveerden was het uiteraard gewoonweg prachtig. Het smeltwater horen stromen, de helderblauwe schemering op het ijs, ongelofelijk mooi. De weg terug was misschien nog lastiger, hoewel de algemene vermoeidheid wel zal meegespeeld hebben. Uiteindelijk rond half 6 stonden we terug aan de auto en reden we terug richting camping voor echt een beetje relaxen na zo'n beulentocht.
Vandaag was het tijd om het wat rustiger aan te doen, toch hadden we nog graag twee dingen gedaan vooraleer verder zuidwaarts te rijden. We begonnen met het rijden naar de artic circle om toch ook deze aan Noorse kant gezien te hebben. Wat we daar zagen was een veel groter, duurder en toeristischer centrum dan in Jokkmokk. Toch was ook hier de magie wel ergens voelbaar, zeker omdat het landschap een serieus toendra gehalte had.
In de namiddag bezochten we één van de twee bekende grotten uit de omgeving, de grønligrotta. We moesten onze kindjes in de arm houden en we dachten alweer, “waar zijn we nu weer aan begonnen”. Gelukkig was de gids heel hulpvaardig en vermits er nog een koppel was met een 16 maanden
oude zoon kon het niemand wat schelen dat we voor een beetje vertraging zorgden. De grot was mooi, maar ik heb er al spectaculairdere gezien. Nadien werden onze kindjes en wijzelf nog getrakteerd op een ijsje, bij dit warme weer smaakte dit uiteraard enorm.
Terug op de caravan lieten we de kindjes los op hun plonsbadjes, namen we een gezamenlijke douche om met 'gebakken bokes' (voor niet Antwerpenaren: Wentelteefjes of Verloren Brood) af te sluiten. Voor de eerste keer aten de kindjes hiervan mee en het ging er letterlijk in als zoete broodjes.
Voor morgen is er nog niets gepland, wel dat we doorrijden en uiteraard in zuidelijke richting.
Advertisement
Tot: 0.098s; Tpl: 0.011s; cc: 12; qc: 51; dbt: 0.0654s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb