Advertisement
Published: July 28th 2010
Edit Blog Post
Vannacht heeft het flink geregend, gelukkig is het met de morgen droog. De hemel blijft wel donkergrijs. Als ik vertrek, kom ik iets verder een kudde schapen tegen die op het midden van de onverharde weg staan. Met wat geroep komt de massa in beweging en kan ik verder. Ik ben blij als ik op de verharde baan terecht kom. Een bareel kondigt een pas aan, het is echter een kleine maar een moeizame. Beetje klimmen en teug omlaag, zo heel de weg. Uiteindelijk kom ik net boven de 200m. Het landschap is weer anders. Nog wel wat bergen maar bekleed met groen. Hier en daar nog een wit hoedje. Als ik een pauze pak, passeren er nog 2 fietsers. 2 Zwitsers die nog maar 3 dagen onderweg zijn. Vlak erna passeren er nog 2 meisjes ook. Ik bemerk plots een attractie aan de linkerzijde van de weg. Hier woont de trol van Senja! Op een aarden heuvel staat een gigantische trol. Best grappig, de site heeft best veel aantrek. Ik maak wat foto’s en ga voort. De weg kronkelt smal langs de kust, kleine vissershuisjes sieren de kust. In de verte kondigt zich een ferme klim aan. Hoewel ik ervan overtuigt was dat de rest plat ging zijn. Ik lunch maar eerst om met verse energie omhoog te kunnen. De 2 meisjes passeren me nog maar net op de top zal ik ze terug voorbij steken. De klim valt goed mee. De afdaling is zalig, een mooi zicht om de baai ingeklemd tussen de groene rotsen. Net voor het bereiken van de haven Grillefjord staat er een verbodsbord voor fietsers. De 2 meisjes die Noors blijken te zijn, zeggen dat we een nummer moeten bellen en dat ze ons dan komen ophalen. Ik opteer om met ons 3 gewoon door te rijden, principe van de kritieke massa. Ze aarzelen wat maar uiteindelijk komen we zonder kleerscheuren in de haven. Nog net op tijd voor inkopen en dan de ferry op. Er zijn best veel fietsers, de Zwitsers komen er ook nog aan. De tocht zou 1u45 duren. Ik zet me aan een tafeltje en zou gaan we afvaren, dommel ik langzaam in door de wiegende beweging. Halverwege ga ik nog even het dek op voor wat foto’s maar het zicht is te slecht. Aangekomen aan de andere zijde (Andenes) is het nog 20km tot de camping die ik voor ogen had. Er staat een stevige wind. Nog een suikerwafel en trappen maar. De weg is redelijk vlak en het landschap blijft boeien. In Bleik kom ik de eerste camping voorbij. Na 10km kom ik in Stave bij de camping maar ik besluit verder te gaan en wild te kamperen. Ik rijd nog een eindje, veel land is afgezet met omheining. Ik zie uiteindelijk wat campers staan en iets verder ga ik naast de weg met zicht op zee. Ik zit niet volledig uit het zicht van de weg maar het is hier zeer rustig. Ik heb alleen geen riviertje, wel een meer aan de andere kant van de weg. De ondergrond zakt helemaal in door de zachte vegetatie. Dit wordt een lekker bed vannacht!
Advertisement
Tot: 0.201s; Tpl: 0.011s; cc: 9; qc: 52; dbt: 0.0775s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb