Het stadje in de oase is nog overtuigend Chinees: eettentjes, hotels, rammelende bussen en heel veel schoonmakers. Ik kom aan om 6 uur in de ochtend en het wordt net licht. Terwijl ik naar mn hostel zoek, wordt de omgeving langzaam wakker: het lijkt zo gewoon. Maar daarbuiten begint abrupt een andere werkelijkheid: grote zandduinen, uitgestrekte vlaktes van zand, stenen en niets. De volgende dag rijden we naar een natuurpark in de woestijn: 2 uur door de uitgestrekte nietsheid. Het park bestaat uit bijzonder gevormde zandsteen rosten die allemaal dezelfde kant op staan, en nog meer niets. Maar het bijzonderste is nog wel de stilte. Zodra je uit het toeristenbusje stapt, overvalt het je. 10 passen van iedereen vandaan is de stilte luider dan haar bezoekers. Ik loop nog verder, waar niemand is behalve ik en
... read more