Exit Russia

---

Vandaag stond de terugkeer naar de EU op het programma. Rond de middag nam ik afscheid van Vladimir’s moeder en ging ik samen met hem via het dorp terug naar de route. Irena was op de muziekacademie maar ik sprak haar nog kort aan de telefoon. In oktober vertrekt ze op en cruise waar ze de muziek zal verzorgen, waarschijnlijk komen ze langs Zeebrugge dus heb ik haar direct uitgenodigd om België te bezoeken. Vladimir had ik een groot deel meegewandeld maar op het einde van het dorp ging ik er alleen van dorp. Langs een onverharde weg verliet ik Pionerski en kwam ik wonderbaarlijke windmolens tegen. Dat was het laatste dat ik in Rusland verwacht had. Dan ging het verder over een iets drukkere baan en door de warmte was het asfalt gesmolten. De smurrie kleefde aan men banden. Ik probeerde langs de smalle zandstrook langs de weg te rijden maar toen kleefde er allemaal steentjes aan de aangekoekte asfalt. Het was een echt boeltje. Via Selenogrask reed ik een groot natuurgebied binnen. Hier was echter nog veel verkeer. Ook kwam ik na een tijdje in een zwerm van insecten terecht die de ganse rit zou aanhouden. Het gevoel van al die kriebelende beestjes was zeer onaangenaam. Uiteindelijk bereikte ik na lange tijd de Russische grens. Ik reed tot aan het begin van de queue waar ik al snel verder mocht naar de douane. Een vrouw vroeg of ik iets had aan te geven. Dan volgende de paspoortcontrole. Dan nog even bij de Litouwse controle en ik zat terug in de EU! Om dit te vieren kleurde de lucht donkergrijs tot zwart. Ik had men regenjas al aangedaan. Plots leek het wel nacht toen het fijne gedruppel overging in een stevig onweer. Ik was net op tijd bij de receptie van de camping waar ik na aanmelding nog wachtte tot het rustiger werd. Uiteindelijk klaarde het op en kon ik men eerste avond in Litouwen inzetten.

---