Holzminden

---

Na een vlot ochtendritueel op voor wat een zware dag bleek te worden. De 2 Nederlanders op de camping waren al door maar ik zou ze vandaag nog tegenkomen. Hetgeen deze dag zwaar maakte was toch het vele klimmen en dalen. En sommige stukken waren echt steil omhoog, dat had ik deze reis nog niet gehad. Ik moest ferm schakelen maar haalde de heuveltjes wel. Ik werd het gewaar dar ik de voorbij dagen al flink geerden had en ook dat ik veel bagage bij had. Even gerekend en alles tezamen zal dit toch 110kg zijn. Ja, op een stil bospad en er komt zoiets afgedonderd. Dat moet verschieten zijn voor de omstanders. Iets na de middag donkere wolken en enkele druppels. In de verte gerommel. Toen het weer druppelde ging ik even schuilen met het idee dat het onweer zodra moest losbarsten maar toch niet. Hier in Duitsland word ik geassocieerd met de post die namelijk ook met gele tassen rondrijdt, dit zorgt voor hilarische taferelen. Mutti, ist das die post? In Höxter aangekomen wou ik bij de toeristische dienst gaan informeren naar een internetcafé maar dit was gesloten. Ik reed maar door tot Holzminden op de camping waar ik vroeg of de eigenaar geen internetcafé in het dorp kende. Nog beter, ik kreeg zijn wegsleutel tot zijn eigen netwerk. Ik kan dus even de dingen bijwerken! Ik sta met men tent aan het water. Bij aankomst was er ontzettend veel wind maar deze is ondertussen gaan liggen. Het is best wel een charmant plekje.

---