Francja - jedziemy po EURO

---

---

Jako porządni kibice już ponad pół roku temu zapisaliśmy się na losowanie biletów w UEFA. Wyszliśmy wtedy z założenia, że jeżeli nasza Reprezentacja zagra dobrze, chcemy im kibicować w fazie pucharowej, natomiast jeśli się nie wykażą, nie chcemy widzieć mąk w fazie grupowej. Chyba sami nie sądziliśmy wtedy, że nasze nadzieje aż tak bardzo się spełnią…



Ale po kolei! Podróż na EURO rozpoczęliśmy w czwórkę (z Mamą i Łukaszem) lotem do Brukseli Charleroi (zdecydowała cena biletów + opcja gry w niedalekim Lille lub Paryżu). W Belgii wynajęliśmy samochód i ruszyliśmy ok. 700 km na południe. Na dotarcie do celu mieliśmy cały dzień, dlatego wybraliśmy trasę wiodącą częściowo drogami regionalnymi. Dzięki temu mogliśmy nacieszyć oczy widokami uroczych miasteczek wyjętych żywcem ze średniowiecznych legend. Kamienne budowle, masa kwiatów i wąskie uliczki to jest to, co lubimy! Przez prawie całą trasę delektowaliśmy oczy zielonymi łąkami, na których wypasały się stada krów (z czegoś te sery muszą robić…).

W dniu meczu udaliśmy się do centrum Saint Etienne po odbiór biletów oraz nacieszyć się radosną atmosferą oczekiwania z kibicami obu drużyn. Miasto było świetnie przygotowane do mistrzostw – oznakowane i na każdym kroku można było spotkać przyjaznych i mówiących po angielsku (!) wolontariuszy.

Kto oglądał mecz w telewizji, ten wie, co się działo. Nie będziemy tu komentować stylu gry i taktyki. Oprawa meczu, doping na stadionie i emocje towarzyszące rozgrywce były niesamowite, przeżyliśmy kilka stanów przedzawałowych i na głowie mogło pojawić się kilka siwych włosów. Na naszych oczach Kuba i spółka napisali nowy rozdział w historii polskiego futbolu i jesteśmy bardzo szczęśliwi, że mogliśmy być dwunastym zawodnikiem i poprzez doping wspierać naszą drużynę.



Teraz ruszamy dalej, zbierać siły przed ćwierćfinałem :-)

---