Blogs from Albania, Europe - page 26

Wstalismy o 5 rano, zeby na 100% zdazyc spakowac sie, zjesc i ustawic sie w kolejce na prom i pod zadnym pozorem nie spedzic kolejnego dnia w porciku. Pierwsze samochody zaczely sie zjezdzac juz o 6.00. Pol godziny pozniej bylo ich pelno - mercedesy, samochod z sianem, samochod z kątownikami, wypasiony defender na angielskich blachach z lopata na masce, autobus z Kosova, Nissan Patrol, ktory w poprzednim zyciu sluzyl jako austriacka karetka, pasat, ktorego kierowca nie umie parkowac tylem. Menazeria niczym w filmie Auta. A kierowcy siedza w barze i walą poranna wodeczke. Cudem udalo sie wszystkich upchac na prom, a wygladalo to mniej wiecej tak: i tak: Podroz statkiem trwala 2,5h, podczas ktorych obserwowalismy albanskie (ale z samochodow na angielskich blachach) pary fotografuja... read more

W jajecznym rezorcie termalnym udalo nam się zjesc sniadanie. Chleb, maslo, lejąca dżemo-konfitura z niezidentyfikowanego owocu, przypominajacego zolte czeresnie i supermocna kawa. Wyjechalismy droga na Elbasan, po drodze dogadujac się w sprawie kupienia zmiotki, co wcale nie było proste. Musielismy liczyc kilometry, zeby odpowiednio skrecic, bo w planach była droga zolto-biala, niby na Kruje, ale po górach - zamiast dookoła po jakiejś potencjalnie lepszej nawierzchni. Udalo nam się skrecic z glownej drogi na miejscowość Gur i Zi, i było to ostatni drogowskaz jaki mielismy widziec przez następne 5 godzin. Zaczelo się od asfaltu - jakieś 15 km, a potem były już tylko jego resztki. Wspinalismy się po zboczu gory, wsrod lasow bukowych, coraz za zakretem otwierala się nowa panorama na bezkresne zielone szczyty. Tylko czasami mijal nas jakiś czlowiek na osiolku, może jeden czy dwa samocho ... read more

Na ten dzien, nie wiem, jaki konkretnie dzien tygodnia, bo na tym etapie wakacji to juz przestalo sie liczyc, mielismy zaplanowane zwiedzanie Beratu, winnice i odwiezienie H. do Gjirokaster na autobus, zeby mogla wrocic do Aten. Zaczelismy od sniadania w hostelu, gdzie pierwszy raz jadlam burka, ktory jest tradycyjnym balkanskim snakiem i jedza go wszyscy o kazdej porze dnia i nocy, a tu jest hymn pochwalny na jego czesc: Nad Beratem kroluje zamek Kala z XIV wieku, do ktorego prowadzi strome marmurowe podejscie: w upale 30 kilku stopni o 10.00 rano trzeba przemykac waskim cieniem; schodzac trzeba uwazac, zeby na sliskim nie pogubic zebow. Ubrane na czarno babcie cudem, albo rozklekotanym mercedesem, przenosza sie z gornego miasta na dol. A na gorze zycie toczy sie wlasnym rytmem. Piekarnia sprzedaje jeden rodzaj c... read more

Balam sie troche wjazdu do Albanii. Na szczescie mielismy wszystkie odpowiednie kwity dotyczace samochodu, lacznie z notarialnie poswiadczonym w Polsce upowaznieniem do jego prowadzenia. Wtedy jeszcze nie wiedzialam, dlaczego greccy celnicy tak nas dokladnie ogladaja, ale szybko wyjasnilo sie, ze dziwnym trafem zageszczenie dobrych samochodow w Albanii nie do konca odpowiada zamoznosci jego mieszkancow. Z granicy skierowalismy sie prosto do Gjirokaster - miasta, gdzie urodzil sie w 1908 roku przyszly albanski przywodca Enver Hohxa, co spowodowalo, ze mialo ono nastepnie status miasta-muzeum, dzis na liscie UNESCO i w duzej mierze uniknelo komunistycznego zniszczenia. Tam tez planowalismy szukac jakiegos transportu dla naszej towarzyszki, ktora musiala ewakuowac sie z Albanii za 2 dni. Stare Gjiorokaster lezy na wzgorzu i sklada sie z ottomanskich domow, waskich stromych uliczek,... read more

Hi there. Just a quick update on my whereabouts. After hiking across the border into Albania I put Andrew into the wheelbarrow and pushed him down the hill back to Igoumenitsa, then I continued on foot alone at night in the drizzle being followed by stray dogs. I had to get to the town of Conispol to get supplies and to find some accomodation to get away from the dogs. However, I could not get into town as I was surrounded by barking canines and I was picked up by a local who was swearing at me for being there at night! He took me to his wifes restaurant and hotel-cum-spareroom. They were real nice people, and they gave me food after i apologised for walking at night near the border. I left there early in ... read more