Antigua

---

ANTIGUA

Gelegen tussen drie vulkanen (vulcano Agua, vulcano Acatenango en vulcano Fuego) ademt deze stad een schoonheid uit die nergens anders te ervaren is. De stad prijkt op de Unesco lijst van beschermde steden, heeft 'cobbled streets', is omringt met ruines en heeft een klassieke koloniale architectuur stijl. Tevens was het de hoofdstad van Guatemala (volgens mij van heel centraal Amerika) onder de Spaanse heerschappij tussen 1543 en 1776. Een aardbeving in 1773 maakte een einde aan deze status.

(Pikant detail: de laatste week van mijn verblijf in Antiqua was de Fuego vulkaan actief. Meerdere malen werden we dan ook 's nachts wakker van een aanhoudend gegrom).


Tijdens mijn verblijf in Antigua woon ik bij een Guatemalteekse familie in huis. Drie generaties zijn in dit, voor Guatemaalse begrippen, grote huis woonachtig. Samen met drie andere studenten Spaans worden we direct opgenomen in dit hartelijke gezin. De kamer die ik toegewezen heb gekregen is simpel. Een bed, een tafel met een tuinstoel en een kast voor mij kleding. Comfortabel is het niet. De spiralen van het bed steken bijna uit het matras. Nachtrust verzekerd!


De dagen verlopen gestructureerd. Het is alsof ik terug ga in de tijd en mij weer in 6 v bevind. Elke ochtend rinkelt mijn alarm onuitstaanbaar om 06:30. Vloekend sta ik dan ook op. Ochtenden zijn niet aan mij besteed. Rond 07:00 schuif ik slaperig aan de ontbijttafel. Bruine bonen. Geen ongewone maaltijd in de vroege ochtend. De schoolbel luidt om 08:00 waarna de 1 op 1 Spaanse les begint. Tot 12:00. Gelukkig zorgt de pauze van 10:00 tot 10:30 voor de nodige ontspanning. Na de les spoed ik mij huiswaarts. De familie luncht namelijk om 12:30. Dit is de hoofdmaaltijd en wordt elke dag geserveerd met een halve Ananas (Schijnbaar is het de tijd van het jaar). Omdat de familie zichzelf de luxe van fruit niet kan veroorloven, voel ik mij gedwongen om dagelijks de gehele schaal te verorberen. Ik kan aan het eind van de drie weken geen ananas meer zien en besluit het komende jaar deze vrucht niet meer aan te raken.
's Middag vermaak ik mij voornamelijk met het inhalen van slaap, internet of een boek. Rond 18:30 is er de avondmaaltijd. Iedere dag een soort van pasta. Na een week kan ik ook geen pasta meer zien en zeg de familie dat ik voortaan geen avondmaaltijd meer nuttig in het huis. Als alternatief werk ik het hele assortiment van de Subways door (tja, Westers tourisme brengt ´beschaving'). Met als winnaar de Veggie delight.
's Avonds is het de tijd voor sociale activiteiten. Zondags een Engelse film in het exclusieve cafe 2000, dinsdag borrelen in Monoloco en aansluitend reggeaton in het cafe ernaast, woensdag een feest bij iemand thuis, donderdag een lezing, vrijdag drinken in Rieki's bar en zaterdags rondhangen bij de swimmingpool van een luxieus hotel. Je begrijpt dat de avond mijn favouriete dagdeel was.


De weken die ik doorbreng bij de familie zijn leerzaam en opent de deur naar de Guatalmaalse cultuur en samenleving. De corrupte aspecten van het land worden zichtbaar alsmede de machocultuur die voor vrouwen soms akelige consequenties heeft.
De familie waar ik woon zijn armlastig. Inkomsten genereren ze met het aanbieden van huisvesting en maaltijden aan Spaanse taal studenten. Mochten ze al privacy kennen, dan wordt dit door het beschikbaar stellen van hun woning geheel onmogelijk. Iedereen leeft door elkaar en met elkaar in het huis. Ondanks het gebrek aan individualiteit en geld straalt het grote gezin liefde en geluk uit. Warm en hartelijk in de omgang maken ze elkaar veelvuldig aan het lachen.
Naast de liefde en het geluk halen ze hoop uit het vereren van hun God. Een deel van het huis is ingericht als een altaar waar kruisen, foto's, bloemen en beelden prijken. Dagelijks wordt er een mis in deze ruimte gehouden.


Mijn Spaans is aanzienlijk vooruitgegaan. Stond ik de eerste dag nog glazig uit mijn ogen te kijken bij de vraag van de familie naar mijn naam (como tu te llama?), na drie weken kan ik vloeiend een hotel booking maken of een small talk praatje aanknopen met de lokale bevolking. Mijn kennis van de Franse taal heeft mij hierbij aanzienlijk geholpen.
De Spaanse taal zelf is minder schoon dan de Franse. De Taal van de Fransen is meer ontwikkeld en kent meer variaties en moeilijkheden. De Spaanse taal is in vergelijking veel simplistischer. Dit neemt niet weg dat ik nog steeds de taal niet heer en meester ben. Kortom, nog genoeg 'stupid Spanish verbs to learn' maar red me uitstekend.


Mijn belevenissen in Antigua heb ik in beeld gevangen en toegevoeg in de Gallerie zodat een ieder een kijkje kan nemen. Momenteel ben ik in Panama. Een week geleden ben ik hier aangekomen en heb 'oude' vrieden opgezocht. Een aangenaam weerzien. Gezamelijk zijn we het Panama kanaal gaan opzoeken, een vierkante boom en hebben we onzelf bezat op zaterdagavond in het bruisende centrum van Panama City. Een stad met een pronkende skyline, die doet denken aan New York. Voor vandaag (20 december) heb ik een binnenlandse vlucht geboekt naar Bocas del Toro, een paradijselijk Caribische eiland voor de kust van Panama. Aldaar zal ik de kerstdagen doorbrengen met wegeteld 1 kerstkaart.

Feliz Navidad!

Jeroen

P.S. Hoor wederom graag hoe het leven van jullie er in Nederland (of elders) uitziet.

---

Comments

[daantje]

hee roger
Jeroentje!!! Lijkt erop dat je een onwijs mooie reis aan het maken bent, leuk je verhalen te lezen!!! Alvast zonnige kerstdagen en tot ziens in het nieuwe jaar. Ook wij hebben geen nederland verhalen want wij zitten op dit moment in het snikhete kaapstad, pfffffff maar in nederland schijnt het koud te zijn he he:) Dikke zoen, Daantje

[Lorenzo]

Las putas Bocas del Toro, cono! Estoy muy orgulloso que estas en mi pueblo con sus chicas humidas, mar profundo y culos enormes. Bueno, que disfrutas el tiempo y la navidad alli y diles ola a los boteros. Ciao, abrazo...