Cuba - Camaguey

---

Hello again!

Ons verblijf in Trinidad hebben we afgerond met alweer een heerlijke kreeft in de casa particular! Dit BLIJFT echt extreem lekker, en veel! De romp alleen al past niet op een gewoon bord. Genieten, weer wat uitzetten, lezen in de patio op de schommelstoel en bed in.

De volgende ochtend neemt gastvrouw Sarah afscheid met 2 dikke kussen op de wang. Bij mij dan toch, want wanneer Anouk en Sarah vanuit knuffel willen overgaan naar cheek-kissing-phase, belanden ze per ongeluk op elkaars mond, schitterend 😉 Vlug onwennig de lippen afvegen en dan definitief afscheid nemen van sympathieke Sarah.

De busrit voert ons naar Camaguey, een andere koloniale stad. Plezierig mopje dat de Cubanen uithalen is om een hoop straten dubbele namen te geven. Na een eerste sessie verdwalen, zetten we ons op een terras en bestellen een mojito en een bord kip. Anouk probeert me nog tegen te houden, maar koppig kap ik een scheut suiker in mn mojito. Zout dus. Walgelijk dus.

Terug op pad en verder zoeken naar de casa. Eem Cubaanse flik stuurt ons eerst nog de verkeerde richting uit maar wat later vinden we dan toch de casa. Volzet, damn.
De meid laat ons wat uitrusten en brengt zelfs een heerlijk mango sap on the house, terwijl de eigenaar een andere casa opbelt. Die volgende is zo vriendelijk om ons te komen ophalen in zn coole lada en we belanden opnieuw in een pracht van een casa, waar de ganse familie vrolijk met elkaar opschiet en rond de TV de avond afsluit.

De eigenaar spreekt na zijn 4 maanden les behoorlijk goed Frans en dat komt goed uit; de reden dat we in Camaguey zij is niet voor de stad zelf, maar om van hieruit een manier te vinden om tot in Playa Santa Lucia te geraken dat niet op de normale busroutes ligt. We verstaan hem dus goed wanneer hij uitlegt dat we eerst bij 2 hotels voor een shuttle kunnen informeren, anders een dure taxi, en tenslotte achterin de camion.
Al een geluk zijn de eerste 2 opties doodgangers en zal het een avontuur in de laadbak worden!

Eerder tijdens het verdwalen en nu tijdens de zoektocht naar transport zien we ook wat van de stad. Hier en daar treffen we wel wat knappe gebouwen en kerken aan, maaar echt overdonderend charmant is de stad niet.

12u later staan we uitgerust op en trekken naar de plek waar de camions met de locals vertrekken. We geven niet op nadat de eerste 2 chauffeurs beweren dat er geen camions meer zijn richting Santa Lucia. Een 3rde ziet dit wel zitten, en van zodra we zijn veel te duur aanbod aanvaarden, ontstaat er uit het niets een verbinding Camaguey-Santa Lucia en plots komen er van alle kanten locals mee de camion op en zijn we weg.
Op de banken achterin de camion is het best nog een plezante rit die voor ons eindigt bij hotel Mayanabo. Tijd om te relaxen voor een dag of twee in dit all-in hotel, hasta luego!

---