Advertisement
Published: June 26th 2010
Edit Blog Post
Hello all,
we komen aan in Santiago de Cuba, de 2de grootste stad van Cuba in het Oosten van het eiland. Hier zijn de jineteros (sjacheraars, eigenaars van casas, ...) echt wel enorm toegeweid! De mensen van het viazul busstation moeten letterlijk de deuren van het gebouw dichthouden zodat ze niet zouden binnenstormen. We volgen een taxi chauffeur (in oranje marcelleke) naar zn 51-chevy en onderweg krijgen we de meest fantastische aanbiedingen: een van de jineteros begint op 15 CUC voor een overnachting en daalt tot 1.5 CUC waarbij zelfs de taxi chauffeur en zn handlanger (die vaak meerijdt en halverwege uitstapt) in de lach schieten! en wij ook 😊
De taxi chauffeur zet ons zon 5 straten te ver af, want het is een eenrichtingsstraat en hij mag er langs hier niet in, schitterend! omrijden daar doet hij niet aan mee,
We crashen in een basic casa particular en trekken de ochtend erop verder door naar een veel mooiere locatie met een geniaal dakterras vanwaar je uitzicht hebt over de ganse benedenstad!
Het centrum van de stadm parque Cespedez en de huizen erond, is piepklein maar best wel charmant: langs de ene kant een stevige wit-gele
kathedraal en daartegenover een ayuntamiento; het is vanop het balkon van dit gebouw dat Fidel Castro op 1 januari 1959 zijn eerste toespraak hield aan het Cubaanse volk, nostalgie!
Verder heb je wat verder weg van het Parque Cespedez nog heel wat andere leuke plaatsen: het balkon Velazquez ligt eigenlijk naast het dakterras van onze casa, maar is net iets historischer en vaker opgenomen in reisgidsenm dus krijg je er al snel een amigo bij die je een arsenaal aan diensten en gunsten voorstelt 😉 heel mooi daar trouwens!
Beetje verder van het centrum lopen we rond de Moncada kazerne: dit is waar het zowat allemaal begon voor Fidel Castro en zijn revolutie, toen hij deze met zon 80 anderen binnenviel. De kogelgaten zitten nog steeds in de gevel!
De stad Santiago de Cuba bevindt zich trouwens op heuvelachtig gebied aan de voet van de Sierra Maestra, Cubas hoogste bergketen, Dit geeft de stad een hoop extra charme, bovenop de veel meer ontspannen sfeer in vergelijking met Havana.
Next day belt de vrouw van de casa 2 van haar amigos met een cole oude mercedes die ons eerst naar de Basilica del Cobre brengen, Dit gebouw
ligt 20km buiten Santiago, een heel stuk dieper in de Sierra Maestra, omgeven door trpisch groen, echt knap!
We tuffen verder naar de andere kant van Snatiago naar het castillo del Morro: een bijzonder imposant fort aan de Zuidkust! Over de ophaalbrug loop je naar binnen en via wat trappen kom je uit op het "bovendek" vanwaar je een schitterend uitzicht hebt op de baai van Santiago, magnifiek!
De mercedes houdt het en wat later zitten we terug op het terras van de casa waar we een Braziliaans meisje ontmoeten dat in de andere kamer logeert.
Zij is op haar eentje Cuba aan het rondtrekkenm best wel moedig!
Die avond gaan we met ons drieen op zoek naar wat echte Cubaanse muziekm maar bijna elk adres dat we afgaan is oftewel dicht oftewel nog niet begonnenm dus gaan we eerst ene drinken in een cafe waar een bandje aan het optreden is, Bijna elke mogelijke drank die Anouk vraagt vanop de kaart is er nietm best wel grappig, een menu betekent hier lang niet dat dat alles er ook ism t is veeleer een lijst van kanshebbers op in voorraad zijn!
De martini bijvoorbeeldm kon je enkel krijgen
als je gans de fles bestelt 😊
Ondertussen is het half tien en paseren we opnieuz langs de casa de la trovam waar ondertussen wel een hevig optreden is losgebarsten, Cubanen en toeristen verenigen zich hier zonder moeite op het eerste verdiep om te genieten van de opzwepende ritmes die tot ver buiten het gebouw op straat te horen zijn. Heel wat Cubaanse en niet Cubaanse koppels wisselen elkaar af op de dansvloer voor wat salsa, Eene echte Cubaanse geeft zelfs een indrukwekkende shake-that-ass show voor onze neus.
Het Braziliaanse meisje valt hier trouzens in de smaak, keer op keer wijst ze de uitnodigingen tot dansen af en drinken we verder van onze dauiqiris, maar uiteindelijk bezwijkt ze en geeft ze ook even alles op de dansvloer.
t is hier wam, t krioelt van het volg en de muziek is echt goed, deze avond is geslaagd!
De derde en laatste dag in Santiago is er een om uit te bollen. Anouk en ik slenteren nog wat rond in de Tivoli wijk en komen toevallig de broer tegen van de gastvrouw van de casa, Uit gewoonte zeggen we al "no gracias" voordat we doorhebben dat hij het is
en dus niet bedoeld is om geld te krijgen, Hij vraagt of we hebben rondgelopen in Tivoli, ja, en of we het huis van Fidel Castro hebben gezien, nee, en dus neemt hij ons daar mee naartoe. Hij heeft een dag verlof van zn baan werk als toeristengids en neemt ons met de glimlach mee naar een uitzichtpunt en een andere casa de la trova, waar we dan maar vlug iets drinken, Begint stilaan toch naar geldklopperij te ruiken (weeral aanbod voor souvenirs en sigaren) en effectief, wanneer we terug bij de casa zijn vraagt zelfs de broer van de gastvrouw om ons wat geld "on ook een cola te kunnen drinken"! We hebben ons drankje niet leeggedronken en meegenomen, dus Anouk test zijn drang naar cola en biedt haar water en ik mn cola aan, maar deze hoeft hij blijkbaar toch niet, een CUC vraagt hij.
Ban elke arme Cubaan is sjacheren te begrijpenm maar als je ten eerste net verteld hebt dat je een deftige job hebt en ten tweede je familie welgesteld is (de casa boert goed) en dan geld komt aftroggelen van de gasen van je eigen zus, moet je je toch beginnen schamen.
De
zus zelf doet ons dit al gauw verteren dankzij een laatste lekkere maaltijd met kip, voordat we de nachtbus op moeten richting Varadero, heerlijk!!
Eet smakelijk en tot de volgende!
Advertisement
Tot: 0.14s; Tpl: 0.012s; cc: 11; qc: 58; dbt: 0.0637s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb