Advertisement
Published: January 12th 2012
Zo m'n eerste anderhalve week werken zit er alweer op! Tot nu toe bevalt het prima, ik kan hier best aan wennen ;-)
Natuurlijk is het allemaal anders, maar zoals ik met mijn High-school jaar geleerd heb: 'It's not right, it's not wrong, it's just different.'
Nog even terug naar oud en nieuw, dat heb ik hier 'thuis' bij Burton en family gevierd. Volgens mij was het meeste vuurwerk al op voor het 12 uur was... In Nederland zit je binnen voor de tv te wachten tot het 12 uur is, dan eerst iedereen een goed nieuwjaar wensen, dan jassen aan en naar buiten. Omdat het hier gewoon warm is ben je al buiten, sta je een beetje te borrelen, niemand weet wanneer het precies tijd is. Als de horloges dan aangeven dat het 12 uur is, gaan eerst de honderdduizendklappers aan en daarna ga je elkaar eens een gelukkig nieuwjaar wensen. Een bijzondere volgorde!
De volgende dag was ik vroeg wakker en ben ik naar de kerk geweest, een protestantse gemeente hier. Iets traditioneler dan de pijler, maar een positieve dominee met een goed verhaal. Ook wel weer grappig om een orgel te horen en de opwekkingsliederen een tandje trager te zingen. Omdat het 1 januari was én zondagochtend en ik met de bus moest, ben ik op tijd vertrokken. Ik had geen idee of er wel een bus zou rijden... Langs de weg houdt ik een busje aan, bleek het een taxi tezijn, ik verontschuldig mij en leg uit dat ik een bus wil omdat ik niet voor een taxi wil betalen. De vriendelijke man (Ruby) neemt mij toch mee, voor een busprijs. Tijdens het ritje hebben we een heel gesprek, bij de kerk aangekomen (veel te vroeg) hoef ik niet te betalen maar vraagt hij of ik aan hem wil denken in m'n gebed.
Omdat ik veel te vroeg ik de kerk was raakte ik aan de praat met Paul en Catrien, Nederlandse toeristen met een bed en breakfast in Duitsland. Gezellig en zo duurde het niet zo lang voor de dienst begon. Na een mooie dienst kon je ook koffie drinken in een zaaltje achter de kerk, daar ben ik heen gegaan en heb ik met wat mensen gepraat. Frank en Jolanda, ook Nederlanders wonen al 5 jaar op Aruba en bleken bij mij in de buurt te wonen. Ik mocht met ze meerijden en ze nodigde me uit voor een kop koffie met gebak. Erg gezellig en leuk om zo mensen te leren kennen. Al met al echt een mooie en gezegende dag!
Maandag m'n eerste werkdag, in m'n gele 'uniform'. We hebben elke dag een andere kleur blouse (geel, roze, groen, blauw, rood). Als optometrist doe ik eigenlijk alleen spreekuurondersteuning van de oogartsen, wat inhoudt dat ik de refractie doe, applanatie tonometrie (oogdruk), voorsegment en druppelen. Niet echt heel spannend dus, al maakt de taal het soms wel spannend ;-) Maar: mi ta siña Papiamento (ik leer papiaments). Wat realiseer ik me de enorme luxe die in het SJD hebben, bij alle patienten was de autorefractor en oogdruk al gedaan! (alle assistentes van het SJD: Bedankt!)
Mensen komen hier nog veel voor een bril bij de oogarts, dan is echt een beetje terug in de tijd. Er worden dus brillen verkocht op de refracties die ik in de praktijk doe, maar ik heb niet de tijd die ik normaal in de winkel nam... dat is nog even zoeken naar de goede weg tussen tijd en kwaliteit.
Dat ik hier als orthoptist ben is geloof ik wel nuttig. Ik vond het vrij bijzonder de horen dat een jongetje 1 oog aan het afplakken was op aanraden van de juf! Maar omdat hij bij het afplakken opeens zoveel viel, moest er toch maar een oogarts naar kijken... Arme kind had helemaal geen pleister nodig en zag met die pleister op geen diepte meer, geen wonder. Woensdag kwam er een pakket met al m'n orthoptie benodigdheden en sinds gisteren heb ik een (indiase) synoptofoor! De praktijk is bijna compleet, nu alleen m'n kamer nog, daar zit nog iemand in die er eind van de maand uit gaat.
Wat nog niet helemaal loopt (of wsl waar ik nog aan moet wennen) is dat de mensen allemaal heel vroeg komen en dan gewoon op volgorde van aanmelden geholpen worden, niet op volgorde van hoe laat ze de afspraak hadden. Hierdoor zitten er 's ochtends om half 8 al 25 mensen en de laatste wordt om een uur of 11 geholpen... Blijkbaar vinden ze wachten heel normaal.
We werken van half 8 tot 12 en van 2 tot half 6, lange dagen met een lange pauze. Als ik straks een auto heb en m'n eigen appartement, ga ik tussen de middag gewoon naar huis, even skypen, of andere dingen doen die nodig zijn.
Zaterdag heb ik een fiets gekocht! 's middags gelijk even naar het strand gefiets en een duik genomen. Het is hier niet zo vlak als in Nederland dus soms krijg je het er best warm van. De honden die hier rondlopen zijn een minder prettige bijkomstigheid, ze blaffen erg hard en achtervolgen je, pretty scary!
's avonds ben ik bij de eerste optocht van het carnaval geweest: de lichtjes optocht. Qua kleding is het een weinig uitgebreide optocht, maar grappig om te zien hoe dat hier gaat. Het is vooral HEEEEL hard. Ik ben benieuwd naar de volgende optochten, er volgen er nog wel wat tot de grote optocht van 19 februari. (tip voor Liset, Amal en Nelleke: Neem Oordoppen mee!!!)
Zondag ben ik weer naar de kerk geweest, ik kon nu ook op de heenweg meerijden. 's middags heb ik m'n eerste surfles gehad! Erg leuk en oefening baart kunst zullen we maar zeggen. Zeker voor herhaling vatbaar.
Zo dat was de update weer, volgende keer weer met foto's hoop ik...
Groetjes
ps: als je een berichtje achterlaat (altijd leuk) zie je 'm niet direct, ik moet 'm eerst accepteren!
Advertisement
Tot: 0.074s; Tpl: 0.011s; cc: 7; qc: 41; dbt: 0.0506s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Iris
non-member comment
Hey Marijke! Leuk om te lezen. Top dat je al wat leuke contacten daar op hebt gedaan. Super he, hoe gastvrij en vriendelijk mensen soms zijn tegen vreemdelingen (daar kunnen wij nog wat van leren :-) Heeeeel veel succes en plezier daar!