De eerste enge nacht hebben we overleefd. Oef! Op dat moment dacht ik wel dat er iets ging gebeuren. Jan bleef onder alles kalm, zoals altijd! We vonden in Oamaru nergens geen free camping spot , en zo reden we de stad uit. We gingen op een parking staan waar er wandelingen naar het strand waren. De avond viel..een mooie zonsondergang, en onder ons het geruis van de zee. Toen we in ons bed lagen begon het, het geruis werd harder en harder. Harde windstoten deden onze auto vreselijk wiebelen. Jan sliep door alles heen , behalve om kwart voor 2 's nachts werd ook hij wakker door de enorme windstoten. We besloten , zeker omdat we daar als enige auto stonden, in het pik pikdonker terug te rijden naar het dorp Kakanui en ons daar
... read more