Advertisement
post office
post office Hi dudes,
Vietnam reis zit erop! Nog een laatste post over Saigon (of Ho chi Minh, as you want).
De reis van de Mekong delta tot in ho Chi Minh was best grappig. Het was deze keer met een mini buske, vol locals. De rit duurde zo'n 3 uur, viel goed mee, en was een ideaal moment voor de Vietnamese kerel links van mij en oudere vrouw rechts van Anouk om wat bij te slapen. Bij elke hobbel zakten hun kopkes verder weg, totdat de kerel naast mij op mijn schouder lag te slapen. Bad choice, want mijn schriele bovenlijf beschikt over een beperkte hoeveelheid schokdempend vet. Bij elke bult (geen putteke zoals in Belgie, maar het soort gat in de weg waarvan je letterlijk van uw stoel afvliegt) veert zn kop omhoog en landt hij op mijn sleutelbeen (denk ik, mn anatomie is niet zo goed). En dan schiet hij telkens wakker hehe.
Hij en de vrouw zijn niet de enige die rustig slapen. Toen ik de linkse achterdeur van de minibus wou openen om onze rugzak achterin te leggen hield de chauffeur me bezorgd tegen en ik moest de andere deur nemen. Wist niet
weird thing
weird thing goed waarom, maar later werd het duidelijk; we zaten op de achterste rij en plots begint de bagageruimte te kakelen! We kijken achterom en zien links achter een mand staan, waaruit kiekengeluiden komen ;D ;D dus die deur mocht niet open tijdens het laden...
We strompelen een half uur met onze rugzak naar een hotel en checken wederom drijfnat van het zweet in. Cool kamer, airco, belangrijk 😉 Tis hier de backpackers buurt in Saigon waar we zitten. loads of souvenir shops en ook gezellige ambience. Lekker gegeten, nog ne cocktail gedronken en gaan maffen.
De ochtend erop dan, zijn we paar capitool-things-to-see gaan opzoeken in de stad. De stad heeft wel ne leuke vibe, veel drukte , al weer een markt (waar Anouk een tas vindt die ze al een week najaagt 😉 ) en een paar coole gebouwen. In de gids staat ook een keizerlijke pagode en die lijkt enorm te zijn op de foto's! tocht meer dan waard denken we, maar als we toekomen blijken de foto's in de gids toch misleidend te zijn geweest, in t echt is het iets super klein haha. Binnenin hangt dankzij al de wierrook een mystieke mortal combat sfeer,
mortal combat setting!
mortal combat setting! wel funny. Zon staat ondertussen hoog, dus we slenteren terug naar de hotelkamer voor een van de vele dagelijkse verfrissende douches. Erna boekske lezen met ne goeie milkshake erbij, en later op den avond nog eens iets eten, last Vietnamese dinner! En daar hoort ook ne goeie cocktail bij, zeker als het happy hour is 😉 en wree toevallig komt ineens Victoria voorbij, de Britse griet die we ontmoet hadden in An Binh! Ze heeft paar lollige verhalen bij, ze is verder op stap geweest met ne bizarre Zwitser die ook in An Binh zat (is al 5 jaar van huis en beweert in aandelen te doen) en heeft zich door blinden laten masseren. We hebben dus nog ff goe gelachen voordat zij doormoest naar de luchthaven en wij gingen slapen.
Op onze laatste dag zijn we met een daguitstap meegeweest naar de tunnels can Cu Chi. Tis hier onder andere dat de VietCong zich verstopten onder de grond en het de Amerikanen wreed lastig maakten. Tegenwoordig is het een toeristisch park bijna, je kan jezelf bijvoorbeeld verstoppen in een van de nauwe putkes waar ze vroeger inkropen om de vijand te verrassen. Ieder om beurt erin, foto pakken
mix of cultures
mix of cultures en de volgende erin! Maar het bandwerk hapert wanneer de dikste erin kruipt. Dat ging nog, maar eruit was iets anders! Ze hebben er met een paar man aan zitten trekken, maar ook da ging ni!! uiteindelijk is ze volledig in het gat moeten kruipen, om via de aansluitende ondergrondse tunnel te ontsnappen! Pretty embarassing...ma ze leek het nog wel ok op te pakken, ale ja 😉
Beke verder is het demonstratie van de verschillende vallen die de VC gebruikten; lots of spikes, lots of pain!! Flashback naar computer spellekes vanin de studententijd!
En dan ist tijd om de tunnels zelf te kruipen; deze zijn al breder gemaakt voor de toeristen, maar dan nog!!! wat een claustrofobisch gedoe, ge kunt niet rechtstaan, ge moet half kruipen, hier en daar een trapke op of af en zweten gelijk een rund!
En dan komen we aan bij de finale van de toer; nadat je net over een hoop drama hebt geleerd, een gruwelijke oorlog met miljoenen slachtoffers en wreedheden, kan je hier voor de lol met wapens schieten! AK-47, M30, ... voor een dollar of 2 per kogel mag je gewoon met da spul beke verder wandelen en schieten
siagon skyline
saigon skyline op een berg! Echt hallucinant, what a sick joke! Maar het kan nog erger, in Cambodia kan je t schijnt zelfs met een grenade launcher spelen. euh... 😉
Terug naar het hotel, en daar zijn ze super vriendelijk geweest, ze gaven ons nog wat water, paar handdoeken en mochten ons nog vlug douchen! Al goed, want na t gezweet in de tunnels weet ik niet of ik door de douane zou geraken (any chemical substances sir?).
En da besluit ons reis!!! t zit erop, twas cool, we blijven eerder fan van Zuid Amerika maar het was een heel aangename ervaring en keren ook met plezier terug naar huis, to friends and family!
Cheers all and thanks for reading, hope you enjoyed it!!
Anouk and Wouter.
Advertisement
Tot: 0.269s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 51; dbt: 0.2134s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb