Eilandhoppen

---

---

We hebben van 2 tot 24 november om vanuit het Thaise Bangkok naar het Maleisische Georgetown te reizen. Wat een luxe! Daarvandaan steken we over naar Sumatra om de volle 30 dagen te benutten van ons Indonesische visum. Dit deel van onze reis gaat vrijwel helemaal over de Andaman zee ten westen van Thailand. Aan de oostkust is de monsoen losgebroken dus die laten we rechts liggen.
En drie weken later weten we dat als je de goede eilanden uitzoekt, deze nog steeds paradijselijk zijn. Je kunt de hordes toeristen en feestdorpen makkelijk ontwijken en genieten van je eigen witte droomstrand! Op die twee uur regen per dag na dan... In Maleisië zijn de mensen erg aardig en het eten gevarieerd, maar overall vinden wij het iets te modern en missen we de authentieke Aziatische sfeer.

Bangkok, vrijdag 2 tot maandag 5 november. Overdag slapen we uit, verbazen ons over de botheid van veel Thais na Myanmar, pakt Steven de kapper, struinen we door de stad, over een enorme markt, het paleis waar we vrijwel de volle drie kilometer om de muur lopen tot we de ingang vinden..., genieten van pad thai en groene curry, en gaan naar het station om alvast treinkaartjes te reserveren. Geen pakken aanmeten, edelstenen laten aansmeren of commissieritjes maken in de tuktuk dus! Zondagavond gaan we naar 007's Skyfall in een megabioscoop met royale casino-uitstraling, en zoekt een steeds gefrustreerdere Annemiek tevergeefs naar net die ene mooie nep designertas. Zaterdagavond hebben we afgesproken met onze Spaanse vrienden en de Engelse Steve uit Myanmar. De ultieme hangover experience hadden we niet na kunnen vertellen, maar het is zeker een mooie avond geworden. Steve neemt ons mee naar, voor de kenners, achtereenvolgens: Patpong, Soi Cowboy en club Insomnia. In de taxi, Miek: "Politie, doe je gordel snel aan!", Steven rommelt in de bank op zoek naar zijn gordel, politie schijnt net naar binnen en we worden allemaal gefouilleerd op drugs... Big Steve (zonder N!) heeft zijn petite Thaise vriendin meegenomen, gelukkig is ze ouder dan ze lijkt. Edu & Maria haken om 1 uur af want hebben zes uur later een bus. Steve wil los in de club en komt aanzetten met een fles wodka...etc!

Koh Lanta, 6 t/m 9 november. We hebben net een prima rit in de nachtslaaptrein van Bangkok naar Trang achter de rug. Na nog eens vier uur in een minibus en twee keer de pont worden we afgezet bij BeeBee's Little Village op Koh Lanta. Een vrolijke verzameling van unieke bamboehutten en wrakhout zitjes onder de palmbomen aan een prachtig wit strand met azuurblauwe zee... We genieten van kokos milkshakes en onze tweede dag strand in vier maanden! In de verte zien we het beroemde Koh Phi Phi liggen, maar andere reizigers zeggen unaniem dat het helaas te vol, te druk en te lawaaiierig is geworden. Op Koh Lanta hebben we het erg naar ons zin en we besluiten drie dagen te gaan duiken: Miek gaat haar Advanced halen, en heeft mij de training voor mijn PADI vorig jaar al kado gegeven. De duikschool is goed georganiseerd, gezellig en heeft een heerlijk ontbijt en lunch op de boot. Ik begin mijn eerste dag in het zwembad met een stel uit Corsica, waarvan de vrouw tot frustratie van de duikinstructeur te pas en te onpas topless rondloopt op dit redelijk islamitische eiland. Aandacht voor de theorie hebben ze niet, maar met een beetje hulp halen ze hun examen met dezelfde twee fouten die ik heb gemaakt. Miek wordt met duikkunstjes klaargestoomd voor een onderwaterschoorsteen en top divespots Hin Daeng en Hin Muang. Het koraal is okee, en het barst van de vissen in alle kleuren, vormen en maten! Elke middag regent het een uurtje, in de avonden eten we verse vis in de restaurantjes aan het strand.

Koh Ngai, 10-12 november. Na drie dagen duiken is het tijd om door te gaan en we nemen een longtail boot naar het nabij gelegen kleine eiland 'Koh Hai'. De oversteek van een uur duurt uiteindelijk vier uur want we blijken op een tourboot terecht te zijn gekomen, met snorkelstops en een bezoek aan de 'emerald cave' op Koh Muk. De ingang van de grot is aan zee en als je door de lange donkere tunnel zwemt kom je plotseling uit op een strand op het midden van het eiland, ingesloten door steile en begroeide rotswanden. Je stelt je meteen voor hoe piraten hier hun schatten verborgen hielden, als er niet ook bootladingen Chinese toeristen zijn. Op Koh Ngai krijgen we ook nog een lunch onder de mangrove bomen met twee hornbills (soort toekans) erin. De gids staat erop om mij Thais boksen bij te brengen onder de hete zon. De boot vertrekt en wij zoeken een leuke en betaalbare bungalow tussen de paar dure resorts aan het strand, behalve het strand is er verder geen weg. Strand en water zijn weer picture perfect, aangevuld met uitzicht op kalkrotsen in de zee. Twee dagen snorkelen, relaxen, bbq fish en een splurge diner getracteerd door Marloes in een mooi resort. Heerlijk!

Koh Kradan, 12-13 november. Op het volgende eiland van de Trang groep is bijna geen bebouwing te ontdekken door de laag intacte mangroves op he strand. Ons hostel Paradise Lost zit midden op het eiland omring door de jungle. De maaltijden van de gezette Amerikaanse eigenaar zijn enorm en het hele eiland komt erop af. Maar het eiland is ons iets té rustig en in combinatie met regen gaan we er de volgende dag alweer vandoor in een dure en overbepakte speedboat. Vlakbij het volgende eiland worden we met twee anderen op zee gedropt in een klein bootje waar we opnieuw voor moeten betalen. Wij weigeren, onterecht blijkt uiteindelijk...

Koh Bulon Leh, 13-15 november. Tot nu toe onze grote favoriet! Prachtig strand, uitzicht, snorkelen en natuur. Net genoeg ontwikkeld om lekker te kunnen eten en een leuke plaats om te slapen te vinden. Naast zes resorts wordt er door een paar moslimfamilies ook op squid gevist. In hun kleine dorpjes eet je wat de pot schaft, in ons geval superverse squid curry en ijsthee. De lieve kokkin maakt het heerlijk klaar en het kost bijna niets. We slapen voor tien euro in een bungalow op whitewashed palen die zo de woonmagazines inkan. Groot terras, hoge plafonds, afgewerkt met witte kussens en schelpen. Als je de heuvel naar een andere kant van het eiland beklimt kun je enorme hagedissen zien en kom je de reggaebar tegen die altijd 'morgen' opengaat. 's Nachts komen lichtgevende beestjes aanstromen op het strand en kruipen er duizenden tot vijftien centimeter grote heremietkreeften over het strand die de meest uiteenlopende schelpen op de kop hebben getikt!

Koh Lipe, 15-18 november. Met de speedboat komen we aan op 'little Lipe' zoals het liefkozend wordt genoemd. Het kleine eiland is de afgelopen tien jaar 'ontdekt' en barst nu van de bungalow resorts. Toch hangt er nog een rustig, gemoedelijk sfeertje en de grote eilanden eromheen zijn vrijwel onaangetast. De levendigheid is voor ons een welkome afwisseling en we slapen bij Forra Divers waarmee we een duik maken naar 'Stonehenge'. Zoals je vermoedt staan hier onder water enorme rotsblokken in een soort van kring, omgeven door prachtig wuivend zacht koraal in alle kleuren. Hiertussen barst het van de lion, scorpion, stone, moon, anemoon, napoleon, trigger en nog veeeel meer vissen! En een zeepaardje voor Miek. Heel indrukwekkend allemaal! De restaurants zetten hun tafels 's avonds op het strand en hier eten we verse vis en garnalen bij kaarslicht. 's Ochtends bananen chocolade pannekoeken en versgemalen koffie in het winkelstraatje tussen de drie stranden. Met een kayak en snorkels verkennen we het koraal uit de kust en een heuvel op een van de onbewoonde eilanden.

Pulau Langkawi in Maleisië, 18-20 november. Zonder het vaste land aan te raken varen we Maleisië in. Een groep van 99 tropische eilanden, maar alleen op de grootste kun je slapen. Een stad, grote wegen, een stranddorp met hoogbouw, slechte budget slaapplaatsen en een Nederlandsachtig strand - het voelt toch anders aan dan Thailand! Op een scooter gaan we rond alle toeristische attracties: een kabelbaan, een krokodillenfarm, mooie baaien in de regen, verse buffelmozarella en de pasar malam. Maar na twee nachtjes is het welletjes en pakken we de ferry door naar het culinaire Georgetown.

Georgetown Penang en de Cameron Highlands, 20-24 november. Het oude koloniale stadscentrum is werelderfgoed en mooi opgeknapt. Hier zijn ook alle sfeervolle guest houses. We proberen veel Maleisische gangen, die erg lijken op Indonesisch, uit in een straatrestaurant. Toetje is schaafwaterijs over een laag van gezoette maïs, bruine bonen en groen jelly, met daarover weer siroop. Het klinkt niet lekker, zo ziet het er ook niet uit, maar is het best wel! Daarna bier in een overdekte markthal met livemuziek.We hebben besloten om, voordat we naar Sumatra vliegen, tussendoor twee nachtjes naar de Cameron Highlands te gaan, toch nog het vasteland op dus. Begonnen als Engels hillstation is het nu de Betuwe van Maleisië en overal lachen aarbeien op olifantenformaat je toe. Tussen het oerwoud staan nu enorme vlaktes met kassen en theeplantages. De dorpjes met oude koloniale kasteeltjes en berghuizen worden ontsierd door flats van twintig verdiepingen, maar dan wel weer met Alpenmotief, bedoeld voor de Aziatische toeristen waarvan ze het hier moeten hebben. Wij slapen in een guesthouse met huisgemaakte scones en aardbeienjam voor bij de thee, mmhhh!

Met twee Nederlandse jongens gaan we de volgende ochtend een zware trek doen van een halve dag. Aan boomwortels en struiken trekken we ons de steile helling van de hoogste berg hier op, afgewisseld door rechtere modderglijbanen. (Vooral achteraf) een mooie uitdaging en de weg naar beneden gaat door een enorme en prachtige theeplantage. Overal worden theeblaadjes 'gemaaid' en verwerkt. Drinken doen we in de hypermoderne proeverij, in de fabriek erachter wordt de thee verwerkt door machines uit koloniale tijd. Beneden in het dorp proeven we aardbeien, gefrituurde paddestoelen, gaan langs een butterfly farm en krijgen een pickup lift terug naar ons dorp vlak voordat de dagelijkse stortbuien losbarsten. De 'steamboat' belooft een Chinese hotpot fondue verwennerij te zijn in de eetstalletjes maar het fabrieksvlees is niet naar binnen te krijgen. 's Nachts worden we wakker van de kriebel - bedbugs hebben op ons huisgehouden! Miek legt een door haar platgedrukt exemplaar met briefje bij de receptie en wij vluchten een andere kamer in. De eigenares ontkent de volgende ochtend en we vertrekken met ruzie - en zonder te betalen.

Terug in Georgetown Penang verkennen we de oude koloniale huizen, hippe winkeltjes, café's, muurschilderingen, Chinese en Indiase wijken van de binnenstad. We sturen kaarten naar de toekomst in een kunstwinkeltje waar we vervolgens een uur theedrinken met de jonge eigenaar/kunstenaar. We eten ons bijna misselijk in de overdekte markt met eetstandjes aan: sushi, sate, bbq garnalen en een berg oesters... Omdat ferry's onrendabel zijn geworden, vliegen we de volgende ochtend naar ons laatste avontuur in Azië: Indonesië!

---