Terug in Azië

---

---

We zijn al weer een week in Thailand, dus tijd voor een blog. De vlucht vanuit Melbourne werd vertraagd door onweersbuien, het vliegveld ging dicht, geen starts of landingen (ongehoord). Ondanks de vertraging en cyclonen ten noorden van Australië (veel turbulentie) kwamen we op tijd aan in Bangkok (geen rellen, dus het vliegveld was open). Het vliegveld is pas een paar jaar open en heel modern, veel beton en glas, lange pieren, dus ook veel lopen over de loopbanden. Helaas voor Robbert kan je er alleen weinig vliegtuigen spotten alles is aardig goed afgesloten. Bij de immigration was het erg druk, al heel wat Europeanen en Australiërs zagen de kans schoon om nog gebruik te maken van de goedkopere tickets voordat de kerstvakantie begint.

Ons hotel had gelukkig een shuttle, dus al snel hadden we het mannetje met bord gevonden en werd onze auto gebeld. De bagage werd naar boven gesleept en daarna konden wij gaan slapen, 10 uur Bangkok tijd, maar voor ons gevoel al weer vier uur later. De volgende ochtend ons ontbijtje genuttigd, twee stukken toast, een gebakken eitje en een plakje bacon, gegarneerd met een blaadje sla met een tomaatje. Daarna met de taxi naar het echte Bangkok. Onze taxichauffeur wilde ons wel bij de boot afzetten, zodat we over de rivier naar het Grand Palace (ons doel) zouden kunnen. Op plaats van bestemming aangekomen wilde hij ons nog even afzetten voor de tol,maar gelukkig hadden we opgelet. De boot bleek de boot van een vriendje te zijn, maar even verderop was de officiële veerboot. Na een tochtje van een kwartier over de rivier waren we bij onze stop, via ontelbare stalletjes met munten, stenen, schoenen en wat al niet meer stonden we voor het paleis gebouwd door Rama I toen hij een nieuwe hoofdstad ging creëren aan de overkant van de rivier. Nu worden sommige delen nog gebruikt voor ceremoniële doeleinden, maar is het met name een toeristische trekpleister.

De regels van het paleis stellen dat je niet met korte broek en blote schouders naar binnen mag, ook leggings en slippers zijn verboden maar daar wordt niet op gelet. Gezien onze kleding moesten ook wij aan geleende kleding beginnen. Een borg van 2 euro en we hadden een rok en een broek in 'mooi' paars en waren we klaar om naar binnen te gaan. Het paleis is erg mooi, maar ook onoverzichtelijk. Grote en kleine beelden, tempels, torens en een replica van Ankor Wat in Cambodja wisselen elkaar af. Veel goud en felle kleuren. Algeheel een mooi bouwwerk. Andere delen van het paleis deden ons juist meer aan het koloniale verleden denken.

Het was wel erg warm en benauwd in de stad, maar na een broodje konden we er weer tegenaan. Op loopafstand van het paleis was een groot tempelcomplex (Wat Pho) met daarin een liggende Buddha van 46m lang en 15m hoog. Het geheel wat we hier gezien hebben was nog mooier dan het paleis van Rama de eerste.

Wel waren we aardig moe na deze bezienswaardigheid en hebben we ons met een taxi in het al aardig drukke verkeer gestort. Het verkeer viel ons wel mee, niet heel erg druk en niet zo chaotisch als we dachten. Ook kost een taxi heel weinig. Voor zo'n dertig kilometer betaalden we 5 euro, dat moet je in Nederland niet proberen.

Terug in het hotel hebben we daar een lekkere Thaise maaltijd genuttigd, hoewel dit achteraf misschien een minder goed idee was, maar met zekerheid kunnen we het niet zeggen. De volgende dag waren we allebei aan de diarree, maar moesten we toch naar het vliegveld voor de vlucht naar Chiang Mai. Met de juiste pillen konden we toch genieten van de service van Thai (eten en drie keer drinken op een vlucht van 50 minuten). Op het vliegveld van Chiang Mai hebben we een uitgebreide discussie gevoerd met de mensen van Avis Thailand (die we uiteraard verloren aangezien wij een auto wilden en zij de sleutels van die auto in handen hadden). Maar het eind van de discussie is dat ik (Esther) de hoofdbestuurder van de auto ben (ik weet het, ik heb geen rijbewijs) en dat we daar ook netjes voor betaald hebben, want tja de borg voor de auto ging op mijn creditcard (het huurbedrag was al voldaan via Robberts creditcard) en hun beleid is dat degene die betaald ook de bestuurder is. Het maakt blijkbaar niet uit of je een rijbewijs hebt, maar wel waar het geld vandaan komt.... Wij snappen het niet, maar het maakt ook niet uit want we hebben de auto en ik mag rijden (maar links rijden en dan ook schakelen, dat zullen we maar niet proberen). Voor de liefhebbers, de auto is een Toyota Vios. Model wordt alleen in en voor Azië gemaakt, maar is geloof ik een Yaris met kont....

Na deze commotie door naar het hotel. Even zoeken tussen de honderd en een borden langs de weg in het Thai, maar gevonden. Erg mooi. Grote suite met onze eigen buitendouche. Helaas speelden de ingewanden weer op en is met name Robbert geveld (de details zullen we jullie besparen). Een dagje uitzieken in onze kamers heeft gelukkig geholpen. Nog niet helemaal hersteld, maar toch weer op de been konden we de volgende dag weer wat ondernemen. Ditmaal een geiser, met bijbehorende hot spring. Het park bleek een populaire plek voor de Thai om te ontspannen en te genieten van hun eitje. Het bleek namelijk dat je in een hete bron eieren kon koken. Wij ook ons mandje met eieren gekocht en in de bron gehangen, helaas was het ei na een kwartier nog steeds zacht. We moeten iets fout hebben gedaan, want om ons heen werden toch echt eieren genuttigd, maar het was leuk om te doen.

Dinsdag gingen we weer verder. Eerst nog een stop bij Wat Phra That Doi Suthep, gebouwd in 1383, een van de belangrijkste tempels in Noord-Thailand gelegen bovenop een berg met uitzicht over Chiang Mai. Gedeeltelijk stond het in de steigers om nieuw bladgoud te krijgen, maar het was er mooi. Daarna verder naar Pai over een bergweg met zo'n 1000 bochten. Dat was te merken, continu ging het naar links en weer naar rechts, niet leuk meer op een gegeven moment. Maar we zijn er gekomen en hebben ons resort gevonden. Ditmaal bij twee Engelsen, die zo mee zouden kunnen doen met 'Ik vertrek' maar dat terzijde, aan de rand van het stadje. Ze hebben hier drie bungalows voor de verhuur, gelegen in een mooie setting (reclame).

Na kort overleg hebben we besloten onze reis wat in te korten en hier voor vier dagen te blijven. Gelukkig was het mogelijk. Op advies zijn we 's avonds Thais gaan barbecueën. Dit houdt in dat je een bolle pan met een slotgracht eromheen krijgt, eronder liggen gloeiende kolen. Op het bolle gedeelte kan je vlees bakken, in de slotgracht gevuld met bouillon groenten koken. Voor 2 euro pp konden we onbeperkt eten. Was erg leuk om te doen en ook best lekker.

Gisteren hebben we eigenlijk niets gedaan, nog niet helemaal in orde hebben we een rondje door de stad gewandeld en in de omgeving gereden. Het is hier aardig druk met toeristen, zowel Westers als Thai. Er is hier onlangs een film opgenomen en de aankomende dagen is hier een festival met de acteurs en bekende Thaise bands, er komen dus veel fans op af. Zoveel zelfs dat de accommodaties vol zitten en er overal tenten neergezet worden waar je tegen een aardig hoge prijs ook kan overnachten. Een ander opmerkelijk puntje is het hoge gehalte westerse mannen, van middelbare leeftijd, die met een (jong) Thais meisje rondlopen. Robbert heeft zich ook aan de Thaise kapper gewaagd (waarom in Australië gaan als het ook in Thailand kan). Ondanks gebrekkig Engels redelijk resultaat, iets te kort naar zijn zin maar dat groeit wel weer aan.

Vandaag hebben we eerst gekletst met onze praatgrage Amerikaanse buur uit Seattle (niet dat we hem altijd begrepen) waarna we naar de rivier gereden zijn voor een ritje op een olifant. Onze dame heet Ponpom en is 19 jaar oud, relatief jong voor een olifant. Ze had er zin in en gestaag liepen richting de rivier, onderweg wat bladeren meegrissend en een 'plasje' doen. Bovenop was het voor de een wat comfortabeler dan de ander, maar prima uit te houden. Bij de rivier gingen we linea recta het water in en stond ons een koude douche te wachten. Niet veel later vond mevrouw het tijd om ons van haar rug af te gooien (inclusief vrolijke begeleider) en lagen we in het water, dat was erg leuk. Erop klimmen was wat lastiger dan gedacht, maar we zaten weer en niet veel later lagen we weer. Dat heeft zich een paar keer herhaald. Terug bij de verblijven, werd ze getraceerd op bladeren, bamboe en een banaan en konden wij onze capriolen terug zien op video.

We hebben de berichtgeving vanuit Nederland een beetje kunnen volgen en zijn wel een beetje jaloers op de sneeuw, maar 25 graden is toch ook wel lekker. We wensen iedereen vanuit Thailand fijne Kerstdagen en (mocht er geen blog meer komen, we gaan over een paar dagen naar Laos) hopen we iedereen in goede gezondheid weer te zien in 2010.

---