Advertisement
Published: July 22nd 2014
Edit Blog Post
Verveling maar toch het beste ervan gemaakt. Het begon de afgelopen week met die typhoon. We hadden geen idee wat ons te wachten stond maar waren geadviseerd gewoon binnen te blijven dus dat hebben we braaf gedaan... Nadat we naar de Mall geweest waren om de hele middag te schaatsen :D Superleuk, ik heb mijn Chinese vrienden leren schaatsen. Savonds op tijd naar huis want we waren toch wat zenuwachtig.
De typhoon genaamd "Rammasun" kwam recht op Manila af. We werden er niet echt geruster op toen iemand grappend opmerkte: "Maak je geen zorgen, het is geen typhoon.... Het is een supertyphoon"
Maandag hadden we nog gewerkt maar dinsdag bleven we vol verwachting thuis. De stilte voor de storm duurde tot woensdagochtend. Toen ik wakker werd door de wind die tegen de ramen beukte en het lawaai van wind en regen. Ik ging natuurlijk gelijk vanuit de deuropening staan kijken. Ik heb nog nooit zo'n heftige storm gezien en kan dan ook niet geloven dat de locals dit normaal vinden. Na een paar helse uren was onze congerge al weer rond aan het lopen om takken en bladeren op te ruimen.
Het vervelendste was dat we de hele woensdag een blackout
gehad hebben. Dat betekent dus geen airco en geen verlichting etc. Onze residentie had een noodgenerator voor de kantine, maar die maakte zo'n herrie dat je daar ook niet wilde gaan zitten. Oftewel we moesten op eten uit wat tegenviel omdat nergens stroom is! De enkele restaurants (e.g. mcdonalds) die wel een generator hadden waren dan ook stampvol met rijen van >een uur.
De eerste dag na de typhoon was de sfeer heel gezellig. We hadden een natuurramp overleeft! De dagen erop waren echter oersaai, we hadden immers niks te doen! Het zou tot vrijdag duren voordat we weer mochten/konden werken.
Nee, dan hadden onze aiesec collega's van een ander project het beter bekeken. Ze zijn woensdag na de storm naar het vliegveld gegaan en hebben de eerste vlucht naar Boracai gepakt, het beroemde tropische feesteiland met witte stranden en heldere zee (wij hopen daar ook nog heen te gaan).
Maargoed we hebben vorige week dus door Manila gezwerfd. We hebben de schade van de typhoon gezien; omgewaaide bomen en overal takken en bladeren op straat. Het aantal overstromingen viel wel mee ten opzichte van 'normaal' schijnt. Ja ze hebben hier ong 20 typhoons per jaar, dit was slechts de
eerste van het seizoen. 38 doden klinkt voor mij heftig, voor hen was het slechts een 3 op de schaal 1-10. Ze hadden gewaarschuwd voor een tweede typhoon maar die is langs ons gegaan want we hebben slechts hier en daar wat regen gehad. Toch was er geen werk voor ons.
Op vrijdag naar Young Focus geweest en een soort dagopvang voor 3-6 jarigen gerunt. Superleuk maar ook een beetje saai als je het mij vraagt. Het was moeilijk om contact met de kindjes te krijgen, maar zodra de jongleerballetjes tevoorschijn kwamen gingen de 'drabbers' helemaal los!
Oja om half 4 stond er een gigantische groep mensen buiten in de rij. Er wordt dan altijd eten uitgedeeld aan de mensen die onder de brug leven. Zie foto.
Zaterdag de zoveelste dag waarop onze groepleieder 's ochtends laat horen dat we niet gaan werken. Ik baal ervan, want wie mij kent weet dat stilzitten me geen goed doet. Maar zaterdag ben ik met een groepje Aziatische vrienden naar Ocean Park geweest, en dat was geweldig. Een oceanium met oa vissen, zeehonden, haaien, roggen en kwallen. Ook hebben we met onze handen en voeten in een fish-spa gezeten. Altijd al
willen ervaren! (zie foto) De visjes eten dode huidschilvers van je voet. Ze bijten echt, het is heel goed voor je huid. Oja op de weg daarheen zijn we voor het eerst slachtoffer geworden van een pickpocket. Een meisje van onze groep liep achteraan en toen ik haar hoorde schreeuwen zag ik alleen nog een klein armoedig gekleed jongetje wegrennen met een halve ketting in zijn hand. We worden continu gewaarschuwt, maar dit is pas de eerste negatieve ervaring na drie weken. Onze vriendin was erg geschokken.
Zondag ben ik met twee chinese vrienden met een groep Filipijnse meisjes mee naar de mis gegaan in de Manila Cathedral. Een aparte ervarig, maar ook fijn om weer eens naar de mis te kunnen op zondag. Alleen jammer dat maar de helft in English was. Daarna zijn we gezellig met de groep gaan eten (zie foto) en daarna spellen (vooral basketball) gaan spelen in een World of Fun. Ik zou daar hele dagen door kunnen brengen haha. Zondagavond was iedereen weer verveeld en zijn we weer eens beer pong gaan spelen bij de kroegen hier in de buurt. Voor wie beer pong kent, sommigen zeggen dat het hier in de Filipijnen
uitgevonden is. Op internet is er echter geen duidelijkheid over, een bepaalde BRON schrijft de uitviding zelfs toe aan een zekere Jesus H. Christ in 29ad haha. Wat zeker is is dat beerpong na basketball de tweede nationale sport is. En het is altijd lachen 😊 Hier is het echter wel zaak dat je zorgt dat je Philipino's of Philipina's in je team hebt anders ben je kansloos.
Maandagochtend weer tehoren gekregen dat we niet hoeven te werken. Gefrustreerd was ik omdat ik een hele les voorbereid had! Inde plaats ben ik met twee vrienden naar de American WWII Cementary & Memorial geweest. De laatste sight van Manila die ik nog niet gezien had. Het is hetzelfde als Margraten maar dan 2 keer zo groot. Van de 17 begraafplaatsen in de wereld is dit de grootste. 17,206 graven en 36,283 namen van vermisten (ik heb niet geteld, stond in het boekje!)
Wat nog leuk is om te vertellen: Gisteravond heb ik "balut" gegeten. Het is een eendenei, inclusief embryo. Het is typisch van hier en ziet er walgelijk uit aangezien het kuikentje al helemaal vorm heeft en zelfs ogen en nagels. Zie foto!
Ik voel me steeds
Filipijnser worden en vind het zelfs prettig om hier te wonen. Ik begin hier en daar woorden Tagalo te spreken en weet de weg in de stad. Ik vind het nu al jammer dat ik over 3 weken terug moet! (Tegelijkertijd heb ik met momenten ook heimwee hoor)
Deze week ga ik weer lesgeven enzo. Gelukkig. En komend weekend gaan we naar de rijst terrassen in het noorden, verwacht mooie foto's volgende week! Groetjes
Advertisement
Tot: 0.094s; Tpl: 0.014s; cc: 12; qc: 49; dbt: 0.0456s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb