Advertisement
Published: January 13th 2008
Edit Blog Post
Kwallen
De witte bloedcellen van de zee Dat is de hoogte van de Petronas Twin Towers in Kuala Lumpur. Best wel hoog. Als iemand van de bovenste verdieping naar beneden spuugt, heb je nog 10 minuten tijd om er foto's van te trekken voor je dekking moet zoeken. Zo hoog dus.
Maar voor we konden spugen, moesten we nog langs Singapore passeren. Toen we op 4 januari 's morgens vertrokken, werden we in de luchthaven van Macau aan de veiligheidscontrole tegengehouden. De 20cl chocomelk, 27cl ijskoffie en 33cl spuitwater die we in onze handbagage meezeulden, moesten we ter plekke en terstond ad fundum leegdrinken. Dat gaf best wat turbulenties in de lucht... Toen we om 14u midden in een tropische moesson-zondvloed aankwamen in Singapore, hebben we meteen onze nachttrein naar Kuala Lumpur geboekt. De rest van de namiddag brachten we door op Sentosa Island, een eilandje voor de kust van Singapore. Dat klinkt best exotisch, ware het niet dat het hele eiland is omgebouwd tot een attractiepark, inclusief een minigolf, muziekfontein, verschillende treintjes, een fake zandstrand en gelukkig nog een indrukwekkend aquarium.
's Anderendaags 's morgens kwamen we met slaapoogjes aan in Kuala Lumpur. Een broeierig warme stad vol mensen van alle slag: Indiers, Chinezen, moslims,
katholieken, hindoes, blanken, melkchocolade bruinen, zwarten. We weten nog steeds niet hoe een typische Maleisier er uitziet (als die al bestaat). De eerste dag hebben we maar meteen de grote tour gedaan: door het historisch centrum, langs Little India, via Chinatown en het prachtige treinstation. Onze voeten hebben afgezien, maar onze ogen hebben we de kost gegeven. De volgende dag moesten we vroeg uit de veren, want een zicht vanaf de Petronastowers, de hoogste twin towers ter wereld, is enkel voor de vroege vogels gereserveerd. Hoewel toeristen enkel op de Skybridge van "slechts" 146 meter worden toegelaten, is het uitzicht vanaf de 41ste verdieping overweldigend. Kuala Lumpur is blijkbaar ook de enige stad ter wereld die een stukje primary rainforest (jungle) in het centrum van de stad heeft. Dat moesten we natuurlijk gezien hebben. Jammer genoeg werden we bijna levend opgegeten door een zwerm agressieve en hongerige muggen. We zijn de jungle bijna uitgevlucht...
Gisteren was het nog eens tijd voor visumperikelen. Onze vrienden van de Chinese ambassade in Mongolie indachtig waren we op het ergste voorbereid. Dachten we... Weer speciaal onze wekker gezet om bij de eersten aan te komen (de tweede dag op rij!), maar zelfs dat
Petronas twin towers - ergens in de nacht
Tot voor kort waren de Petronas towers met hun 451,9m het hoogste gebouw in de wereld. De fakkel is nu overgenomen door de '101 building' (509m) in Taipei, maar de Petronas blijven de hoogste twin towers ter wereld. kon niet baten. We waren ruim op tijd, alles ging volgens plan tot Yves de ingang tot de ambassade geweigerd werd wegens niet vroom genoeg gekleed. Hij had een broek aan waarvan hij voor de eerste keer het onderste deel van de pijpen thuis had gelaten. Het was een driekwart broek nu, niet het minste stukje knie was zichtbaar, maar dat kon de security niet interesseren. Hoewel er constant mensen (moslims en niet-moslims) de ambassade in- en uitliepen in shorts, sandalen, rokjes en mouwloze bloesjes mocht Yves er niet in. De willekeur hiervan is ongelofelijk frustrerend. Tot onze grote verbazing mocht ik wel binnen in mijn kleedje en slippers: schouders bloot, knieen bloot en voeten zo goed als bloot. Leve de positieve discriminatie!!! Uiteindelijk heb ik alle papieren mogen invullen, ook die van Yves, zodat na een uurtje over- en weergeloop alles toch in orde was. Vandaag mogen we ons visum al gaan afhalen, dus dat maakt alles goed.
Ondertussen zijn weer enkele dagen verstreken... Nadat we ons Indonesisch visum probleemloos afgehaald hadden, zijn we meteen naar het busstation vertrokken omdat we Penang nog voor zonsondergang wilden bereiken. Dat bleek een illusie, want de bus vertrekt niet op het
uur dat ze zeggen, en de rit duurt ook langer dan het aantal uur dat ze vermelden. Om half elf kwamen we uitgehongerd en moe aan, weerloos voor de taxichauffeurs die te veel geld vroegen om ons tot het stadscentrum te brengen en te futloos om ontmoedigd te worden door alle hotelletjes die vol zaten. Uiteindelijk toch een kamer gevonden, wat gegeten en in bed gekropen.
De volgende dag hebben we Penang wat verkend. Aan ferrytickets naar Maleisie geraken kostte weer meer moeite en geld dan we verwacht hadden, maar ook dat kwam in orde. Penang bleek best wel een leuk - maar snikheet - stadje te zijn met een mengeling aan koloniale gebouwen, moskeeen en hindoe-tempels. Het zicht vanaf Penang Hill was de moeite en de Canopy Walkway ("wandeling" over dunne plankjes en touwen die tussen de kruinen van de statische bomen uit het oerwoud gespannen zijn) die we daar deden deed ons al mijmeren over de oerang-oetangs die we nog zullen zien in Indonesie.
Sinds eergisteren zijn we in Indonesie, maar daarover later meer...
Advertisement
Tot: 0.143s; Tpl: 0.015s; cc: 22; qc: 99; dbt: 0.1061s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
Lieven
non-member comment
vogelnestje
Dag Yves en Anne, een laattijdig gelukkig nieuwjaar! Wij vroegen ons af waarom de kerstman niet is langsgekomen dit jaar, maar hij zit blijkbaar in Maleysie als vogelopvang met die lekker warme baard ;) . Ik heb alvast wat extra aandelen gilette gekocht voor tegen de tijd dat Yves terug in Belgiƫ komt :) Toch ook ongelooflijke voordelen om deze blog op maandagochtend te openen: door de stralende warmte kunnen we gerust onze verwarming hier een graadje lager zetten. Ik ben benieuwd naar Indonesie! Goeie reis! Lieven & Sophie