Sabai dee:)

---

Sabai dee ! Van het moment dat je in Laos komt, voel je gewoon dat de tijd trager gaat. De mensen, de mentaliteit, het leven, alles gaat in slow motion.
De boot trip was uiteindelijk ook niet zo erg als de Lonely Planet het beschreef, of de mensen van het reisagentschap zeiden en ons probeerder te overtuigen om de bus te nemen. De zitjes zijn autozetels, dus niet ongelooflijk comfortabel, maar je overleeft het heus wel. Overal proberen ze je kussens te verkopen, en dat iso ok wat de lonely planet je aanraad, maar echt nodig is dit niet. Uiteindelijk zaten we de eerste dag zo’n 6uur op de boot en aangezien het ten eerste de Mekong is en geen zee, dus geen golven, en ten tweede het een slow boat was, is het dus ook een vrij rustige trip (voor mensen met een zwakke maag) Tegen 6 uur ‘s avonds kwamen we aan in Pakbeng, waar we de nacht doorbrachten in een klein guesthouse, gehouden door een supervriendelijke familie. Het grappigste was dat ons direct wiet en opium werd aangeboden (zelfs door de grootmoeder), maar daar hebben we toch maar even vriendelijk voor bedankt. In Azië neem je best het risico niet Dag twee duurde zo’n 8uur op de boot, maar om de een of andere redden leek het sneller te gaan. Nujah, het uitzicht is ook ongelooflijk indrukwekkend. Al moet ik toegeven dat het na acht uur wel een beetje hetzelfde wordt…het blijft even ongelooflijk groen en hoog.
Luang Prabang is een Unesco-beschermd schiereilend, en een van de oudste steden van Laos. Door de Franse kolonisatie zie je heel wat franse invloeden, van architectuur tot het eten en de tweetalige scholen. En dit heeft zeker en vast zijn charme. Het de perfecte stad om rond te slenteren, genietend van de de omgeving en het uitzicht. En geloof me, het uitzicht is zeker en vast te moeite, Laos is bezaaid met bergen/rotsen (hoe noem je zoiets?) groen van de stukjes jungle die er tegenop groeien. Het meest indrukwekkende in Luang Prabang is de avondmarkt. Vanaf vijf uur, half zes wordt de hoofdstraat afgesloten en duiken overall superkleurige standjes op met zijden sjaal, kleding, zilveren juwelen, koffie , thee en fruitshakes, noem maar op. Voor mij was het dus ook hoog tijd om zo stilletjes aan te beginnen denken aan souveniertjes. Beste aanrader is de foodmarket, in een klein zijstraatje. Voor 10000kip (wat neerkomt op ongeveer één euro) krijg je een bordje waar je alles op kunt leggen wat je wilt (zelfbediening dus)… en het is echt wel very yummie! Één keertje zot gedaan, en belachelijk veel betaald voor een duvel in een bar/restaurant (House) dat gehouden wordt door een antwerpenaar, maar vergeef me, ik heb al heel lang geen belgisch bier meer gehad Verder zijn we er bijna een sport van aan het maken om op zoek te gaan naar de minst voor de hand liggende en goedkoopste restaurantjes, en keer op keer verlaat ik ze blij verrast. Zelfs de overdosis munt in mijn salade was allesbehalve slecht, maar ik raad je wel aan op te passen voor de rode pepers…
Een tip voor als je de tijd neemt de omgeving te verkennen, blijf niet op het schiereiland. Volg de Nahmkong, steek de brug over en je ziet de locals living their lives. Geen toeristen, enkel mensen die zich door de dag proberen te slaan, verkopen wat ze maar kunnen verkopen en de straathonden die met hun absurd korte pootjes hun dagelijkse ontdekking en toeëigening van de wereld voortzetten.
Voor de rest van Laos hebben we beslist om te gaan voor the road less travelled, en misschien zelfs Vang Vieng en Vientane over te slaan. Ondanks het feit dat het laagseizoen is, heb ik het gevoel dat het duur en druk gaat zijn in deze plaatsen, dus we doen eventjes zot en gaan de andere richting uit…

---