Advertisement
Published: August 4th 2016
Terugkomend op die borden langs dat ene meer. Die bleken na vertaling weinig met radioactiviteit te maken te hebben. Het was slechts een morbide manier om aan te geven dat je niet in de vaargeul van alle jet-ski’s en speedboten moest zwemmen. Radioactiviteit is echter wel een dingetje in Kirgistan, dus daarom een stukje Geografie.
Vanwege de grote hoeveelheid Uranium aanwezig in het land was Kirgistan onderdeel van de grote nucleaire industrie van de Sovjet Unie. Leverde een grote hoeveelheid uranium aan sovjet unie om elders verreikt te worden. Naast dat het winnen van uranium bepaald geen schone zaak was voor degenen die het werk moesten doen werd er ook nog al laks omgegaan met de restproducten van de winning. Kirgistan was immers nauwelijks bewoond en dus het maakte allemaal niet zo veel uit waar het spul werd gedumpt. Na de val van de Sovjet-Unie bleef Kirgistan zitten met een erfenis van verlaten uraniummijnen en dumpplaatsen vol radioactieve restmaterialen die simpelweg begraven zijn met een meter aarde of klei erover, wat Kirgistan niet alleen de nodige milieuproblemen met zich meebrengt maar ook tot zorgenkindje maakt van de non-proliferatie industrie.
De Sovjet geleerden schenen vergeten te zijn dat je weliswaar dingen kan begraven in de vele afgelegen valleien die Kirgistan rijk is (waar overigens gewoon koeien en wilde dieren grazen), maar afgezien van aardverschuivingen, regen & grondwater ervoor zorgen dat dingen lekken en radioactieve en ander chemische stoffen in het drinkwater (en voedsel) terecht komen. (Note to self, kraanwater in de bergen is niet altijd drinkbaar, tenzij je extra ledematen wil.) Erger nog is dat het plannen van dit soort dumpplaatsen uiterst knullig is gebeurd, sommigen liggen vlak naast zijrivieren die uitkomen in het dicht bewoonde gebied van de Fergana Vallei en het meer van Issyk-Kul, met alle gevolgen van dien. Inmiddels zijn er ettelijke miljoen geïnvesteerd door de World Bank de EBRD en verschillende bedrijven die er nog steeds Uranium winnen om de meest hachelijke dumpplaatsen te verbeteren.
Naast de schadelijke gevolgen voor het milieu biedt Kirgistan ook nog een behoorlijk veiligheidsrisico voor de rest van de wereld, En dus de nodige hoofdpijndossiers voor nucleaire agentschappen als de IAEA. Al is het meeste praktisch onbruikbaar, de dumpplaatsen kunnen radioactieve stoffen bevatten die aantrekkelijk zijn voor het maken van een Dirty Bomb en zijn bovendien helemaal niet of nauwelijks bewaakt. Er is zelfs nauwelijks documentatie over wat de dumpplaatsen bevatten, en wat er mist. De grote verdachten van het maken van zo’n bom zitten bijna om de hoek en ook Kirgistan zelf is niet helemaal gevrijwaard van radicaal islamitische groeperingen, al is de meerderheid van de bevolking zeer gematigd islamitisch. Combineer dit met de bestaande drugssmokkelroutes voor met name opium (vaak ook in handen van islamitische groeperingen zoals Al-Qaeda en je hebt een groot veiligheidsprobleem. Bovendien zijn er al verschillende incidenten geweest met de smokkel radioactieve materialen bijvoorbeeld op een trein richting Iran. Kortom, ondanks dat slechts weinig mensen van dit land hebben gehoord, de internationale gemeenschap heeft er z'n handen vol aan.
Meer lezen/kijken?
