Ziek zijn en reis aanpassen

---

We zijn hier ondertussen al enkele dagen op Gili Air en geen één van ons 2 heeft er al echt van kunnen genieten. We gingen de 2e dag ergens iets eten en het verteerde niet bij mij. Met gevolg, een zware voedselvergiftiging (denken we). We hadden min of meer gepland om naar het ziekenhuis in Mataran te gaan maar ik zag enorm tegenop om terug een boot te moeten nemen en dan een busje voor enkele uren. We hoorden ook via iemand dat er op Gili Air een dokter aanwezig was. Na wat informeren bleek dat je enkel bij de dokter kon geraken met paard en kar en dat de dokter niet naar de cottage kon komen.







Even was er paniek bij ons beiden omdat we aan het verhaal van de nederlandse Sara aan het denken waren: ze vertelde dat ze dacht dat ze een voedselvergiftiging had , ging 2 keer naar de dokter en kreeg antibiotica. Na 3 weken was ze nog altijd even zwak en kwam ze in het ziekenhuis terecht in Calcutta (Indië) het verdict was: darmparasiet. Na 2 weken mocht ze het ziekenhuis verlaten en sindsdien leeft ze vooral op voorverpakte koekjes.







De voedselvergiftiging bij mij sleept nog een beetje aan en ik begin het beu te worden om altijd in bed te moeten blijven in onze kamer zonder airco. Het is zeg maar meer dan 30°C iedere dag opniew.



Tijdens de dagen dat ik aan het bed gekluisterd was (nu kan ik er gelukkig al een beetje uit ) hebben we besloten om onze reis een beetje aan te passen. Heimwee naar huis heb ik nog steeds en op dat moment wou ik gewoon de rugzak pakken en een vlucht naar België boeken. Uiteraard reizen we met 2 en was ik egoïstisch om alleen maar aan mezelf te denken. Dus we passen onze planning een beetje aan. We reizen nog 4 maanden zoals afgesproken maar we doen verschillende landen en niet 1 land 1 maand. De afstanden in de landen zijn ook niet te onderschatten. Het openbaar vervoer is nergens echt goed (behalve in Singapore dan) in Zuid-Oost Azië. Geen tijdstabellen en niemand die van iets weet, op dat vlak kan je ook niet echt plannen dan.







We besloten om Komodo en Sumbawa te schrappen en een stuk van Lombok ook. We gaan met de boot naar Java – het grootste en meest bevolkte eiland van Indonesië- omdat op dat eiland de dingen zien die we echt willen zien en allemaal op 'kortere' afstand van elkaar liggen. We hebben nog 3 weken te gaan in Indonesië en moeten er het beste van maken.



We hebben trouwens hier op Gili beiden een zeer grote lizard gezien. Een meter lang was hij en hij wou een kip opeten. Jan, de held van het verhaal heeft de kip gered maar was te laat om een foto te nemen van het monster. Ik ben toch blij dat ik er enen gezien heb zo'n grote varaan. Dat maakt Komodo goed.

---