Advertisement
Published: June 27th 2010
Edit Blog Post
Indonesia
Na 1 luxe overnachting in het Pullman Putrajaya Lakeside vlakbij het KL int. Airport, we kregen weer een upgrade naar een super de luxe appartement, ’s morgens heel vroeg naar de terminal van Air Asia. Niets vergeleken met de terminals van de “gewone” luchtvaartmaatschappijen. Low cost vliegen kreeg op deze terminal, aan de andere kant van het vliegveld, een confronterend gezicht. Alles krioelde door elkaar, alles behalve enige luxe. Instappen over het asfalt op de trap in het vliegtuig. Maar de vlucht naar Yogjakarta verliep zonder enig probleem. Na 2 ½ uur zetten we voet op een bijzonder klein vliegveld. De koffers worden voor je van de enige kofferband afgehaald om daarmee de enige kleine ruimte meteen vol te zetten met koffers terwijl de douane en nog een extra X-ray machine controle die kleine ruimte moeten delen.
Bij buitenkomst, 10 meter verderop, staat onze chauffeur (Tidar) al met ons naambordje omhoog om ons naar zijn airco luxe auto te brengen. We stappen in en rijden meteen het drukke Yogja in op weg naar onze 1e bestemming; de Merapi vulkaan.
Na een rit over bijzonder smalle wegen, de vele brommertjes en motoren ontwijkend, stoppen we op een plek waar de uitbarsting
van de Merapi enkele jaren geleden goed zichtbaar zijn. Helaas ligt de vulkaan zelf in dikke nevel gehuld en is er nog geen zichtbare ontmoeting met deze reus.
Op weg naar ons hotel in Ungaran komen we ook door Ambarawa. Deze plaats heeft voor pa een bijzondere betekenis. Verhalen vertellend op de achterbank van de auto vraag ik Tidar even te stoppen voor een kopje koffie. We stoppen voor een klein openlucht museumpje. Geen koffie maar voor pa een feest van herkenning. Bij toeval blijkt het een museum met allerlei oorlogstuig. Pa ziet meteen zijn Dodgies, de 4 tonners waar hij in oorlogstijd achter het stuur zat. Ook de kleine Nederlandse tank en een treinwagon met bekende oorloguitdrukkingen gemarkeerd. Even verderop herkennen we de kruising waar pa enkele hachelijke situaties opsomt waarbij er wederom verhalen loskomen natuurlijk.
Een bezoek aan het station van Ambarawa lijkt een nog groter succes. Behalve dat er een muur is gebouwd om de kampong van het station (inmiddels een spoorwegmuseum) te scheiden lijkt alles nog intact zoals zo’n 65 jaar geleden, alweer een bijzondere ontmoeting met het verleden van mijn pa.
Als we later in de middag op onze hotel kamer bijkomen is de 1e
dag van onze Indonesië rondreis een enorm succes. Wat geweldig om je vader zo te zien genieten!
After a luxurious one night in the Pullman Putrajaya Lakeside near the KL Int. Airport, we got another upgrade to a Deluxe apartment, early in the morning to the Air Asia terminal. Low cost flying really got a face. Everyone and everything seemed to run around being unorganized. Going to the airplane meant crossing the asphalt and getting on a stairs. But the 2 ½ hour flight was smooth. We got to the very tiny Airport of Yogjakarta on time. In a very small area the customs had to share their space with the bagageclaim area and another X-ray machine. The area became filled with suitcases pilling up. 10 meters further our chauffeur (Tidar) awaited us with a sign and we jumped in the airco car into the crowded traffic of Yogja towards our first destination; the Merapi volcano.
After a ride across narrow streets, avoiding small and bigger motorists, we stop at a site were the eruption of the Merapi, some years ago, is evident.
Unfortunately the volcano is covered in thick clouds so we cannot have a visible encounter with
this giant yet. On the way to our hotel we also cross Ambarawa. This small town has a lot of memories for pa. Telling stories on the backseat of our car I ask Tidar to stop on the left side for a cup of coffee. We stop in front of a little open air museum. Coincidentally it is a museum with some war vehicles. Pa recognizes the Dodgies, the 4 ton trucks he used to be behind the steering wheel. Also a small Dutch tank and a train wagon with wartime words on it. Further down the road he recognizes the roadcrossing that has a lot of memories for him and the stories come fluently.
A visit to the Ambarawa station seem to be an even bigger success. Except for a wall that has been build between the station, a railroad museum now, everything looks like 65 years ago. Again a very special meeting with my father’s history.
When we sit down in our hotel room later in the afternoon we realize our 1st day of our trip in Indonesia is a successful one. How nice it is to see pa having a great time!
Advertisement
Tot: 0.161s; Tpl: 0.011s; cc: 12; qc: 56; dbt: 0.069s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Rob_n_Lorenza
Rob & Lorenza B
Great to see you guys travelling together! Thanks for sharing the blog at first I thought "oh no all in Dutch" but then I saw the English thanks! Must be amazing for your Pa to be there again. Rob