BALI

---

Yeah!!!! We zijn weer terug op Bali! Maar aangezien dat het beetje planning dat we hadden, nu weg is en alles weer open ligt, besluiten we eerst naar Ubud te gaan. Hiervan wordt gezegd dat het een rustig, alternatief en kunstzinnig plaatsje is. We slapen in een guesthouse van een Balinese familie. Ze zijn erg gastvrij en vriendelijk. De man des huizes pikt ons op van het vliegveld in Den Pasar. Na een ritje van 1,5 uur rijden, rijden we Ubud binnen. We schrikken ons rot! Het ziet er wit van de westerse mensen, mega veel restaurants en accomodaties om te slapen. Dit hadden wij niet onder het kopje 'rustig' gecategoriseerd. Het is even slikken. Voordeel is wel, dat ik allang heb gezien dat ik nu niet 3 x per dag rijst hoef te eten. Hoe lekker het eten ook is geweest, ik snak naar friet, pizza en wijn! En er is keuze genoeg!!! Ik ben na een uur en een mojito verder al wel redelijk geacclimatiseerd. Koen heeft er meer moeite mee en zit chagrijnig, nippend aan een cocktail, voor zich uit te staren. Tja, hij moet t er de komende dagen maar mee doen, haha. Ik ben de overlevingsmodus meer dan beu! Uiteindelijk beseft hij ook wel dat dit nu t beste is. Mijn lichaam heeft rust nodig en mijn mind helemaal! Een paar cocktails later, is hij dan ook wel overtuigt. We gaan er het beste van maken. En misschien moeten we nu ook gewoon alle toeristische trekpleisters afgaan. We zijn er nu toch.

S'avonds gaan we naar een Balinees dans optreden. En daar worden we er dan nogmaals mee geconfronteerd hoe druk het hier is. We zitten met zo'n 100 andere toeristen te kijken hoe de dames (en heren) zich in kleine pasjes met holle ruggen en naar achter gekromde vingers zich in meerdere posities maneuvreren, in combinatie met een 40 koppige orkest, wat de traditionele dansen van Bali moet uitbeelden. Het tafereel is werkelijk prachtig. Maar na 2 dansen heb ik het wel gezien en we hebben er nog 7 te gaan........



De dagen erop huren we 2 scooters en crossen we wat tempels af. Verkeer rijdt hier aan de linkerkant en ik moet mega goed nadenken over hoe ik de bochten pak. We bezoeken een apenpark. Eten en drinken veel cocktails. Ook een hike op de vulkaan staat gepland. Helaas wordt ik s'ochtends ziek wakker met ontzettende buikkrampen. Mijn voedsel van de afgelopen dagen wil er tegelijkertijd uit via de voor en achterkant. Waardoor ik elke keer de afweging moet maken hoe ik de wc moet gebruiken. Niet fijn. We zouden de nacht erop worden opgehaald op de vulkaan te beklimmen en dan de top met sunrise bereiken. Maar mijn lichaam doet helaas weer niet mee en we moeten de hike verzetten naar een latere dag.

Na 2 dagen rustig aan en niks binnen te hebben gehouden, besluiten we toch om Ubud te verlaten en naar de kust te vertrekken. We gaan naar Canggu. Op aanraden van meerdere mensen. Het is een surfersparadijsje. Niet groot, niet druk. Fijn!!!! Het is hier heerlijk, maar ik heb nog 2 dagen nodig om aan te sterken. En weer fatsoenlijk eten te kunnen binnenhouden. Balen, maar t is niet anders. Terwijl ik onder de parasol op het strand ligt, probeert Koen zijn surf moves te showen. Inderdaad 'probeert'.

Na, een paar dagen me eindelijk weer een beetje fit te voelen. Ga ik dan eindelijk met mijn eigen surfleraar het water is! Hij is een kleine Balinees van een jaar of ????. Mensen hier zijn moeilijk qua leeftijd in te schatten. Ik voel me een echte surfchick en probeer (na wat kleine theorie en parktijklessen op het zand) zo stoer mogelijk het water in te lopen met mijn surfboard onder de arm. Dat dit ding 2x zo groot en 1,5 x zo breed is als ik zelf ben, kun je je misschien voorstellen dat dit er in real life belachelijke uit ziet! Wat een gestuntel! Eenmaal liggend op het bord en peddelend de zee in, valt t me toch erg zwaar. Poeh, ik merk nu al dat ik t weer heb onderschat. Maar ik geef niet op. Om over de golven heen te komen moet ik steeds mijn armen strekken op het bord en een holle rug maken. Wow! Dit lijkt op de zonnegroet, een welbekende yogahouding. Laat ik die nou eens goed beheersen! Ik krijg er weer vertrouwen in. Als we dan op zee zitten, is het wachten op de perfecte golf. Eindelijk een rustmomentje, ik ben kapot. Nog geen minuut later, schreeuwt mijn leraar 'Get ready! Get ready! Good wave is coming!!!!!' Oh my god! Nu al? Ik ben nog aan het uithijgen van het peddelen en totaal nog niet in mijn gedachten voorbereid op wat nu komen gaat. Ik heb geen tijd om hierover na te denken, want de golf is al vlak achter me. 'PEDDLE PEDDLE PEDDLE!' hoor ik mijn leraar schreeuwen. En ik peddel met mijn armen of mijn leven ervan afhangt! De golf komt onder me en trekt me verder! 'STAND UP, STAND UP!' hoor ik mijn leraar schreeuwen. Ik pas mijn geoefende droge lessen toe, zoek mijn balans en ik sta!!!!! Wow! Wat is dit geweldig!!!! Ik laat me mee voeren met de golf. Mijn eerste ervaring als surfchick is een feit and I'm lovin' it. Ik raak hierdoor overmoedig van mijn eigen kunnen en de keren erop verlopen net iets anders. In plaats van dat ik de golf onder controle krijg, geven de golven aan hier nog niet mee in te stemmen. It's a struggle! Mijn leraar legt uit dat elke golf anders is en ik moet leren zien en voelen wat ze willen en gaan doen. Dat ik al meerdere keren, als een verzopen kat,met een veel te groot surf shirt, met mijn bikini top in mijn nek, snot uit mijn neus en het kwijl langs mijn kin afdruipend, proestend boven water kom, lijkt hem alleen maar te amuseren. De volgende dag gaat t al een stuk beter! En ik kan die dag al meerdere ritjes doen! Mijn leraar zegt, dat ik flink progressie heb gemaakt!

Het is de afgelopen week even wennen geweest voor ons. En het was zeker een cultuurshock. Aangezien er elke keer een nieuw avontuur op ons stond te wachten, die we met beiden handen aangrepen, we op pure adrenaline leefde en we ons in situaties hebben bevonden die een ver van ons bed show waren. Is het een beetje gek dat we weer zijn omgeven door vanzelfsprekende dingen, zoals normaal eten, normaal bed, normale douche en de tijd om de boeken die we hebben meegenomen in alle rust te kunnen lezen. Uiteindelijk zitten we nog steeds in een paradijs, dus is klagen het laatste waar we ons mee bezig moeten houden.

Ik en Koen hebben nog een kleine week op Bali en bedenken of we de rest van de tijd in Canggu willen blijven of verder gaan. De Gili eilanden stonden ook op onze planning A. Koen wil nog graag ergens gaan duiken. Dus we beslissen om de volgende dag naar Gili Air (een van de eilanden) te gaan. Dan kan Koen daar gaan duiken en ik kan daar wat chill momenten inzetten. Er zijn 3 eilanden, een waar het erg druk is en waar je flink kunt feesten, een waar weinig toerisme is, maar vrij duur. En eentje waar toerisme aanwezig is, maar alsnog erg rustig schijnt te zijn. Deze laatste, Gili air genaamd, is onze volgende bestemming.

---