Zwemmen in een grot en panda's in Chengdu

---

---

Hier komt dan onze laatste blog over China, ondertussen zitten we al in Kuala Lumpur maar de laatste dagen ontbreken nog. Dus hier een verslag van onze tijd in Yangshuo en Chengdu. Het eerste gedeelte nog geschreven in Yangshuo, het laatste schrijf ik er nu vanuit Kuala Lumpur.

Gelukkig voor ons weten ze in Yangshuo weten ze wat ontbijten is, een ruime keus uit veel verschillende menu's. Ook een Nederlands ontbijt staat op de kaart, waarom het specifiek Nederlands is weten we niet, maar het is wel leuk (heb het op onze laatste dag hier geprobeerd en het smaakte prima (koffie, sinaasappelsap, scrambled eggs en bacon, toast met jam en boter en yoghurt).

Gezien het weer hebben we het onze eerste dag rustig aangedaan maar uiteindelijk hebben we toch maar besloten een fiets te huren en wat van de omgeving te zien. Met de gedachte in het achterhoofd dat we misschien ergens langs de rivier konden gaan zitten en pootjebaden. Dit liep anders. Wegen liepen niet zoals gedacht en het was toch wel erg warm weer om te fietsen. Ook was de rivier aan de kanten vervuild met afval dus niet ideaal om bij te gaan zitten. In een parkje een ijsje gegeten en geprobeerd de spelregels van een soort croquet te begrijpen, maar wat ze nu precies deden bleef ons onduidelijk. Ietwat overhit kwamen we dus weer bij het hotel aan. Wel lekker gegeten en op souvenirjacht geweest. Lastig is het soms wel om continu mensen af te slaan die wat aan je kwijt willen (sjaals, bloemkransen, boottochten, gidsen, tekeningen die ze snel van je maken en je dan aanbieden etc.). Ze schuwen het ook niet om gewoon een restaurant in te lopen en dan alle tafels langs te gaan, nu word me ook continu door het raam van alles aangeboden.

Gelijk aan de weersvoorspelling maar anders dan het normale weer hier was het de volgende dag grauw en koud (in Nederland is het kouder, maar voor ons voelt 17 graden toch aan als koud). Ons plan voor vandaag was om met een scooter bepaalde bezienswaardigheden in de omgeving te zien, een stuk vrijer dan de bus en helemaal niet duur. Helaas begon het al snel te regen, maar optimistisch gingen de poncho's aan en reden we snel verder. Bij de Dragon Bridge, een 400 jaar oude brug over de Yulong (erg mooi gelegen en een mooi uitzicht, helaas iets minder vanwege de regen) hoosde het en zijn we gaan schuilen. De regen hield niet echt op dus we hebben ons maar nat laten regen en zijn naar het hotel gegaan. Daar opgedroogd en een uurtje later (toen het weer droog was) in onze andere set warme kleren weer op pad gegaan. Eerst langs de Big Banyan Tree, een boom van 1400 jaar oud en immens groot, er zijn 6 man nodig om de stam te omarmen En toen verder richting 'the real watercave' (overal bij hun borden staat dat er veel namaak zijn en dat je daarvoor moet oppassen...). Een busje zou ons naar de ingang brengen, dus de scooter geparkeerd, het busje ging over een onverharde weg vol kuilen en hobbels (maar met een snelheid als een Formule 1 wagen) het platteland op. We wisten niet precies of we goed waren, maar we waren niet de enige in het busje dus geen paniek. Na 10 minuten kwam de ingang in zicht. Echt in de middle of nowhere , maar toch de echte watercave.

Met een klein roeibootje ging je de grot in, een hele smalle opening in de berg. Binnen moest je uitstappen en ging je met een gids een pad volgen. Het klinkt georganiseerd, maar onze groep bestond uit drie mensen, de verlichting was schaars en het pad ging soms over hele smalle rotsen en had soms een laag plafond (bijna kruipen). Onderweg werden ons verschillende punten aangewezen, wederom met vreemde namen maar deze keer kon je toch zien wat ze ermee bedoelden (een adelaar, vlinder, vrouw of vallende ster). Aan het eind van het pad kwam je bij een poel met erg helder water, in het regenseizoen komt daar ook een grote waterval de grot in denderen, helaas is het nu erg droog (ondanks de regen van die dag) en was er niet echt iets te zien.

Op de terugweg ging onze groepsgenoot een modderbad nemen, dit aanbod hebben we afgeslagen (donker, koud en vies), maar we zijn wel naar de hete bronnen gegaan. Deze liggen ook in de grot en zijn volkomen natuurlijk. Het bestaat uit een stuk of 10 kleine baden (terrasvorming) waar heet water in stroomt en je in kan zitten. Hier waren we op voorbereid dus we hebben ons omgekleed en een half uurtje genoten van het warme water. Waarschijnlijk ook door deze bronnen was het in de grot helemaal niet koel, het was er eerder warm en ietwat benauwd, maar in het water was het vooral lekker. Onze groepsgenoot had zich ondertussen ook weer afgespoeld en na nog even badderen kon de terugreis weer aanvaard worden.

Op onze laatste dag heb ik doorgebracht in een restaurant en de vorige blog geschreven. Robbert is nog een stuk gaan fietsen langs de Yulong, mooie foto's waren het resultaat. Daarna hebben we een bus naar Guilin genomen. Vanaf daar weer naar het vliegveld om naar Chengdu te vliegen. Op het vliegveld heerste chaos. Nagenoeg alle vluchten waren vertraagd en overal zaten en lagen mensen, sommige al vanaf 11 uur die ochtend. De vertraging van onze vlucht viel mee en om 22 uur gingen we de lucht in. Op het vliegveld van Chengdu was er wederom chaos, ditmaal met de bagage. Verschillende vluchten waren bijna gelijktijdig geland en het bleek erg moeilijk de bagage op de goede band te leggen.

In Chengdu hadden we een dag voordat we naar Kuala Lumpur zouden vliegen. In eerste instantie wilden we vrijdag naar de Chengdu Panda Base. Hier probeert men de reuzenpanda van uitsterven te redden. Door onderzoek probeert men meer panda's te krijgen en deze ook uit te zetten in de natuur. Rond 8 uur krijgen de panda's verse bamboe en zijn ze het actiefst. Hierna gaan ze over het algemeen weer slapen om hun energie te sparen (in bamboe zitten weinig calorieën), was ons verteld. Omdat we pas laat in ons hotel waren, besloten we de panda's te bewaren voor zaterdagochtend vroeg om daarna gelijk door naar het vliegveld te gaan. Vrijdag hebben we dan ook eigenlijk niets gedaan, veel zin om iets van de stad te zien hadden we niet.

Zaterdagochtend kwamen we met een omweg aan bij het panda reservaat. Daar hebben we op verschillende plaatsen panda's gezien. De meesten zaten uitgebreid te smakken op bamboe of klommen in bomen om daar een plekje te zoeken om weer te gaan slapen. Veel waren verstopt in de bomen of tussen bamboe en struiken, soms zag je alleen iets wits. Ook was er een panda van ongeveer een maand oud, hij was heel erg klein en lag lekker te slapen in zijn couveuse.

We konden helaas niet al te lang blijven want we moesten een vliegtuig halen. Inchecken ging erg snel en toen kwam er een spannend moment: zou alles goed gaan met ons visum. De conclusie is wel dat Chinezen op een aparte manier tellen. We zijn 15 oktober China in gegaan en volgens onze telling was het onze 32ste dag in China. Echter kregen we gewoon onze stempel en konden we doorlopen (Waarschijnlijk zien ze 15 oktober staan en omdat het 14 november was gaan ze ervan uit dat het nog geen 30 dagen is, maakt ook niet uit want voor ons was het gunstig). De vlucht naar Kuala Lumpur liep erg voorspoedig en na 4,5 uur waren we weer op Maleisische bodem.

Hier is het op het moment regenachtig en 34 graden en benauwd. We zitten gelukkig in een schitterend hotel met airco en een zwembad, dus dat komt wel goed. Robbert is vandaag naar Singapore om een dagje vliegtuigen te spotten. Ik vermaak me in en rond het hotel, met een winkelcentrum aan de overkant van de straat en een metrohalte om de hoek. Woensdagavond vertrekken we rond 22 uur naar Australië.

---