Advertisement
Published: September 30th 2007
Toch nog een PC gevonden in Zhaoxing.
Allereerst willen we even melden dat we het zo leuk vinden om alle reacties op ons log te lezen. Prachtig hoe er wordt meegeleefd.
Vanuit Kaili zijn we gisteren naar Rongjiang gereden. Wederom een prachtige route door de bergen. Onderweg kwamen we in een opstopping terecht: er was een ongeluk gebeurd. Een zware oplegger had de bocht iets te nauw genomen en het tegemoet komende busje werd gegrepen. Niemand kon er meer langs. Toen wij arriveerden was er net een stevige woordenwisseling aan de gang. Het leek net of die Chinezen elkaar de hersens gingen inslaan. Er stonden wel 50 mensen omheen. En maar schreeuwen naar elkaar. De politie was gebeld. Daar moesten we op wachten. Gelukkig kwam die na een 1/2 uur. De man keek, liep terug naar zijn auto, deed een telefoontje en ging een dutje doen. Er moest een andere delegatie komen met een camera. Alles moest worden vastgelegd.
Inmiddels hadden sommigen gemeten dat een smalle taxi er wel langs kon aan de buitenkant van de bocht. Inderdaad dat lukte. Een schaap over de dam en er volgen er meer. Ook smalle busjes konden er langs. Een drukte
van jewelste om dat van beide kanten goed te organiseren. Tot een grote ongeduldige bus het ook wilde proberen. Toen zat alles echt vast. Wat een film.
Toen alle foto's door de weer 45 minuten gearriveerde agenten waren genomen werd het beschadigde busje weggereden en kon de oplegger ook weg. Even later was alles weer opgelost. Na totaal een oponthoud van ruim 1,5 uur reden we weer.
In Rongjiang was niets te beleven. Toen we aankwamen was het al donker. Ingechecked en gegeten in het hotel. Private dining. Een kamer voor ons alleen. Daar komt ie weer: heerlijke gevulde champignons, geroerbakte groenten en een soort loempia. Natuurlijk rijst erbij. Voortreffelijke maaltijd met een lokaal biertje. En dat alles voor wel Euro 9.
Vanochtend na een private breakfast zijn we doorgereisd naar Zhaoxing. Deze rit ging voor een deel over een stoffige, onverharde weg. Wel een uur lang. De vergezichten die we hebben gezien behoren tot de mooiste van China. Eindeloze rijstterrassen, die complete bergen beslaan met hier en daar een Dong-dorpje van houten huizen met drumtorens en wind- en regenbruggen. Onderweg zijn nog even in Basha terecht gekomen; een Miao dorp. Uitgestapt en even rondgelopen met onze
gids. De dames lopen hier allemaal in het zwart met prachtige gekleurde decoraties. De mannen lopen met een knotje en een dolk.
Toen we in Zhaoxing terecht kwamen wisten we meteen dat het een goede keus was om dit Dong dorp in onze planing op te nemen. Het is een fascinerend dorp van houten huizen, visvijvers, smalle straatjes en raadselachtige torens. De riviertjes die dit dorpje van stromend water voorzien, maken het beeld compleet. De vele draken, slangen en vissen die in de houtsnijwerken voorkomen, hebben hun oorsprong in de mythologie van natuurgoden, die nog immer door de Dong worden vereerd.
De Dong zijn in heel China bekend als de beste houtbewerkers. Bekende bouwwerken, die elk Dong gehucht heeft, zijn Wind- en Regenbruggen en drumtorens. Al deze gebouwen worden zonder spijkers gebouwd. Wind- en Regenbruggen zijn overdekte bruggen met een of meer pagodes, die de reiziger tegen de weersinvloeden beschermen. De drumtorens steken vaak hoog boven de houten huizen uit en zijn meestal opgesierd met houtsnijwerk en beschilderingen. In deze torens, die soms wel 25 meter hoog kunnen zijn, is een trom geplaatst die gebruikt wordt om de bevolking te waarschuwen of bijeen te roepen. Hier worden ook
feesten georganiseerd. Zhaoxing is waarschijnlijk een van de mooiste Dong dorpen met maar liefst 5 drumtorens, vele Wind- en Regenbruggen en een doolhof van smalle steegjes met 3 verdieping hoge traditionele huizen.
Zhaoxing is een zeer sfeervol dorpje in een mooie en groene omgeving. De mensen leven hier nog zeer traditioneel en velen gaan gekleed in de typische donkere denim klederdracht. Overal zie je dat de stof wordt bewerkt. Witte meters lange lappen worden met natuurlijke kleurstof geverfd, gedroogd, geklopt om de stof weer soepel te maken, gespoeld en vervolgens gedroogd. Wat overblijft is een prachtige dunne denimkleurige stof die door de vrouwen tot hun traditionele kledij wordt verwerkt.
Doordat hier niet veel toeristen komen, zijn de mensen zeer vriendelijk en open. Ze zijn niet zo opdringerig als we gewend zijn. Hoewel sommigen zelfs geen Chinees spreken (enkel hun eigen taal) is contact maken geen enkel probleem.
Vanavond is de slotavond van het lokale festival dat we helaas net hebben gemist. Speciaal voor deze gelegenheid wordt er een windorgel gebouwd. Beetje technisch verhaal misschien. Met de mond aangeblazen dunne pijpen, van bamboe, allemaal andere tonen. In deze bamboe wordt een metalen klankpennetje gebracht. Net zoals in een
harmonium. Deze wordt weer diep in een grote klankbuis van bamboe gestoken om de volle klank tot stand te brengen. Bijzonder om deze hier al eeuwen lang in gebruik zijnde techniek terug te zien.
Nog even melden dat onze hotels echt super zijn. Ook vandaag weer helemaal OK. Alleen in Lijiang hadden we een minpuntje. 's Avonds voor het slapengaan, tijdens het lezen, liep er een reuze muis, waarschijnlijk mini rat over het kussen van Frank. Die nacht hebben we wat minder geslapen. De volgende dag kregen we direct een andere kamer op de 1ste etage. Eng he.
Tot zover maar weer.
Groet,
John en Frank
PS. Kabeltje niet bij ons dus even geen foto's. Volgende keer corrigeren we dat.
Advertisement
Tot: 0.089s; Tpl: 0.011s; cc: 14; qc: 57; dbt: 0.0543s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
wilma
non-member comment
mooi!
He hallo daar! Wat een totaal andere wereld! Vind het hartstikke leuk om jullie belevenissen te lezen. Om in de stijl te blijven: vanavond hier weer Chinees halen.... Genieten jullie maar van het Echte China! Zoen, Wilma