Advertisement
Published: July 10th 2007
Edit Blog Post
Ni hao!
En maar weer een berichtje van ons.
Vandaag zijn we naar de Chinese Muur, ofwel de Great Wall geweest! Woooow! Dat was echt geweldig. En we zijn er helemaal op eigen gelegenheid naartoe gegaan. Hoe zelfstandig! We leken vandaag net backpackers.
Het begon vanochtend, toen Sylvia extreem vroeg voorstelde om al op pad te gaan, zodat we niet te laat zouden zijn voor de bus. Schoorvoetend ben ik het bed uit gekomen en ben ik me gaan aankleden. De route naar Mutianyu, een niet al te toeristisch gedeelte van de muur, hebben we uit de Lonely Planet gids gehaald.
Het eerste deel van de reis naar de muur was eenvoudig. We moesten de metro nemen naar Dongzhimen. Daar zouden we dan vanaf het Long Distance Bus Station de bus naar Huairou nemen. Alleen, waar bevond zich nou toch dat busstation? Na een uur zoeken kwamen we uiteindelijk door puur geluk een kleine halte tegen waar ook een van de bussen stopte die wij konden nemen naar Huairou. Vijf minuten later kwam de bus al en gingen we op weg. Deze rit duurde anderhalf uur. Vanaf Huairou moesten we een minibus nemen naar Mutianyu, en die minibusjes
zijn niet moeilijk te vinden. Zodra je de deur van de bus uit stapt staan er ineens acht Chinezen te schreeuwen dat ze je overal wel naartoe willen rijden, zolang je maar betaalt.
Compleet overvallen door dit overweldigende aanbod wilden we eerst eens rustig nadenken wat we gingen doen. En Sylvia wilde nog naar het toilet, dus dat moesten we ook nog zoeken. Toen we de menigte gillende Chinezen achter ons dachten te hebben gelaten, stopten we om te zoeken naar een openbaar toilet. Achter ons bleek echter nog steeds een van die acht Chinezen te lopen, die ons echt dolgraag naar Mutianyu wilde brengen! Uiteindelijk heeft die man ons het toilet gewezen, ons naar de muur gebracht, daar drie uur met zijn busje op ons staan wachten terwijl wij over de muur liepen, en ons weer netjes afgeleverd bij het busstation. En dat voor 10 euro. Die mensen verdienen niet veel hier.
Het bezoek aan de muur was echt de moeite waard. En het was er inderdaad niet ontzettend toeristisch. Natuurlijk liepen er wel meer mensen over de muur, maar er waren momenten dat we helemaal alleen op een stuk muur stonden. De foto's laten hopelijk een beetje zien
hoe gaaf het was!
Voordat we een restaurantje gingen zoeken voor het avondeten, wilden we eerst Sylvia's nieuwe jurk ophalen in het zijdewinkeltje. Toen Sylvia haar nieuwe jurk echter aantrok, bleek dat de jurk niet strak genoeg was rond de taille. Een paar speldjes werden aangebracht om vast te stellen hoe de jurk dan wel moest zitten, en een dag later zouden ze de jurk naar ons hotel laten brengen.
Omdat het onze laatste avond was in Beijing, en ik nog steeds geen Pekingeend gegeten had, zijn we in een restaurantje gaan eten waar eend de specialiteit was. Omdat ook hier de bediening geen woord engels sprak, hebben we op een kaart aangewezen wat we wilden hebben. Sylvia heeft heerlijk dumplings gegeten, en ik natuurlijk de eend.
Absoluut een geslaagde dag!
Mark en Sylvia
== ENGLISH ==
Ni hao!
Another message from us.
Today we visited the Great Wall! Wow! That was absolutely great. And we got there all by ourselves! We looked just like backpackers today.
It started this early morning, when Sylvia suggested that we should leave so we wouldn't miss the bus. I don't like getting up early,
Zo'n karretje bracht ons omhoog naar De Muur
One of these carts brought us up to The Wall but agreed that it was a good idea. We got the route to Mutianyu, a not-so touristic part of the wall, from our Lonely Planet guide.
The first part of our trip was easy. We had to take the subway to Dongzhimen. From there we had to go from the Long Distance Bus Station to Huairou by bus. But, where was this bus station? We looked for an hour but weren't able to find it. Fortunately, we came by another bus stop that was also OK for us. 5 minutes later we were sitting in the bus to Huairou. From the bus stop in Huairou, we were supposed to take a minibus to Mutianyu, and believe me, those minibusses aren't hard to find. As soon as you step out the bus, or maybe even before that, about eight Chinese were yelling that they wanted to take you anywhere with their bus, as long as you pay.
We ignored them first, because we needed to find a toilet, but one of them kept following us. Since we couldn't find a toilet, we asked him if he knew where to find one. We agreed he could take us to Mutianyu afterwards. The
Sylvia in een kabelliftje
Sylvia in one of the cablecars man showed us a toilet, brought us to The Wall, waited for 3 hours!!! in his bus, and brought us back to the bus stop in Huairou. For no more than 13 USD/25 AUD! People don't seem to earn much over here...
Our visit to the wall was absolutely great, and it wasn't very crowded with tourists. The pictures will show you how cool it was.
Before going to the restaurant, we had to pick up Sylvia's new dress. It didn't fit around her waist very well though, so they had to take it back to the taylor and they would deliver it the next day at the hotel.
In the restaurant, I had some great Beijing duck, and Sylvia had dumplings.
Great day!
Mark & Sylvia
Advertisement
Tot: 0.111s; Tpl: 0.012s; cc: 10; qc: 62; dbt: 0.0715s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb