Dancing in the rain

---

Mingalaba!

Neykaung la? Zie, ik maak vorderingen met mijn Burmese taal lessen. Daar is dan mijn volgende blog. Ik kon even niet de rust vinden om een verhaal te schrijven, maar volgens mij heb ik hem nu gevonden. Ik heb net een lang weekend Bangkok achter de rug en terwijl ik op mn vlucht naar huis wacht onder het genot van mn laatste Pad Thai en Mango Juice is dit een ideale bezigheid om de tijd te doden.

Waar te beginnen? Ik ben inmiddels helemaal geïnstalleerd in mijn appartement en daar ben ik erg blij mee en ik ben ook best trots dat ikalles heb weten te regelen met m’n 10 woorden Birmees en verder veel handen en voetenwerk J. Het vinden van een goed appartement is een hele klus want je moet hier op hele andere dingen letten. Zo is het belangrijk dat je in een gebied woont waar een redelijke stroomtoevoer is zodat je niet elke avond in het donker zit. Als je dat dan hebt vastgesteld moet er een goede voltageregelaar in huis zijn aangezien het voltagelevel hier niet stabiel is en varieert tussen ongeveer 20 en 300volt . Je kunt je voorstellen wat er gebeurt als je fijn je haar staat te fohnen en er ineens 300 volt uit het stopcontact komt. Dan hoop je maar dat er water is om het hoofd koel te houden want dat is ook niet altijd het geval. We hebben een watertank die je ongeveer elke dag moet vullen. Daar hebben we een elektrische waterpomp voor (overigens niet te gebruiken zonder stroom , binnen een uur nadat de stroom terug is, of op het moment dat alle buren water proberen te pompen). Goed dan heb je dus water, maar als je dan ook nog een degelijke straal wilt waaronder je daadwerkelijk kan douchen, heb je een waterdruk pump nodig en o, ja voor een warme douche, een elektrisch device die je water opwarmt. Zo zijn er nog meer vraagstukken, zoals wil je koken of gas of stroom, wassen met warm of koud water etc. Je begrijpt natuurlijk dat ik mijn CV direct ga bijwerken en als terug ben in Nederland ga solliciteren bij Kruidhof installatietechniek 😉. Goed, dan heb je dus een huis met basisvoorzieningen. Ik zal jullie de anekdotes over het verhuizen van spullen met 3 Birmezen in een truck besparen maar dat is absoluut een aanrader voor veel hilariteit en verbazing. Maar het is een fijn huis, leuke huisgenoten en een uitzicht (meeste huizen hebben hier tralies voor de ramen). Ik heb een mango tree in mn tuin waar de buurman mango’s plukt die ik dan de volgende dag bij zijn stalletje koop. Cute!’

Huur betalen is hier ook interessant. Dat moet een haf jaar of jaar vooruit betaald worden, in cash! Het online bankieren is hier nog niet uitgevonden dus elke transactie gaat in cash. Je gaat dan naar de bank om het geld op het halen en daar kom je echt mooie taferelen tegen. Het grootste biljet is hier tegenwoordig één twv 10 dollar, maar er wordt nog veel met biljetten twv 1 dollar gewerkt (tot voor kort de grootste). Wonen is hier best duur dus als je geld voor een jaar huur nodig hebt of een huis wil kopen heb je tonnen nodig. Blokken met bankbiljetten gaan over de toonbank, terwijl mensen die in aardappelzakken laden en achterop de truck zetten. Het voelt voor mij een beetje onnatuurlijk om met een paar ton in een plastic tas over straat te lopen maar het is hier de normaalste zaak van de wereld.

Ik houd ook van het straatbeeld die zich kenmerkt door, slippers, rokken en monniken. Dat is echt kenmerkend voor deze cultuur. De hele bevolking loopt hier, dag in dag uit, op slippers. Dit weekend in Bangkok was ik me daar ineens van bewust, omdat ik de metro instapte en iedereen schoenen aanhad en ik besefte dat ik gewoon vergeten was die in te pakken omdat ik ze niet meer heb aangeraakt sinds ik hier ben. Ik voelde me enorm underdressed! Op zich is het wel praktisch omdat je binnen overal op blote voeten loopt, op mn werk, in huis, bij de tempel, in sommige winkels. Overal blote voeten. Het is dus wel nodig een extra post voor pedicure in je budget op te nemen als je hier even bent. Alle locals lopen ook in rokken, mannen en vrouwen. Dat is heel overzichtelijk en ziet er heel mooi en traditioneel uit. Vrouwen hebben de meest mooie stoffen en vrolijke kleuren met bijpassend shirt. Zelf heb ik ook altijd een rok aan naar m’n werk al heb ik nog niet onder de knie hoe je een normale stap kan nemen terwijl je een longhi aanhebt. Een ander mooi straatbeeld zijn de monniken. Die zijn hier echt één met de cultuur en die kom je overal tegen, dat vind ik echt grappig. Ik woon vlak bij een klooster, dus elke ochtend komt er een man door de straat met een gong om aan te kondigen dat de monniken eraan komen. Dat is het teken voor de locale bevolking om naar buiten te komen met voedsel voor de mannen in mooie rode gewaden, dat ze de vorige avond of die ochtend bereid hebben. Monniken mogen zelf namelijk geen geld verdienen maar moeten toch eten, dus die komen elke ochtend met hun lunchbox door de straat om wat rijst en curry op te scheppen. Dat is toch een fantastisch systeem? Misschien niet voor de mensen die in alle vroegte rijst staan te koken maar voor een monnik is het niet gek. Ik moet zeggen dat ik op een van mijn chaos ochtenden, wanneer ik te laat ben opgestaan, vergeten was ontbijt te kopen etc. (je kent het wel) in de verleiding raak om in de rij aan te sluiten voor een hapje…

De temperatuur is over het algemeen wel wat gedaald aangezien het regenseizoen aangebroken is. Wat verkoeling is heerlijk maar het brengt ook weer andere problemen met zich mee. Het komt namelijk regelmatig voor dat complete straten overstromen. Nu woon ik gelukkig dicht bij mijn werk (4 minuten lopen) dus voor mij is het minder een probleem. Al kan ik daarom ook nooit van de gelegenheid gebruik maken om stiekem nog een uurtje te blijven liggen omdat de taxi’s niet kunnen rijden. Bovendien woont mijn baas bij me in de straat dus hij weet precies hoeveel water er tussen 8.45 en 9.00 bij ons op de hoek staat en weer of geen weer, er zal gewerkt worden! Dus, dan ga je, gewapend met een goede paraplu, regenjack of vuilniszak de straat op en waad je op je slippers, (terwijl je je rok omhoog probeert te houden, je paraplu vasthoudt en je laptop probeert droog te houden) door enkelhoog water naar je werk terwijl je je niet probeert af te vragen wat er in het water drijft.

Op m’n werk gaat het goed, ik zit wat meer op kantoor dan ik had gehoopt. Daar gebeurt niet enorm veel spannends maar het is interessant om te zien hoe het hele systeem werkt. Een paar weken geleden was ik in onze werkplaats waar onze waterpompen etc. ontworpen en gebouwd worden. Mooi om te zien dat het design team echt luistert naar wat de boer nodig heeft, veel tijd investeren in een goed prototype en vervolgens komen met een product dat echt jaren meegaat en veel boeren verder helpt.Als het product dan klaar is gaat het sales team aan de slag met deze aan de man te brengen. Als de klanten het product afbetaald hebben maar tijdelijk geld nodig hebben om zaden etc. aan te schaffen voor het nieuwe seizoen dan kunnen ze zich bij ons aanmelden voor een lening. Laatst ben ik even op fieldtrip geweest om dat hele proces van dichtbij te bekijken, dat was fantastisch. Eerst met de ferry, dan 2 uur in de taxi naar een regio kantoor. Daar wordt al het geld uitgeteld, in een tas gestopt en daar gingen we op de motor, tas met geld achterop naar een dorp waar we een houten boot moesten nemen naar de klanten. Supermooie ervaring om door de delta van Myanmar te varen naar plaatsen waar je als toerist nooit zou komen. In het dorp aangekomen zit delendinggroup al de halve dag klaar omdat ze bang waren het uitgeven van geld te missen. Na uitleg, de nodige formaliteiten en tekenen van contracten mogen de groep opperhoofden dan het geld uitdelen. Dan vertrekt de groep weer om pas na de oogst weer samen te komen voor het terugbetalen van de lening en gaan wij weer met boot motor, auto, boot en truck naar huis. Mooi avontuur!

Genoeg voor nu!

Geniet van de zon daar!

<a name="_GoBack"></a>Liefs

---