Een safari, maar dan anders (Marianne)

---

Zoals in de eerste blog al vermeld, is profesoor Mtakwa zeer sympathiek. De volgende gebeurtenis is er één dat bevestigt dat de eerste indruk soms wel gestaafd wordt. Vorige zaterdag toen Bernd de operatie had gehad, hadden we dubbele pech, die dag zaten we ook zonder water. Toen professor Mtakwa kwam nakijken of we alles goed hadden opgelost, wist hij te vertellen dat hij voor zondag een auto kon regelen om naar Mikumi te gaan. Mikumi is ongeveer een uur rijden van Morogoro en heeft een Nationaal safaripark. Hij vertelde ons er ook bij dat we niet in het park moesten gaan omdat het duur is, maar dat je enkel door er rustig te rijden al heel veel dieren kunt tegenkomen. Wij, goede studenten dat we zijn, zeiden dat we tegen zondag een deadline hadden voor doctor Kimaro en dus dat dat nipt ging zijn. Prof Mtakwa, onze held, belde stande pede doctor Kimaro om te zeggen dat wij zondagnamiddag met hem iets moesten doen. Wie durft professor Mtakwa tegenspreken?

Zondag na het middageten pikte een chauffeur ons op, en na het tanken konden we meteen vertrekken richting Mikumi. Na een uurtje rijden kwamen we een bord tegen “Mikumi”. De chauffeur vertraagde en zei dat vanaf hier er wel dieren konden zijn. Een beetje sceptisch begonnen we te zoeken, want wat is de kans dat dieren vlak bij een weg zijn waar wij 30km per uur rijden maar alle andere auto’s ons voorbij steken aan 90km per uur. Na tien minuutjes zagen we aan de kant van de weg een familie pumba’s een zondags uitstapje maken. Direct daarna kwamen we een baboon tegen, deze aap is veel groter dan die in onze tuin, eigenlijk lijkt het op een mens, maar dan met vier poten… Dan opeens, een beetje verder, zagen we twee giraffen rustig blaadjes van de bomen eten. Gewoon in het wild, zonder omheinig, op nog geen 10m van de wagen. Na deze natuurlijke wonders tien minuten bestudeerd te hebben reed de chauffeur door. Net toen er de tijd was om te denken “hoe zalig zou het zijn als we ook nog olifanten zien, dan is het compleet” stopte de chauffeur. Er was een familie olifanten met drie volwassenen en twee kindjes rustig gras aan het eten. De chauffeur wist ons ook nog te vertellen dat zij 50liter per dag dronken en 60ton per dag aten, of dat verstonden wij toch tenminste uit zijn Engels. De chauffeur cruisde rustig verder en we zagen nog giraffen, honderden digidigi’s, de kleurrijkste vogels en wat baboons. Na een tijdje reden we “Mikumi” uit en zouden we snel wat water gaan kopen voordat we terugkeren. De chauffeur zei dat we spijtig genoeg geen zebra’s gezien hadden. En hupsa, vijf minuten laten kwamen we een familie zebra’s tegen. Ook zagen we nog gnoes en een familie giraffen met drie kleintjes. Niet enkel de beleving van de dieren te zien in hun volledig natuurlijke habitat was onvergetelijk, ook gewoon de natuur waarin zij leven is prachtig.

Weetjes

- Wij werken enkel en alleen samen met mannen
- Vanaf zondag gaan wij ook twee maand lang slapen met zes in één kamer, 3 Tanzanianen, 1 Madagascarees, 1 Belg en 1 Belgin. Spannend, een nieuwe locatie, een nieuw avontuur.
- We hebben een buurmeisje, Minx. Ik dacht eventjes dat ik een vriendin gevonden had, maar toen die enkel geïnteresseerd was of ik al kinderen heb en of ik getrouwd ben al dan niet verloofd met Bernd. Toen het antwoord drie keer negatief was is ze haar interesse in mij verloren en de interesse in Bernd is alleen nog maar gegroeid. Al een geluk dat Bernd nog steeds zegt dat ik zijn nummer 1 ben in Tanzania, want anders….
- Het eten hier echt lekker is, rijst is dagelijkse kost maar ook patatjes en zelfs af en toe pasta kan er gekookt worden.
- De groenten steeds worteltjes, paprika, tomaten en ajuinen zijn
- Er veel moslims zijn, maar doordat hun kledij zo kleurrijk is merk je niet of ze een hoofddoek dragen of sjaaltje tegen de zon
- Tanzanianen echt geen Engels spreken
- De aapjes zeker één keer per week langskomen, vorige week waren er dertig in onze tuin
- Niet enkel aapjes zitten er in onze tuin, vorige week zagen we tijdens de was een reuze spin
- Het verkeer echt veilig is, zo zijn er onuitgesproken verkeersregels die super handig zijn. Één hiervan is dat wanneer een auto een trucker probeert voorbij te steken in het donker, deze laatste zijn rechter pinker opzet wanneer het mogelijk is en zijn linker pinker opzet wanneer het onmogelijk is.
- Swai, de phd-student die ons zou moeten begeleiden is een apart iemand. Een goed hart, daar twijfelt niemand aan. Maar in plaats van ons te helpen, komt hij af en toe onze artikels halen die wij gezocht hebben en onze methodologie kopiëren. Hij is blij met ons, daar twijfelen we niet aan, maar waar is de steun die wij nodig hebben? Al een geluk hebben we onze promotors nog. Dan heeft Swai ons trouwens super goed geholpen met de Tandarts, maar zijn gewoontes om nogal vaak te rochelen en aan zijn kruis te komen doen ons toch nog vaak verschieten.
- Het is erg speciaal om gevaarsborden te zien met giraffen op
- Het is nog steeds verschieten om ’s nachts op het toilet een paar gekko’s tegen te komen, overdag zijn het reeds onze beste vrienden, al doen ze ons soms nog een hartinfarct krijgen wanneer ze plotseling achter iets, want je juist vast hebt, vandaan schieten
- Docter Kimaro is ziek terug gekomen van België, Griep, mss is het de Mexicaanse wel, wij zijn alvast blij dat wij deze ziekte niet geïmporteerd hebben

---