Zuid-Afrika-Botswana-Zuid-Afrika 2019 1

---

---

Zuid-Afrika===Botswana===Zimbabwe (een dagje)===Botswana===Zuid-Afri

Vrijdag 13-09-2019 1e Vakantiedag



Vandaag is het dan zover. We gaan op reis. We staan op tijd op, ontbijtje, de laatste spullen in de backpack, laatste dingetjes opruimen en dan staat onze wegbrenger Willem al voor de deur. Gisteren hebben we al via internet ingecheckt, eenmaal op Schiphol kunnen we de bagage afgeven en dan op naar alle “security checks”. Controle handbagage, paspoort controle…..het gaat allemaal snel en dan mogen we ons een beetje zien te vermaken. Eerst wat euro’s omzetten naar Afrikaanse randen en wat US dollars, dan wat wandelen langs de winkeltjes en op tijd richting gate F3. Het vliegtuig “de Iguaçu” staat al te wachten en er wordt snel begonnen met instappen.

We vertrekken aardig op tijd en hebben een vlucht van 10.10 uren en dik 9200 kilometer voor de boeg. Op onze schermpjes kunnen we de vlucht volgen en verder zijn er tig films te bekijken. Eerst even alles verkennen.
Al heel snel naar ons idee doemen de Alpen voor ons op, het is mooi helder en het ziet er prachtig uit!
Tegen 12.00 u wordt een warme maaltijd geserveerd met keuze uit kip of pasta. Met nog een salade, cakeje, crackers met kaas erbij. Wijntje erbij en tot slot nog koffie met cognac. 😊 Hoezo goed begin van de vakantie?



We vliegen langs Corsica (een andere favoriete vakantiebestemming) en rond 13.00 u bereiken we de kustlijn van Noord-Afrika. Tunesië, over de Sahara, richting Tsjaad. We vliegen uuuren over deze enorme zandvlakte.
Om de tijd door te brengen kijken we een aantal films, keuze te over! Er wordt een sandwich en een ijsje geserveerd. En dan brengen we maar weer tijd door met films kijken. Gedurende een uur hebben we regelmatig wat turbulentie, maar het valt mee!
Rond een uur of 5 vliegen we evenwijdig aan wat enorme onweerswolken waarin we het ook veel zien bliksemen. Het gaat ook wat schemeren en de -bijna- volle maan komt op boven de onweerswolken.



Rond 19.00 krijgen we nog een maaltijd: pizza, een salade en een toetje, wijntje erbij en koffie toe. Als we dit naar binnen hebben gewerkt, schiet het aardig op en hebben we nog maar een uurtje te gaan.
20.50 gaan we de landing inzetten en ongeveer 21.10 landen we in Johannesburg. We zitten helemaal achter in het vliegtuig, dus het duurt een poosje voor we uit kunnen stappen. Maar dat is niet erg, we moeten toch op de bagage wachten!

Dan is er een rij voor de douane, maar ook dit gaat snel genoeg en met weer een stempel in ons paspoort gaan we onze backpacks ophalen en op zoek naar een chauffeur die ons komt ophalen. Er ontstaat wat verwarring omdat de chauffeur mijn naam op zijn kaart laat staan en die van degene die nog moet komen uitveegt. Maar alles komt goed en een klein kwartier later zijn we in ons hotel.
We installeren ons en nemen een drankje en duiken dan ons bed in. Het is inmiddels 23.30 u, mooie tijd om te gaan slapen.





ZATERDAG 14-09-2019. 2e vakantiedag




We zijn vroeg wakker, slapen was niet echt geweldig, het bed is niet helemaal op onze lengte ingesteld. Aangezien de nachten koud zijn hier, hadden we last van koude voeten omdat ze buiten het bed uitstaken ;-)
Om 5.30 wordt het licht, we gaan even buiten kijken in de enorm grote tuin, waar de struisvogels, springbokkies, duikers, Guinea fowls enzo rondlopen. In de bomen spotten we allerlei vogels, muisvogels, duiven en nog heel veel meer. Ik hoor veel geluiden die ik niet ken.



We maken een bakkie nescafe en drinken die buiten op. Het is nog wel frisjes, 12 graden. We kijken nog naar wat appjes en mailtjes. Voorlopig zullen we geen internet hebben.
Om 7.00 uur gaan we ontbijten en daarna reorganiseren we onze bagage en gaan uitchecken en wachten op SA Roadtrippers die ons komen ophalen om onze auto verzorgen.
Ze zijn iets te laat. Maar dat is geen probleem. Als we aankomen en onze auto zien zijn we meteen enthousiast. We hebben een dubbele cabine: dus ook een achterbank, waar we ook de nodige bagage kwijt kunnen. Maar eerst moeten we een enorme papierwinkel doorwerken met overal handtekeningen en gegevens inzetten.



Daarna wordt heel precies de auto nagelopen, uitleg gegeven, alles nageteld en gecontroleerd. We zijn echt heel tevreden over kwaliteit en service, maar er gaat wel veel tijd inzitten!
Als alles geregeld is nemen we afscheid van de zeer aardige mensen van het verhuurbedrijf en gaan dan eerst naar een shoppingmall. We moeten eerst een flinke voorraad eten, drinken en andere benodigdheden inslaan. Als we net in de winkel onze eerste spullen in het winkelwagentje hebben gedaan, valt de elektriciteit uit en moeten we even wachten, gelukkig is er na 5 minuten weer stroom en kunnen we verder winkelen. We vinden alles wat we nodig hebben en gaan dan de spullen in de auto doen. Vooral de koelkast spullen moeten op de goede plek anders hebben we er niet veel aan, als het vandaag 28 graden wordt.



Het is inmiddels al 12.00 u, het is al best laat, want we hebben nog zo’n 400 kilometer te gaan! Eerst de stad uit en dan een paar honderd kilometer tokkelen over de tolweg. Eerst is het wel leuk nieuw, maar het landschap varieert niet erg, vlaktes, af en toe een dorpje, wat industrie en bosbranden en verbrandde stukken.

We stoppen onderweg alleen even bij een tankstation/winkel/restaurant.



We zijn blij als we bij Belfast kunnen afslaan naar Leydenburg en nu wat smallere ween krijgen met een veel afwisselender landschap!

Bert is intussen wel gewend aan het links rijden, alleen het richting aan geven is nog een dingetje (de richtingaanwijzer zit op de plaats van “onze ruitenwisser” dus deze gaat regelmatig heen en weer ?

We komen door gebieden met veel landbouw: sinaasappels vooral en prachtige bergen / rotsformaties, vooral als we in de buurt van de Blyde River Canyon komen. We zijn het rijden inmiddels wel een beetje zat aan het worden, vooral omdat de tijd wat krap is en we eigenlijk nog wel wat bijzondere plekjes hadden willen bezoeken.

Helaas is daar geen tijd voor en we zijn blij als we bij Forever resort Blyde River Canyon zijn. We checken in en zoeken een leuk plekje.



De tent is zo opgeklapt en we installeren ons eerst met een glas wijn. Hèhè, blij dat we er zijn! Voor vanavond flansen we een gemakkelijke pastamaaltijd in elkaar met zeer pittige chacalaca: een groentemix in saus in een blikje (nog bekend van onze reis naar Namibië!



We zitten nog even na te genieten met een glas wijn en duiken erg vroeg het bed in, we zijn allebei bekaf!





ZONDAG 15-09-2019. 3^e vakantiedag



Vandaag is onze trouwdag, al 30 jaar getrouwd!!!!!!!



We hebben prima geslapen in onze daktent. Beter dan in het hotelbed. We zijn vroeg wakker en willen mwt zonsopgang bij het uitzichtpunt naar de 3 rondavels zijn. Het is echter flink mistig. We starten met koffie en een ontbijtje, organiseren onze spullen, maken toilet en gaan dan naar het uitzichtpunt. Maar helaas een en al mist. Ook het lower uitzicht punt laat weinig anders zien dan mist!



We rijden terug naar onze camp plaats en maken de rest op orde en gaan na verloop van een tijdje nogmaals naar het uitzichtpunt. Helaas lijkt de mist alleen maar dikker te worden en dus besluiten we om op weg te gaan naar de volgende bestemming.





We rijden door een nevelige omgeving een stukje van de weg terug en dan klaart het al een beetje op. We slaan rechtsaf en gaan nu eerst een pas over en rijden dan aan de andere kant van de pas naar beneden en rijden dan aan de andere kant van de Blyde rivier (en canyon) terug. Ook hier is veel landbouw, sinaasappels, mango’s enzovoort. Hier en daar ook grootschalige bedrijven. We komen door dorpjes, maar het is overal nog stil op straat, het is zondag!





We moeten ongeveer 150 kilometer rijde tot de Orpen Gate, de toegang tot het Krugerpark. Het laatste stuk tot de Orpen gate, gaat langs allerlei private gameparks (wildparken), die bijna allemaal al in verbinding staan met het Krugerpark. We zien dan ook al voor we in Kruger zijn het nodige wild: olifanten, giraffes, zebra’s springbokkies en nog zo wat.

Bij de gate moeten we laten zien dat we een reservering hebben en krijgen dan een formulier mee om in te vullen.

Nu gaan we heel rustig naar ons kamp rijden: het is maar 43 kilometer, we hebben nog heel veel tijd, het is net 10.00 uur en nemen dus allerlei zijweggetjes (zand en gravelwegen) in plaats van op de hoofdweg te blijven. We zien grote hoeveelheden Impala’s (dit is wel de meest voorkomende soort in Kruger. Maar ook zebra’s giraffes, waterbokjes, olifanten, apen (blau apies en baboons), koedoes, een mongoos, buffels en heel veel vogels.

Af en toe zie je wat auto’s bij elkaar stilstaan, dan is er meestal wat te zien. Op een gegeven moment bij een waterhole staan ook veel mensen, we zien een grote kudde wildebeesten, maar iemand wijst ons aan dat er een leeuw ligt. Even later horen we dat de leeuw gewond is: door een hyena bij zijn bek gebeten, heeft daar een grote wond.



Best leuk dat iedereen informatie aan elkaar doorspeelt en wijst op bijzondere zaken!

We rijden zoetjes aan verder en stoppen héél geregeld voor foto’s en dergelijke. Langs de weggetjes zijn vaak wat korte zijpaadjes: hier heb je dan uitzicht op een mooi stukje: een waterplas of open veldje, een riviertje of dergelijks.

We rijden bijna alle zijpaadjes op, zien wat krokodillen (iets wat je eigenlijk niet verwacht in een verder droog gebied), verschillende soorten ooievaars, maar soms ook helemaal niets.

Ergens bij zo’n uitzichtpunt vieren we even dat we precies 30 jaar geleden Ja tegen elkaar gezegd hebben en besluiten er nog maar een poosje aan vast te plakken!!!

We zijn al met al vroeg in de buurt van ons kamp en besluiten nog maar een extra rondje te rijden. Natuurlijk over nog meer zandpaden. We zien dan nog een leeuwin een stukje verderop in de bosrand, maar ze besluit om zich al snel achter een bosje te verstoppen.



De zon gaat hier al vrij vroeg onder en rond 16.00 uur is hij dan al flink aan het zakken, waardoor er mooi licht is. Er zijn ineens wat mooie bijzonder vogels te zien: de Southern Ground Hornbill een grote zwarte vogel met een rode kop. We zien diverse Kory bustards, een grote korhaan achtige vogel, maar ook gewone boskorhaan.

Om ongeveer 17.00 uur komen we dan in ons kamp, het Satara restcamp aan, na het inchecken gaan we even de shop in en eindelijk: ik vind een leuke hoed, die mij dan ook nog past!!! Heel blij mee!

Dan gaan we een plekkie zoeken op het kampeerterrein en vinden nog wel een mooi hoekje.

We klappen eerst de tent uit en ik leg de slaapzakken en kussens en dergelijk klaar, kunnen we er straks zo inkruipen. Dan halen we het laddertje weg: die staat niet echt handig: te dicht bij de achterdeur, die we toch geregeld moeten openmaken voor onze spullen.

Een Afrikaan komt vragen hoe of onze tent wel werkt, hij kletst eerst een tijd Afrikaans tegen mij en ik in het Nederlands terug, tot hij ineens bedenkt dat ik geen Afrikaan ben. Wel graapig zo’n ontmoeting.

We lopen nog snel naar het hek om de ondergaande zon te fotograferen, net aan!



We gaan even ontspannen zitten, wat drinken, wat kletsen, even bloggen en wandelen daarna naar het restaurant: we mogen vandaag uit eten: we hebben iets te vieren!

Bert eet vooraf knoffelbrood en ik neem een pompoensoepje, allebei erg lekker, daarna een kipcurry met pappadums, een salade, wat pittige gegrilde zoete aardappels erbij en er zit nog een bbq saus bij, (beetje vaag). Maar het smaakt toch lekker allemaal! We drinken er ook een echt superlekker wijntje bij.

Dan weer terug naar onze auto: het is stikdonker, maar met onze nieuwe hoofdlampen vinden we toch snel ons plekkie terug. We zitten nog even buiten, het is nog steeds lekker warm buiten; tot we het tijd vinden om naar bed te gaan.





MAANDAG 16-09-2019 4^e vakantiedag



We zijn tegen 5 uur wakker en besluiten om maar meteen op te staan, tent inpakken, we willen zo vroeg mogelijk op pad. We zoeken het sanitair gebouw op en gaan meteen douchen en verder toilet maken (en we zijn niet de eersten)

Dan maken we koffie, ontbijt en een sapje (de jus d’orange blijkt meer een soort limonadesiroop te zijn: 1 deel op 3 delen water, de eerste slok zonder water was dus mierzoet ?

We moeten nog wat routines op zien te bouwen, want we hebben toch nog 1 ½ uur nodig om klaar te zijn om te vertrekken. Het is nog helemaal bewolkt, terwijl het gisteravond heel helder was met veel sterren.

We rijden de poort uit en nemen eerst een stukje verharde weg en slaan vervolgens af naar een zandweg, we zien al meteen de nodige impala’s, koedoes en dergelijke en passeren een zijwegje naar links, hier moeten we niet heen, maar na kijken op de kaart zien we dat daar een waterpoel moet zijn. We besluiten om te draaien en zien dan al snel een aantal auto’s staan op de zijweg.



Wat is daar te beleven? Al snel zien we 2 mannetjes leeuwen liggen, die een voor een opstaan en weer ergens anders neerploffen. Wat verder weg ligt een leeuwin. Op een gegeven moment vraagt iemand ons of we de leeuwin en de “cubs” wel hebben gezien: jonge leeuwtjes dus.

Die hadden we nog niet gezien, maar al snel zien we er één zijn kop boven het zand en gras uitsteken en niet veel later hebben we er wel 3 ontdekt. Af en toe lopen ze een stukje, om vervolgens weer ergens anders te gaan liggen!



Wow, wat een begin van de dag: 2 mannetjesleeuwen, 1 vrouwtje en 3 kleintjes. Geweldig!

Na een heel poosje kijken rijden we weer terug naar onze oorspronkelijke weg en gaan rijden richting Timbavati een rust/picknickplek.



We zien weer volop impala’s zebra’s, koedoes, olifanten, giraffes enzo. Maar dan zien we iets oversteken: Een Cheetah, dat is bijzonder, wat geweldig, En het lukt ons allebei om een paar goede foto’s te maken. Echt een bijzonder moment. Het is pas de 2^e keer dat we ze zien tijdens onze Afrika vakanties.

Maar ja, zo’n beest loopt 25 meter van je weg en gaat dan helemaal op in de omgeving…….en wij genieten na.





We vervolgen de weg naar Timbavati (en ik ben blij dat we daar aankomen, want ik moet toch nodig………

Na de sanitaire stop en de foto van de gekko in het toilet rijden we weer verder richting Olifantskamp waarbij we uiteraard voor de zandwegroute kiezen. We komen langs allerlei waterholes, waar we vooral veel impala’s en zebra’s zien. Af en toe zien we mooie vogels: we horen er nog veel meer, dat zijn dan meestal wat kleinere vogeltjes die in de bomen verscholen zitten.

We rijden in noordelijke richting, kruisen de hoofdweg: een asfaltweg en gaan verder over een zandpad (de Ngotso Keerwal pad) deze weg volgen we een 20 kilometer waar we het Olifantskamp bereiken. Hier houden we een korte stop en vervolgen onze weg langs de Letabarivier. Dit is in totaal ongeveer 45 kilometer, er is een enkel uitkijkpunt, de rivier staat helemaal droog en ook de omgeving is dor en droog en er is weinig variatie. Niet een heel mooi stuk om te rijden. Bovendien zijn er ook weinig beesten te spotten.



We hadden bedacht om nog een extra rondje te gaan rijden, maar het wat saaie stuk doet ons besluiten om naar ons kamp te gaan.

Voor vannacht hebben we een plekje in het Letaba kamp. Na inchecken zoeken we een aardig plekje, redelijk dicht bij het sanitairblok. (En ja ook hier 2 ligbaden, toch wel bizar op een camping, gelukkig wel 2 douches erbij).



We drinken eerst een koel biertje: best lekker in deze tropische temperaturen. Na de redelijk koele start is de temperatuur zeker boven de 30 graden!

Ik ga even wat bloggen en Bert gaat het terrein wat verkennen. Tegen zonsondergang gaan we allebei naar de rand van het park: hier is een wandelpad langs het hele terrein, waarvandaan je uitzicht hebt op de Letaba rivier: er zijn enkele kleine poeltjes, verder is het een grote zandbedding: wel enorm breed!



We zien bordjes waarop aangegeven staat tot waar de overstroming van 2000 is gekomen. Niet voor te stellen hoe enorm veel water daar heeft gestaan! Na de zonsondergang wandelen we terug naar onze auto en tent en gaan een lekker bbq maaltje klaarmaken: we hebben hamburgers, een aardappelpakketje en een lekkere salade.

Behalve het sanitairblok is er nog een gebouwtje: hier staan elektrische kookplaten, een boiler voor kokend water en zelfs een magnetron! Wat een luxe.

Na ons lekkere maaltje genieten we van een wijntje bij onze tent tot het bedtijd is en kijken af en toe naar de mooie sterrenhemel!





DINSDAG 17-09-2019 5^e vakantiedag





We zijn weer vroeg wakker: de tent meteen maar inklappen (als het trapje uit staat, kan de achterdeur net niet open of dicht), we maken een ontbijt: kaaspannenkoek, bakkie koffie, sapje. Dan de nodige was en poetsmomenten en dan kunnen we op weg.

We doen eerst het extra ritje, waar we gisteren niet veel zin meer in hadden. Eerst een klein omweggetje langs de rivier: er buigen steeds van die kleine weggetje van de “doorgaande” wegen en zandpaden af, vaak is er dan een mooi uitzichtpunt over een rivier, een waterpunt of iets dergelijks.



We zien daar meteen een hyena! Hij ligt op een droog stuk in de rivierbedding, is alleen en richt zich af en toe wat op om achter zich te kijken. Wel vreemd dat hij zo alleen ligt, meestal trekken hyena’s in grotere groepen op. Misschien ook wel gewond of ziek?

Na dit rondje nemen we een wat grotere zijweg van 10 kilometer lang, na 4 kilometer is er een zijpad naar een vogel schuilhut. Hier staat veel meer water in de rivier en vlak voor ons neus duiken steeds nijlpaarden op, wel een stuk of zes tegelijk. We zien wat watervogels en er komt een grote visarend langs vliegen. Ook spotten we een paar krokodillen.

Als we uitgekeken zijn vervolgen we de weg en rijden een heuvel op: hier is een uitkijkplaats over een dam in de rivier en het wijde gebied eromheen. Het is hier echt uitgestrekt.

Als we weer heuvelaf rijden zien we nog een koppeltje visarenden in een boom zitten. We rijden weer terug naar de asfaltweg en volgen deze in noordelijke richting voor zo’n 12 kilometer. Het is hier wat afwisselender wat natuur betreft en we zien ook weer veel meer beesten: de impala’s uiteraard het meeste maar ook zebra, giraf, olifant laten zich volop zien en uiteraard heel veel vogels: geelsnavelhoornvogels, allerlei fazantachtige vogels en parelhoenders: die erg veel kabaal maken.

We komen bij een afslag waar we links af moeten, maar rijden eerst naar rechts naar een waterhole. We zien hier wat zebra’s, een buffel in de verte en wat wrattenzwijnen. Er vliegen enorme koppels vogeltjes rond (ik denk een soort wevervogeltjes) die dan met z’n allen landen op een struik, waarvan de takken echt helemaal vol zitten met honderden vogels. Van een afstandje ziet het eruit als takken met blaadjes, tot ze in één keer allemaal opvliegen!

We rijden weer een stuk zandpad, de Tsendze ompad,, weer langs een rivierbedding, ook deze staat bijna droog. Af en toe zijn er wel wat modderpoeltjes. Na dit weggetje rijden we een stuk asfaltweg en houden even pauze bij Mooiplaats een picknickplek, voor een sanitaire stop en even de benen strekken.

Na deze stop weer verder over de asfalt weg, deze volgen we nu een kilometer of 50, er zijn wel omwegen via zandpaden, maar dan wordt het wel een hele lange rit! We komen langs nog 2 hoofdkampen, Mopani en Shingwedzi. 6 kilometer voorbij deze laatste gaan we wel weer een zandweg op, deze is 25 kilometer lang, iets langer maar dan de asfaltweg en dus goed te doen. Deze weg voert ons langs de Mphongolorivier.



Ook deze rivier heeft veel droge stukken, maar ook heel geregeld modderpoelen en wat stukjes waar echt water instaat. We zien hier echt honderden olifanten, de meesten in de rivierbedding bij de poelen.

De rivierbedding is ook hier best wel breed en meandert als een brede zandrivier door het gebied. Het is hier echt mooi. Je kan zien dat er toch water in de grond zit, de bomen hier zijn vaak groen.

Soms wordt ons pad wel geblokkeerd door olifanten, de meesten wandelen gewoon weg, of nemen eerst eens de tijd om een stofbad te nemen net nadat ze uit de rivier zijn gekomen.

Ze leggen hun slurf op de grond en schoppen er met een voorpoot flink zand in, die vervolgens over rug, kop of buik wordt uitgeblazen. Best spectaculair!

Een enkele olifant is minder gediend van onze komst, we worden soms flink na getrompetterd en daar hebben we best wel ontzag voor (Zij zijn groot en wij…….) Op een gegeven moment staan we op een heel smal paadje met een olifant net naast het pad, die naar ons idee ook niet zo goed gestemd is. Achteruitgaan is geen optie, dus zeg ik: flink gas geven en dat doet Bert dan ook.

Rent er een hele koppel olifanten in paniek weg, zij zijn nu banger van ons dan wij van hen. Mijn hartslag op tilt, maar gierend van de lach rijden we verder?

Na nog veel meer olifanten en prachtige uitzichten bereiken we de doorgaande asfaltweg weer, na een korte stop op picknickplaats Babalala. Hier zien we nog een paar mooie vogels die we van dichtbij kunnen nemen.



Nu weer 18 kilometer asfalt, wel met een flink aantal drinkplaatsen, het Dzundzwini Ompad en de laatste 15 kilometer asfalt bereiken we ons kamp voor vannacht : Het Punda Maria Kamp. Hier is een tankstation, waar we onze tank eerst eens volgooien. De diesel kost hier €1.01 per liter (is te doen)

Dan inchecken bij de receptie, hier krijgen we meteen een Permit om morgen het Krugerpark weer te verlaten.

We zoeken een plekje langs het hek van het kamp, zetten de tent uit en ik ga op zoek naar het sanitairblok en zie dat er ook een uitkijkhut is vlak bij een grote poel.

We gaan eerst wat drinken en besluiten dan als de zon gaat zakken om wat te gaan kijken bij de schuilhut. Er lopen wat impala’s, koedoe’s enzo rond bij de drinkplaats. Er zitten wat ganzen en andere watervogels. We horen van iemand dat er de afgelopen avonden een luipaard kwam drinken en groepen buffels. De waterplaats wordt de hele nacht verlicht met oranje licht: hier schijnen de beesten geen last van te hebben.



We blijven tot 19.30 uur kijken, we zien de buffels komen, die lopen lekker te spatten in het water. Er komt een wrattenzwijn langs en nog meer impala’s, maar hier houdt het voorlopig mee op.

We gaan terug naar ons plekkie en gaan dan eerst maar koken en eten. Vandaag bestaat het maal uit boerengrilwors en een heerlijke salade.

Hierna gaan we nog een poosje naar de uitkijkhut, maar behalve nog wat badderende buffels, zijn er geen bijzondere zaken te bespeuren. We wandelen dan maar terug en drinken nog iets bij de tent en horen intussen allemaal gekraak in de bosjes buiten het hek. Buffels denk ik die een slaapplekje zoeken.

En die zoeken wij dan ook maar op!







Woensdag 18-09-2019 6^e vakantiedag



We staan weer vroeg op, ik nog wat vroeger dan nodig, omdat ik dringend naar het toilet moet. Ik besluit om maar meteen te gaan douchen: er is hier 1 douche en 1 ligbad. Hoef ik in ieder geval niet in de rij te staan.

We maken koffie en ontbijt en zijn even na 6 uur helemaal reisvaardig: de zon is net helemaal mooi opgekomen. De eerst dag die start met zon i.p.v. bewolking. We gaan eerst een rondrit maken hier om de heuvel waar tegen het kamp ligt.

Het is door het mooie ochtendlicht extra mooi om hier te rijden, fotograferen van allerlei dieren in het licht en te genieten van de mooie natuur. Er staan hier erg veel baobabs, prachtige bomen, vaak met enorm dikke stammen.'

Leuk ritje van ongeveer 25 kilometer, We zien een aantal mooie roofvogels, een arend, 2 bateleurs met mooie roodbruine koppen en wat gieren.

Op een zijpaadje ontdekken we 2 kleine bokjes: een tropische grijsbok en een duiker. Ze lopen samen te grazen op het pad.



Na dit rondje gaan we nog even terug naar het kamp, kijken nog een poosje naar de drinkplaats: er zijn apen, koedoe’s, nyala’s, de bekende impala’s en nog een buffel.



Onze route volgens het boek leidt ons meteen het Kruger park uit via de Punda Maria gate, wij besluiten om eerst naar het noorden te rijden om via de Parfuri gate weg te gaan. We rijden een paar kilometer terug en nemen dan een mooie zandweg (deze keer is ie korter dan de hoofdweg) We rijden over wat heuvelachtig terrein, de natuur is best groen, veel boompjes en struiken en ook hier de baobabs.

Er zijn diverse drinkplaatsen waar veel dieren te zien zijn : de impala’s enz. enz. enz. die we overal al gezien hebben (het blijft leuk) en hier zijn veel Nyala’s te zien: ongeveer de grote van de koedoe, zonder gedraaide hoorns, maar met gele onderpoten. De vrouwtjes zijn een stuk kleiner, meer bruinrood en met strepen over het lijf.



Op een gegeven moment zien we een soort rookwolk, eerst denken we aan een beginnende bosbrand, maar het komt razendsnel onze kant uit: een windhoos, of stofhoos. Er wordt veel stof opgewerveld en de nodige droge blaadjes. In een mum van tijd is het de weg overgestoken voor onze auto en gaat aan de andere kant verder. Bijzonder!

We arriveren op de hoofdweg en rijden door naar het noorden. Als we halverwege zijn, zet ik de navigatie aan en dan blijkt het nog maar 120 kilometer te zijn naar ons volgende adres en het is nog pas net 10.00 uur. Ik heb in onze Krugerpark map gelezen dat er bij Parfuri nog een mooie route is en we besluiten die dan ook nog maar te rijden.



We kunnen kiezen heen over de asfaltweg en terug over de onverharde weg of andersom. We nemen de laatste: daar is vlak aan het begin een picknickplaats (en de nood is weer hoog. In het park mag je nergens uitstappen behalve op dit soort plekjes en ze liggen nogal ver uit elkaar ☹).



De Parfuri picknickplaats ligt niet ver van de asfaltweg en we zijn meteen verbaasd: we zitten midden in een prachtig groene omgeving en langs de rivier de ……………We zitten wel een aantal meters boven het water, maar wat is het mooi hier! We zien drinkende olifanten, grazende wrattenzwijntjes en ook weer nyala’s.



Er springen de nodige blau apies in de rondte en ééntje lukt het om een stuk vis van een braai weg te kapen als de man die staat te braaien net even wegloopt. Ja en dat moet je dus net niet doen ?

We gaan de route verder doen en nemen regelmatig een zijpad tot de rivieroever. We zien diverse krokodillen, allerlei badderende dieren, zelfs een varaan komt even langs gewandeld. En…..wat is het hier mooi. Echt het allermooiste stukje Krugerpark. Zo groen, adembenemend, mooie vergezichten over de rivier. Ik zeg wel duizend keer: Wat is het hier mooi!!!

We komen langs wat groepen olifanten, er wandelen hier veel baboons in de rondte en dan nog de zebra’s en impala’s. We zijn blij dat we besloten hebben dit extra rondje te rijden. Wat onverwacht mooi!



Aan het einde van de zandweg kunnen we nog een stukje naar links naar Cooks Corner. Hier is er uitzicht over de enorm brede Limpopo rivier, die ook hier bijna droog staat.

Aan de overkant is Mozambique en een stukje noordelijker is Zimbabwe. In vroeger tijden toen de provincie Limpopo nog Oud Transvaal heette en Zimbabwe en Mozambique nog West en Oost Rhodesië, werd hier al het nodige gesmokkeld, met name ivoor.



Na wat foto’s en het lezen van de geschiedenis, rijden we naar de asfaltweg: linksaf rijd je naar de grens met Mozambique, wij gaan naar rechts naar de Parfuri gate. Onderweg komen we nog langs een markering hoe hoog het water heeft gestaan in februari 2000. Zelfs nog een meter boven de weg, terwijl deze hoger ligt dan het omliggende gedeelte! Zo te zien moet toch een hééél groot deel van het Krugerpark onder water hebben gestaan.



Dan gaat het echt over meer dan honderd kilometer lang en meters hoog. En ik kan me niet heugen daar ooit iets over gehoord te hebben. Best vreemd…



Wij rijden door naar de Parfuri gate en moeten de bagage ruimte openen, om te zien of we niet smokkelen of stropers zijn. Maar de man die controleert zegt al snel, ik kan wel zien dat jullie voor andere zaken het Kruger Park bezochten.



Zo dit was een eerste hoogtepunt van onze reis. We komen meteen in een andere wereld: geen beestjes meer, wel veel dorpjes, met allerhande huizen variërend van villa’s tot armoedige hutjes.

En we mogen hier wat harder rijden: in het Kruger mag je max 50 km/u. Hier op een niet zo beste 2 baansweg met “potholes” mag je 120 km/u. Haha!



We doen iets rustiger aan vanaf de gate is het minder dan 100 km naar ons volgende overnachtingsadres. Onderweg zien we veel landbouw: hier wordt veel groente verbouwd en heel veel tomaten.. Er zijn afwisselend deze gebieden en wat drogere vlaktes met alweer veel baobabs en wat bergjes.



En dan zijn we bij ons “resort” waar alles supergroen is, een beetje misplaatst, tussen het toch wat drogere, armoedigere omgeving. De lodges ogen prima, maar het kampeerterrein is wat minder: er lopen heel veel bavianen rond en overal liggen omgegooide vuilnisbakken met het vuil er omheen. Kennelijk vind men het niet belangrijk om dit op te ruimen of om goed afsluitbare vuilnisbakken neer te zetten.



Maar voor de rest: prima plekken, netjes sanitair enzo. Het is hier wel een heel stuk rustiger in vergelijking met de kampen in Kruger. We installeren ons en omdat het nog best vroeg is houden we ons een poosje bezig met foto’s in de tablet zetten en bloggen (ik heb intussen al wat achterstand)

Er is hier een hotspring + zwembaden + een zwembad tegen reumatische klachten. We gaan maar eens op zoek. We komen eerst bij het reumatische ding uit, maar het water is me toch héét. Ik kom niet verder dan mijn voetzolen, Bert bijna tot aan zijn middel, maar het is zelfs te heet voor hem!

Dan maar op zoek naar het gewone zwembad: en zelfs daar is het loeiheet, we zien als we in het water zijn pas het bordje “Hot Pool” . Dit is wel een stukje beter. Ik ga dan op zoek naar het “gewone” zwembad en zelfs dit is meer dan warm. Lekker zwemmen dus.

De best warme buitenlucht (het was alweer ver boven de 30 graden vandaag) voelt koeltjes aan en het voelt alsof we in de sauna waren. Ik ga nog even de hotpool in en dan gaan we terug naar de tent.





Bij de tent gaan we de bbq aansteken: wel goed uitkijken voor de apen! Deuren dicht en zicht houden op eten. Als het donker gaat worden verdwijnen de apen naar de bomen en kunnen we rustig gaan eten. We hebben speklapjes op de braai en aardappelpakketjes en erbij een salade. Dan is het nog heerlijk zitten in de warme avond met een wijntje. Ik blog nog wat, tot we besluiten ons bed in te klimmen.





Donderdag 19-09-2019 7e vakantiedag







Vandaag gaan we Zuid-Afrika verlaten om onze reis voort te zetten in Botswana.

We doen vanmorgen wat rustiger aan, we hebben wel de nodige kilometers voor de boeg, maar geen bijzondere bezienswaardigheden. Eerst maar ontbijten, dan de boel weer inpakken. De blau-apen komen steeds dichterbij en we moeten alle deuren van de auto die opengaan goed in de gaten houden, ze lopen rondjes om de auto en er onderdoor. Goed opletten dus. Het zijn letterlijk brutal apen. In een onbewaakt ogenblik weet er eentje onze plastic zak met afval uit de vuilnisbak te grissen: helaas zijn hier alleen open afvalbakken.....

Het komische ervan is dat er een aap met een see-buy-fly tas zit te rommelen, verder vinden we het erg vervelend.




We gaan op weg: er staat een route in ons boek die meer dan 110 kilometer korter is dan wat de navigatie aangeeft. We besluiten deze weg dan maar te volgen. We rijden over een smalle weg, afwisselend door een vlak gebied en wat heuvelachtige stukken. Er zijn heel veel baobabs hier in dit deel van Zuid-Afrika. Het rijden vergt wel wat inspanning: er zijn veel potholes in de weg en Bert is druk met het ontwijken hiervan.

Het is wel heel rustig op de weg, een enkele tegenligger of inhaler. Zo tokkelen we zo'n 150 kilometer naar de grens. In ons routeboek stond een heel verhaal over de douane procedures inclusief de lange rijen voor de balies en we bereiden ons voor op een flinke tijd hier aan de grens!

Eerst de Zuid-Afrikaanse kant over, dat gaat snel alleen de paspoorten en autopapieren laten zien. En na een stempel in de passen rijden we door een stuk niemandsland, door de droge bedding van de Limpoporivier, die hier de grens vormt. Ik snap nu waarom de navigatie een andere route aangaf: dit is alleen begaanbaar voor 4x4's en de navigatie stond op "vermijd zandwegen".

We komen bij de Botswaanse grens, eerst rijden door een bak met ontsmettingsmiddel voor de banden en wij moeten in een bakje met hetzelfde spul met de schoenen. Verder een controle van de koelkast, je mag echt geen vlees invoeren! Die hebben we niet meer, de boter en kaas mag gelukkig wel mee.

Dan een stukje verderop naar de douane, we vullen formuliertjes in en een boek met gegevens van de auto en de chauffeur, paspoort en autopapiercontrole, weer een stempel in het paspoort en tot slot betalen van een soort wegenbelasting.




En dan kunnen we rijden, we zijn amper een half uur verder. (Het verhaal in het routeboek ging uit van een hele grote grensovergang: hier is het veel rustiger er waren 2 auto's voor ons.

We rijden meteen in een natuurgebied, over onverharde wegen, passeren nog een keer een controle met een ontsmettingsbak en nakijken van de koelkast. Ze zijn hier bang voor mond en klauwzeer.

We volgen een aantal kilometers zandpad en komen weer bij een hek en controle. We denken dat we verkeerd zitten, maar we horen dat we op de goede weg zijn. We rijden hier het natuurpark uit. Er wordt nogmaals gegevens op geschreven en dan kunnen we weer verder tuffen over de zandpaden. De navigatie wil ons nog steeds extra lang laten rijden, we kunnen het routeboek niet goed volgen en de landkaart van Botswana is op zo'n grote schaal dat we er ook niet veel wijzer van worden.




We rijden maar door en blijken gelukkig wel op de goede weg te zitten. Ik voer in de navigatie nu steeds maar de dichtstbijzijnde plaats in en dan gaat het goed, wel wat bijzonder ommetjes door Bobonong heen, maar vooruit, ook wel grappig.

Al met al bereiken we al snel, om 13.00 uur, Syringa Lodge in Selebi Phikwe. Hier zullen we één nachtje in een Lodge slapen.

We checken in en merken dat we hier wifi hebben in en bij onze lodge. De berichtjes stromen binnen en na dit bekijken ga ik toch maar snel aan het bloggen! Dat loopt allemaal niet zo snel als bedacht, vooral foto's uploaden neemt uuuren in beslag.

We wandelen door een warm Selebi Phikwe naar het centrum om wat Pula's te pinnen en gaan dan bij de bar een biertje drinken.

We kunnen hier niet zelf koken en gaan eten in het restaurant.

We hebben salade en gebakken paddenstoelen vooraf en spareribs met wat butternut en gebakken groente en sla. Als toetje is er cake met walnoot en ijs. Erg lekker. De bediening is wat afstandelijk en langzaam, maar we moeten wel lachen om een stel meiden die een verjaardag vieren. Toch wel gezellig.

Bij onze lodge gaan we nog maar door met bloggen en foto's

---

Comments

[Ank]

Wat een mooie bijzondere reis zijn jullie aan het maken! Heel veel plezier nog.