Coffee Bay

---

Jaaaa Nederland heeft gewonnen! Wauw dat was wel even spannend zeg, ging het tegen Spanje zo makkelijk! Pizza eten en tegelijk voetbal kijken is toch wel wat lastiger dan ik dacht. Heb toch zeker twee doelpunten gemist, gelukkig bestaat er zoiets als herhaling! Verder was de pizza koud, aangezien we met z’n 14en waren, en waarschijnlijk die van mij buiten de oven heeft gewacht op de rest. Gelukkig maakte het toetje veel goed, een half stukje cheesecake en een half stukje chocoladecake met ijs. Jamjam!

Daarna naar het huis van Pien gegaan en daar de verjaardag verder gevierd, totdat de buurvrouw (en medewerkster van Stenden) begon te klagen over geluidsoverlast en we naar school werden gestuurd. Daar heb ik nog de wedstrijd gekeken tussen Spanje en Chili, en toen vond ik het wel prima. Lekker samen met Wiebke naar huis gelopen en mijn bedje weer ingedoken.

Donderdag heb ik weer lekker veel huiswerk gemaakt, nadat ik was opgestaan en make up had gedaan ben ik weer op mijn bed gaan zitten met mijn laptopje. En daar ben ik tot 16.00 blijven zitten, jaja productief dagje geweest! Report is nu zo goed als af, gelukkig!

En daar gingen we weer naar de kindjes op vrijdagochtend, t was een klein groepje van 14 kindjes. Ze waren redelijk rustig, gelukkig want vorige week waren ze stront vervelend. Het thema was deze week “Dieren”, we hadden maskers uitgeprint en alvast geknipt en de kinderen konden kleuren. Uhuh, kleuren kunnen ze allemaal niet zo goed. Ze pakken 1 kleur en krassen dat hele papier onder, of ze gaan op de achterkant kleuren. Ach als ze zich maar vermaken. Met een touwtje op hun hoofd geknoopt en daar stonden de leeuwen, apen, olifanten, beren, katten, honden & varkens. Alleen ze hielden het niet zo lang vol, na een paar minuten (of seconden) waren de papieren al gescheurd en lag het masker alweer ergens op de grond.

En volgens afgesproken tijd stond ons busje er alweer om ons op te halen. Het was vrijdag en dat betekend gauw tas inpakken, naar school om te lunchen en de allerlaatste CBL les in mijn leven! Jaaaaaa! Nooit meer CBL, feest! Even een presentatie gegeven, de module geëvalueerd en toen was de les voorbij! Op naar het Avis kantoor om de auto op te halen, wat laatste boodschapjes en daar gingen we!

Na een rit van 5.5 uur, een half uur gepauzeerd om wat te eten en daar kwamen we uiteindelijk aan in Coffee Bay. En daar reden we dan, dachten we alles gehad te hebben. Van dikke gaten in de weg, door typische Xhosa dorpjes gereden, slingeren door de bergen, slingeren over de weg om kuilen te ontwijken, dikke drempels ineens midden op een weg, komen we aan in Coffee Bay. En ja het kan dus gewoon nog even erger, een weg die eigenlijk geen weg is, maar meer een stof/stenen weg (met kuilen en hobbels). En toen stonden we midden in het dorp, geen idee waar we heen moesten. Uiteindelijk toch maar gevraagd, ja hoor de berg omhoog. Met nog meer kuilen, gaten, hobbels en een bijna onmogelijke weg komen we bovenaan en vinden de receptie van het hostel.

Iris en Marloes gingen naar binnen om te regelen dat we het parkeerterrein op konden en inchecken. Na een eeuwigheid komen ze eindelijk terug, we gaan keren en de vrouw laat ons zien waar onze kamer is. Uhuh? Nou daar gaan we, weer naar beneden hobbelen met de auto. En een ander lekker weggetje inslaan, dan toch eindelijk komen we aan bij ons hutje. Er wordt snel verteld waar de keuken en sanitair is en de kamer word geshowd. Mevrouw gaat weg, en daar staan we dan. Echt ergens in de middle of knowhere in een heel schattig hutje, maar geen kluisjes voor kostbare spullen, 1 stopcontact en totaal geen sfeer. Ja jongens, waaaar ben ik nu weer beland. Lekker make upje af en dan maar bedje in, maar slapen ho maar. Ergens verder op staat lekker hard muziek aan, en dat betekend dat ik niet kan slapen hoor. Dus na een hele tijd en toen de muziek afgelopen was, ben ik slaap gevallen.

En de wekker stond weer om 7.00, lekker nachtje gehad hoor.. Maar om 8 uur moesten we bij de receptie zijn omdat we een tour door het Xhosa dorpje zouden doen. Komen we daar om 8 uur, moet alles nog geregeld worden hoor. Altijd fijn. Maar om 9 uur zou de tourguide komen, dus konden we eerst lekker ontbijten en dan kwam hij ons wel ophalen. Na een lekker hapje yoghurt met muesli (beetje jammer van de rozijnen die erdoorheen zaten..) en een glas jus d’orange kwam meneer de tourguide om 9 uur.

Daar gingen we dan, 3 uur rondwandelen in een echt typisch Xhosa dorpje. Eigenlijk is het een heel groot weiland in de heuvels met wat huisjes, geen wegen, geen voetpaden. Nee alles lekker primitief. We waren ook bij 1 familie, en wat er in dat huisje stond, het was gewoon echt niks. Een kookpitje, wat pannen, een kastje en een baby lag op een kussen. Dat was het gewoon, dat die mensen zo kunnen leven! Het was heel interessant wat die man allemaal vertelde, hij woonde ook echt in dat dorpje, maar het was zo ontzettend warm! Dus na een anderhalf à 2 uur was ik er ook wel klaar mee. Uiteindelijk na iets minder dan 3 uur waren we terug bij onze kamer, gauw omkleden en een korte broek aan en een beetje lunchen in het hostel.

En daar gingen we weer in de auto, op naar “Hole in the Wall.” Een rots in zee waar een gat in zit, ik was benieuwd! Maar de weg erheen, we waren al gewaarschuwd dat de weg niet zo goed was. Maar ach we waren al wel wat gewend dus het zou wel goed komen. Nou het is goed gekomen, dat wel. Maar echt niet dat ik ooit met mijn eigen auto die weg was opgegaan. Er zaten gaten, kuilen en weet ik veel wat allemaal in die weg. En eigenlijk was het een verharde zandweg, dat eigenlijk geen weg meer was. Af en toe knalde die auto ook alle kanten op en stenen knalde weg, en ik schrok elke keer weer. En die bergen konden we niet hard oprijden, dus bijna 9 km lang in de 1 gereden en af en toe in de 2. Als dat maar goed ging met ons huurautootje.

Maar ja hoor, we leefden allemaal nog. Toen was het nog even opzoek naar de bestemming en een parkeerplek. Nou parkeerplek 1 was afgekeurd, het blijft een slecht gevoel geven als er bedelende kinderen om je auto heen staan. Dus maar een ander, beveiligd, plekje gevonden. Met een gerust gevoel op stap hoor, het was ietsje verder lopen, maar prima! En na even goed zoeken, vonden we het gat! Gaaf om te zien, zeker omdat de golven af en toe door dat gat heen sloegen. Een heerlijk tijdje genoten in de zon, van het uitzicht en van een wilde zee met golven. Heerlijk vakantie gevoel! En na een heerlijke magnum 3 dubbel chocola gingen we weer met de auto terug naar het hostel. Armarm autootje, maar hij leeft nog en zonder deuken en krassen!

Maar eigenlijk, Coffee Bay is echt helemaal niks behalve een Xhosa dorpje. Een supermarkt? 100 km verderop of een kleine markt met wat basis dingen, maar avond eten maken is onmogelijk hoor. Een restaurant? Er is er 1 volgens mij, met misschien 5 verschillende pizza’s. Ja hoor, echt in de middle of nowhere beland! Al waren de pizza’s wel lekker en hebben we er lekker avond gegeten!
En na een lekker warme douche en wat foto’s alvast te hebben uitgewisseld ben ik mijn bedje weer ingekropen. Ik ben eerst maar in mijn boekje gaan lezen, de muziek staat weer aan!

De voorspellingen van het weer waren goed voor de zondag, volle zon en 27 graden. Dus een heerlijk lui dagje op het strand gepland. Helaas bleek op de dag zelf de voorspelling aangepast te zijn, naar 27 graden met zon maar ook bewolking. Maar het was warm, dus lekker positief bikini en jurkje aan en op naar het strand! Strand nummer 1 werd afgekeurd, aangezien Iris daar niet echt kon surfen en het water ook wel gevaarlijk dicht bij onze handdoeken kwam. Dus door de bosjes heenlopen naar een volgend strand. Goedgekeurd! Er kon worden gesurft en er was een veilige afstand van zand tot het water. Handdoeken neergelegd en daar lagen we dan, heerlijk in het zonnetje aan het genieten. Af en toe was er een sluierwolkje, maar dat konden we wel aan.

Alleen die beetjes bewolking werd steeds meer en er kwam ook ietsje meer wind. Dus na een tijdje zat ik met mijn jurkje weer aan het handdoek over mijn benen heen, nja was ook niet helemaal de bedoeling.. Maar terug naar het hostel, daar nog even lekker douchen en nog eventjes niks doen. En toen op weg naar het avondeten, lekker op tijd want we moesten ook nog weer terug rijden. De pizzeria van gister had al gezegd dat ze gesloten waren, maar er was nog wel een restaurant verderop. Komen we daar, na weer de meest fantastische wegen, ook gesloten op zondag! We konden het nog proberen bij een ander hostel waar ze ook eten serveren.

Dus wij daar heen, en gelukkig konden we daar eten. Of vis of pizza (3 smaakjes), dan maar vis! En al had ik het niet verwacht, het smaakte nog lekker ook! Komt die vrouw nog even langs: Jullie weten zeker dat je in het donker weg gaat rijden? Met al die gaten en beesten langs de weg? Ja dat weten we zeker, zijn ook in het donker aangekomen en ging prima en we hadden weinig keus.. Dus om 18.00 gingen we dan toch echt richting huis, ondertussen al donker, en ja slalommen over de weg tussen alle kuilen door. Maar het ging allemaal heel lekker, lekker rustig op de weg dus kon mooi doorrijden en na 6 uur (inclusief stops om te tanken en naar t toilet te gaan) kwamen we weer aan in Port Alfred. Ondertussen toch echt wel mijn thuis hier. Heel gauw m’n bedje in en lekker slapen! Want de volgende dag weer met de auto op pad!

Dit was dan het laatste weekendje weg ook, 7 heerlijke weekenden genoten in Zuid Afrika. Komend weekend is het winterkamp waar ik vrijwilliger ben en weekend erna zit mijn schoolavontuur hier er helemaal op!

Zoals jullie misschien nog wel herinneren, 1 van de projecten voor deze module was het winterkamp voor kindjes uit de townships te organiseren en daar ben ik vrijwilliger. En de accommodatie moest betaald worden, de auto van school regelen was een hoop gedoe, en daarom was ik vandaag personal driver voor Dominique. Ik arriveer op school met mijn Ford Figo en komt Dominique daar aan met een kaartje in haar handen. Zegt ze tegen mij: Is voor jou. Huh kaartje voor mij? Ik verwacht geen kaartjes! Heb ik een super lief kaartje gekregen van Jan& Diena, dankjulliewel! Echt super lief, ik heb geen idee hoelang hij al op school lag, want keek nooit tussen de post. Maar echt super leuk!

Toen konden we op pad met de auto, ik kon dus al stiekem een kijkje nemen waar het kamp georganiseerd gaat worden. Echt een heel mooie locatie en heel netjes en de eigenaresse is zo’n lief vrouwtje! En je zult het niet raden, ik heb daar mijn eerste kop thee in Zuid Afrika gehad! Mijn allereerste kop thee, en dat met mijn thee verslaving in Nederland! Maar het is toch anders als de Nederlandse thee hoor..

Daarna konden we betalen en weer terug naar ons huisje! Weer wat boodschapjes gehaald, auto volgetankt en snel door naar school voor de lunch! Daarna, eindelijk, het laatste interview voor onze documentaire! Nu kan Pien het gaan monteren en hopen dat het nog op tijd af is!

Nederland speelde z’n derde wedstrijd weer, en natuurlijk moesten we die met z’n allen bekijken! Snel broodjes eten op school en daarna heel snel naar Links (een restaurant) lopen, de rest van de meiden was daar al. Heerlijk gezellig voetbal gekeken, gelukkig heeft Nederland weer gewonnen! Jaa eerst in de Poule!



Dinsdag heb ik samen met mijn project groepje onze eindpresentatie voorbereid en woensdag was het zover, de allerlaatste les van de opleiding “International Hospitality Management”!! We mochten onze presentatie houden en daarna was het klaar. Gewoon helemaal klaar, nooit meer de schoolbanken in! Oké, er moet nog een verslag van het project gemaakt worden en nog een individueel report. Na de les nog even wat hamburgers gemaakt voor het winterkamp, in de vriezer gegooid en ook alweer klaar!

---