Advertisement
85% luchtvochtigheid
Geloof het of niet, 5 minuten voor deze foto zat mijn haar goed. Hallo mensen aan de andere kant van de oceaan!
Al meer dan een maand geleden ben ik mijn nieuwe avontuur begonnen hier in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. Ik weet dat jullie allemaal ongeduldig en vol spanning wachten op een bericht, gekluisterd aan jullie telefoons, tablets, laptops, desktops en wat niet J. Waar zal ik beginnen…? Nou bij het begin natuurlijk…
Mijn vertrek ging redelijk smooth ook al hadden we geen tijd om ff te gaan zitten voor onze traditionele Starbucks koffie die we normaliter wegsippen als mijn familie me wegbrengt (en dat doen ze regelmatig). Nee, deze keer had ik weinig tijd en werd ik verwacht in de business lounge. Ja mensen, de tijd dat ik verlepte oude vellen moet masseren is voorbij. Nu begeef ik me tussen de zakenmensen, dat betekend dus sjieke hapjes en drankjes in sjieke stoelen in een sjieke lounge. Totdat ik in mijn krappe economy seat in het vliegtuig plaatsneem in de staart van het vliegtuig. Blijkbaar is deze staart vergelijkbaar met het laagste dek van de Titanic (lees: waar het feestje is). Zoals de meeste van jullie weten hou ik van mijn rust en als ik onderweg ben verzink ik
Zonsopgang
Een van de eerste dagen waar meneer jetlag het nog voor elkaar krijgt dat ik voor 06:00 uit mijn nest ben. in mijn eigen gedachten.
Deze ‘verzinking’ hield ik een aantal uren vol totdat baaslief me opzocht, vriendelijk verzoekend om een bespreking te houden… Ja mensen, dit was het begin van een retezwaar werkleven.
Eenmaal op het vliegveld aangekomen werk ik gelijk geconfronteerd met het werktempo van de lokale bevolking.. geen dus. Na meer dan een uur voor de paspoortcontrole in de rij te hebben gestaan kon ik dan ein-de-lijk mijn koffertjes halen. Het verraste me te zien dat er überhaupt nog mensen op het vliegveld aanwezig waren. Ik heb zolang gewacht dat ik er zeker van was dat iedereen al thuis in zijn hangmatje uit een kokosnoot lag te slurpen.
Op de een of andere handige manier heeft een of andere niet zo handige lulhannes mijn kostbare backpack gemold. Gelukkig heeft baaslief het gemaakt. Nou na dat spannende event konden we nog een uur wachten op de taxi en oh ja, een fucking zondvloed daalde op ons neer zodat ik tot op mijn onderbroekie doorweekt was en zo ook mijn bagage met boeken en al L.
Na een uur durende rit door straten met politieke festiviteiten kwamen we dan eindelijk aan bij mijn nieuwe werk. Mooi
By night
Zo ziet het er uit vanaf mijn balkon als het donker wordt. Het zwembad was overigens niet open de eerste weken omdat de pomp kapot was met heerlijk groen water als resultaat. gebouw, mooie kamer.
Ondanks dat mijn contract pas op 1 juni ingaat, zat ik de volgende dag al op kantoor, een week te vroeg! Op dat kantoor bleef ik ook, 7 dagen in de week 10 tot 12 uur per dag.. een hele maand werkte ik door en kreeg ik 1 weekend vrij. Hierdoor had ik geen tijd om Su te ontdekken of vrienden te maken wat alles nog zwaarder maakte. Er spelen nog een aantal andere zaken mee waar ik verder niet over zal uitweiden. Anyway, ik heb maandag ontslag genomen en ben gelijk ingetrokken bij een ex-collega / vriendin J. Het was een moeilijke beslissing omdat ik normaliter niet snel opgeef en mijn hart steek in dingen die ik doe. Ik ben loyaal en dit besluit gaat drastisch in tegen mijn principes maar in dezen moest ik voor mezelf kiezen.
Op 10 juli vertrekt deze sneeuwvlok naar Rio de Janeiro waar mijn lieve vriendje woont <3. Hij heeft mij geweldig gesteund de afgelopen maand. Dus ik begin alweer aan een nieuw avontuur. Ik vind het spannend en eng tegelijk.
Voordat ik vertrek heb ik nog tijd om de toerist uit te hangen en mijn sproeten
Pastel
Elke zonsondergang tovert de natuur een mooi kleurenspel bij de rivierbedding. aan elkaar te laten bruinen zodat het lijkt alsof i echt een kleurtje heb. Mensen kijken mij echt raar aan hier, maken opmerkingen over hoe wit ik ben en vragen zich hardop af hoe ik aan zo’n kont kom… Van mijn moeder, jonguh! De grootste grap was iemand die me serieus vroeg of ik soms half creools was. Ik zei natuurlijk ja en ik heet Shaniqua.
Kusjes en knuffels!
Shaniqua ;-)
Hello people on the other side of the ocean!
I'm already over a month into my new adventure here in Paramaribo, the Capital of Suriname. I know that you are all eagerly awaiting a message from me, clinging to your phones, tablets, laptops, desktops and what not ;-). Where shall I begin...? Well at the beginning obviously...
My departure went reasonably smooth although we didn't get to have our traditional Starbucks coffee and tea, that me and my family usually have when they drop me off (and they do that on the regular). No, this time there was little time and I was expected at the business lounge. Yes people, my days of rubbing
Cocon
Benieuwd welke vlinder hier uit komt. down shrivelled, fat, smelly, ancient human specimens have come to an (temporary) end (no, my dear ex patients who became my friends and are reading this, you guys are not in that category). Now I mingle with businessmen and -women. This means free snacks and drinks in fancy chairs in a fancy lounge. Until I went to my economy seat all the way at the rear end of the plane that is. Apparently, this area in the plane is kind of like the lowest deck of the titanic (read: where party is). As most of you know I like my peace and quiet, when I'm traveling I turn into a hermit and wander off into my own mind.
This state of mind I kept until four hours into the flight… The Bossman had walked up to me and invited me to come and have a meeting about work… Yes people, this was the beginning of a hard ass job..
When we arrived at the airport I immediately got introduced to the tempo these people have.. None.. After waiting for over an hour in line to get my passport checked I could finally pick up my bags. I was
Mijn balkon
De rechter dan. surprised to see there were still people there. I waited so long I was sure everyone was already at home relaxing in their hammocks sipping on a freshly cut coconut.
Somehow they managed to ruin my backpack but thank god Bossman fixed it. On top of that we waited another hour before our ride came. Oh yes, I almost forgot my very first tropical rainshower poured down on us big time! So just from the arrivals to the car I was soaked and so was my luggage with books and everything inside it L.
After an hour drive through political festivities we finally made it to my new workplace where I also will be living for a while. Nice building, nice room.
Even though my contract didn’t start until the first of June I was already in the office the next day, a week early! Well, what follows is a 7 day workweek of 10 to 12 hours a day.. For a month long I worked this many hours and had 1 weekend off. Because of this I had no time to go and explore or make friends which made everything even harder. There is some other
Front.
De entree van mijn werk vanuit mijn kantoor gezien. stuff that adds to the list as well but I won’t elaborate on that right here. Anyway, I quit my job Monday and moved in with my new friend and ex co-worker. Quitting was a hard decision to make because I know I’m not a quitter and I put my heart in what I do, I’m a loyal person and this decision goes against all that I stand for but I had to choose for myself in this one.
On the 10
thof July, my still very white ass is getting onto a plane to go to Rio de Janeiro where my amazing boyfriend lives
Until my flight to Rio I still have some time to do some touristy things and get me enough freckles that will cover my whole face so that it looks like I have a tan. I noticed that people look at me weird, commenting on my whiteness and wonder where I got my butt from. Well, I got it from my mama I guess lol! Some idiot even asked me if I was half creole.. Obviously I confirmed. Told him my name was Shaniqua.
Lots of love to you guys!
Le room
Let niet op de troepjes :p Shaniqua ;-)
Advertisement
Tot: 0.071s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 45; dbt: 0.0326s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb