Advertisement
Published: March 4th 2013
Tijdens dit Aziatisch avontuur heb ik weer iets geleerd. Twintig jaar geleden gingen Guillaume en ik naar Kreta en moesten wennen dat het toiletpapier niet in de pot moest, maar in een prullenbakje. Inmiddels heb ik de status van behoorlijk getraind 'bumgunner' bereikt. Er is hier vrijwel nooit toiletpapier aanweZig, alleen is dat lastig uit te leggen aan je sluitspier. Wat wel vrijwel altijd aanwezig is, is een kleine sproeislang: de 'bumgun'! Het was wel lastig om ongeschonden, ik bedoel droog, het toilet te verlaten, maar in ieder geval fris en schoon!
Enfin. Op naar Kep. Op aanraden van Sothea had ik een iets duurder kaartje gekocht voor de bus. Met airco en wifi en een snack, iets dat achteraf een nat doekje en een klein flesje water bleek te zijn. Voor 1 dollar extra best te doen. De bus was, tegen verwachting in, gloedjenieuw en comfortabel. Het wegennet is de afgelopen jaren in Cambodja sterk verbeterd, mede dankzij de Chinizen die het meerendeel hebben gefinancierd. Grappig is dan wel dat de Khmer en doodleuk een tolweg van maken. Knap staaltje ondernemingszin. De tocht was prima te doen en binnen 3 uur werd ik op de krabmarkt afgezet. Met volle
bepakking de markt op en bij een oud vrouwtje voor een paar dollar krabben gekocht. ze namme bij de hand, zette me op een klein plastic stoeltje, en donderde de krabben in een pot kokend water. Na 10 minuten kreeg ik een portie verse krab geserveerd en de dame ging ook nog eens de krab voor me uitelkaar plukken. Het smaakte fantastisch! Op naar mijn geboekte 'kamer met zicht op zee en zonsondergang'... Bij aankomst bleek het 'beach resort' een vervallen potje ellende. Zeker voor de prijs was het niet best. Geen uitzicht op zee en al zeker niet op zonsondergang. De eigenaar had duidelijk door dat het voor geen meter klopte. Dertig dollar voor een kamer zonder airco of warm water, of zee- en zonzaken is echt veels teveel in deze contreien. Maar goed, niet zeuren, biertje erbij, voetjes in het babybadje en een boekje lezen. Ik was Phnom Penh ontvlucht vanwege de drukte en hier was het lekker rustig. Als ik wilde kreeg ik de ene na de andere korting op maasages, vistochten en noem maar op. De ADHD Fransoos deed er alles aan om mij maar niet een slechte review te laten schrijven op tripadvisor 😊 De
laatste avond kreeg ik nog een zakje echte peperkorrels uit Kampot mee, dus die review laat ik achterwege.
Volgende halte: Kampot. Alexander en Ed, die ik kort in Phnom Penh had gesproken, zaten in Naga House aan de rivier. Via facebook had ik een reservering gedaan en die was bevestigd. Johnny was dat alleen vergeten door te geven, dus bij aankomst geen hutje. Er werd iemand verplaatst en ik kon op de 'dorm' oftewel de slaapzaal. Geregeld dus! Hop, naar beneden, drankje aan de bar en de rivier in. Voor alle backpackers die naar Cambodja gaan: sla Naga House niet over! Toplocatie, superfijn personeel en lekker relaxt (zie review op tripadvisor) Eigenlijk had ik hier langer willen blijven, alleen had ik al met Tom van der Velden afgesproken om een biertje te drinken op Koh Chang. Hoe kan het ook anders, ik sluit mijn trips af met Koh Chang.
De tocht naar Koh Chang was tricky. Hemelsbreed is het maar een paar honderd kilometer, alleen moet je wel de grens over en zal je de laatste ferry moeten halen naar het eiland. Na een lange busrit dan eindelijk dichtbij de grens. Het laatste stukje van 8 kilometer moet
je doen achterop een brommer of met een tuktuk. Grensplaatsen zijn altijd lastig, omdat iedereen je een poot uit probeert te draaien. Na een aantal keer weg te zijn gelopen bij de tuktukmannetjes, had ik er eindelijk een die een normale prijs vroeg. Op naar de grens! Bij de grensovergang zijn 2 loketten om je paspoort te laten stempelen. De ene heeft lange rij, en de andere niets. De stempelmeneer zit dan ook flink uit zijn neus te bikken... Voor 5 euro mag je bij hem stempelen, wat inhoudt dat je sneller weg kan. Dat vertik ik, dus dan maar 'n half uur langer wachten. Eenmaal in Thailand de minivan zoeken die naar Trat gaat, om vandaaruit weer naar Koh CHang te gaan. De minivan kwam binnen een half uur zei de vriendelijke meneer. Dat was ook zo, en 1 voor 1 werden we op een stoel geplaatst. Daarna begon het onverklaarbare wachten. Na drie kwartier besloot ik maar polshoogte te gaan nemen omdat we nog maar anderhalf uur hadden om de boot te halen. De man zei nog te wachten op 1 persoon. Ik dacht dat er nog iemand aankwam, maar na nog 1 kwartier te hebben gewacht, bleek
dat hij wachtte op 1 persoon zodat de bus vol zou zitten. Typisch.... Ik vroeg de man hoeveel 1 kaartje kostte en gaf hem het geld om snel te kunnen vertrekken. Inmiddels waren de anderen de bus uit gegaan om doodleuk een peuk op te steken. Toen heb ik vriendelijk, doch dringend iedereen verzocht in te stappen om eindelijk te kunnen gaan. Vroem! Weg! De boot haalden we op het nippertje, dus mooi werk van de chauffeur.
Koh Chang verandert bij de minuut lijkt het wel. Toch goed om weer bij Lonely Beach te zijn en Tom te zien. Lekker biertjes gedronken en gegeten bij Warupura en de volgende avond op de pier. Tot veels te laat in de Ting-tongbar blijven hangen, maar daar is het dan ook de plek voor. De volgende dag lekker relaxt aan een fruitshake aan de kust hangen, boekje lezen en kletsen met iedereen. Tom kwam er ook nog bij en toen moesten we alweer aan het bier. Onze laatste avond, Tom zou de volgende dag ook naar Bangkok gaan, ben ik toch maar lekker vroeg mijn hutje ingedoken want de jaren tellen in de tropen dubbel!
Voor de laatste dagen Bangkok had
ik mezelf een hotel kado gedaan. Hopelijk was het niet hetzelfde als bij de geflipte Fransoos, en gelukkig was het dat ook niet. Hotel was prima in order, alles deed het en er was een zwembadje. Het zit om de hoek van de Khao San, dus toplocatie. Vanaf de rand van het zwembad zit ik dit te typen en over een uur komt de bus richting vliegveld. Zal een lange reis worden en, hoe vreemd misschien ook, heb er zin in om weer naar Nederland te gaan. Net als vorig jaar neem ik goed weer mee. Volgend jaar weer deze kant op? Who knows!
Groet,
Xander
Advertisement
Tot: 0.073s; Tpl: 0.015s; cc: 6; qc: 45; dbt: 0.0451s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Karin
non-member comment
Heerlijk
Heerlijk om je verhalen te lezen! als het geld het toelaat, wil ik in November of December gaan. Welkom thuis in ieder geval X