Advertisement
Published: August 7th 2011
Niets in bijna anderhalf jaar doet je bloeddruk meer dalen dan reizen in
Belize, geen enkel land of cultuur kan zich hiermee vergelijken. Belize is het meest slome en vriendelijkste land van Latijns Amerika.
Wie na 1973 geen atlas meer heeft aangeraakt zal verbaast zijn dat het kleine landje tussen Mexico, Guatemala en Honduras geen "Britisch Honduras" meer heet maar Belize, Belize is geen goedkoop land in vergelijking met de rest van centraal Amerika maar nog altijd goedkoper dan de Verenigde Staten of Nederland. Daarom besloten we meteen om naar het duurste eiland te gaan.
Ambergis Caye is de achtertuin voor de Amerikaanse toerist. Luxe ressorts aan de tropische kust. Anka en ik verbleven in het goedkoopste hotel van het eiland wat nog steeds een stuk aangenamer was dat de duurste hotelkamers in Azië. Ambergis Caye had alles te bieden wat je van een prachtig eiland mag verwachten inclusief tientallen exact dezelfde souvenirwinkels.
Twintig minuten verderop ligt
Caye Caulker, een ander eiland waar mensen zo langzaam gaan dat dat ze bij de kassa van de supermarkt in slaap zouden kunnen vallen. Golfkarretjes en fietsen zijn het meest voorkomende vervoersmiddel en beide makkelijk te besturen met een fles Belkin
in de hand (locaal bier). Tijdens één van onze wandeltochten naar de bar op het meest noordelijke punt van Caye Caulker werd ik aangehouden door een man die mij vertelde dat ik te snel ging voor eiland begrippen en dus deden Anka en ik er 20 minuten over om naar de bar te komen in plaats van 10.
Caye Caulker is inderdaad een klein eiland.
Onze dagelijkse bezigheden op een eiland bestonden uit opstaan, op de fiets naar de bakker en daarna genieten van de zon. Rond drie uur fietste ik naar de andere kant van het eiland om gegrilde garnalen te eten terwijl ik onderweg een cola voor Anka mee nam. Het leven was zelden zo mooi geweest.
Mensen komen ook om te snorkelen en te duiken naar Caye Caulker,
Hol Chan Marine Reserve is één van de mooiste plekken op deze wereld om te snorkelen. Hol Chan ligt in het tweede grootste koraal rif ter wereld en trekt grote vis aan vanwege verschillende stromingen in het water. De schildpad is een veel voorkomende bezoeker aan het rif. Zo ook de nurseshark en de stingray. We troffen het met de eagle ray die voorbij cruisde en omdat
Anka en ik deze als enige zagen vormde we een team tegenover de rest van de snorkelaars.
Uiteindelijk hebben we vanwege gezondheids redenen Caye Caulker moeten verlaten, als we langer gebleven waren had ik obesitas ontwikkeld vanwege de uitstekende gegrilde kreeften en garnalen en Anka had een serieuze huidziekte kunnen oplopen omdat ze uren lang horizontaal aan de waterkant had doorgebracht.
Next was
Placentcia. Daar hadden we een bungalow op het strand en reggae muziek van de bar ernaast. De aanloop naar Nederland begint steeds moeilijker te worden wanneer het leven zo langzaam en zorgeloos voorbij gaat als in Belize.
Een brutaal mens heeft de halve wereld en voor ons gold in dit geval een zeer luxe resort met zwembad voor de prijs van een camping in de Ardennen. Op de dag dat we fietsen huurden en doelloos wat rondfietsten leek mij het een uiterst geschikte vraag of we in ruil voor een paar pinten gebruik mochten maken van één van de meest luxe resort faciliteiten van Placencia. “Zolang je maar blijft lachen” antwoordde de vriendelijke mevrouw van de receptie en Anka en ik genoten volop van het zwembad en de geitenkaas salade voordat we onder de
dekens kropen in onze budget accommodatie.
Het zal sommigen niet ontgaan zijn maar de 21e van juli was mijn verjaardag, en voor diegene die dit wel vergeten is zeg ik “gefeliciteerd” nu weet je eindelijk hoe ik me voel wanneer ik weer eens een verjaardag vergeten ben.
Op de avond van de 21e kreeg ik een geweldige gegrilde kreeft voorgeschoteld in een restaurant van een voormalig Nederlandse chef-kok met wie we op mijn geboortedag geproost hebben.
We verbleven toen in
Hopkins en Hopkins is een stuk authentieker dan Placencia met een stuk minder Amerikanen.
Ik durf bijna niet meer te vermelden dat we wederom aan het strand sliepen, wanneer we naar buiten keken in de ochtend zagen we kinderen rondrennen en vissersbootjes uitvaren. Tussen Placencia en Hopkins ligt een nationaal park ter bescherming van de Jaguar en sinds de laatste telling in 2008 leven er 40 in het
N ationaal Park Cockscomb van de 800 in Belize totaal. De Jaguar en andere katachtigen worden ernstig bedreigd vanwege hun huid. Het kost het leven van 100 Ocelots (kleine kat) om een mantel te maken voor een compleet gestoord persoon die bereid is om een kapitaal hier voor neer te
leggen.
De Chinezen gebruiken de geslachtsdelen van de Jaguar of Puma voor een beter libido en tot kort werd gedacht dat Viagra een alternatief zou zijn het exporteren van met uitsterven bedreigde diersoorten. Hulde aan de Viagra maar onderzoek wijst uit dat de handel niet of nauwelijks is afgenomen, de tanden leveren namelijk een kapitaal op.
Er zijn plekken op de wereld waar mensen leven zonder zich ooit druk te moeten maken over werk, inkomen en sociaal leven en
Tobacco Caye moet daar één van zijn. Tobacco Caye is zo’n klein eiland dat je er in een tien minuten helemaal rond om heen loopt, waar je ook staat overal is het azuren blauwe water zichtbaar.
Toch leven er zo’n twintig mensen op Tobacco Caye en er is ook een bar, voor sommigen is dit eiland een hel omdat er niets te doen is toch kun je jezelf heel de dag amuseren door te snorkelen bij het koraal rif, vissen op Barracuda’s en grillen van kreeft.
Oh ja en zonnen kan ook want ondanks het regenseizoen scheen de zon elke dag.
Op de eerste dag kwam “Doggy tha husla” ons ophalen voor een tour naar de manatees, oftewel
de zeekoe. Helaas. Geen zeekoe en Doggy stak nog een volgende joint op terwijl hij vaart maakte richting een vogelbroed plaats voor de gele booby vogel. Hierna draaide Doggy zijn volgende joint en zette koers naar een koraalrif waar hij schelpen van de bodem raapte.
Ik moet toegeven dat Doggy een atletisch uithoudings vermogen had wat betreft zwemmen zonder zuurstof dus ik vroeg hem of hij regelmatig traint.
- “Nee ik rook niet”
- “Maar ik heb je zojuist joints zien roken”
- “Dat is geen roken, dat is mariuana”
De schelpen (conch) waren buiten het seizoen en daardoor illegaal, het was immers kreeften seizoen, desondanks verschenen de schaaldieren op mijn bord die avond.
Drie dagen op een eiland als Tobacco en je kent mensen. Anka werd
“Shorty” genoemd en ik
“Original gangster” oftewel “O.G.G.” elke andere persoon: “yo”.
Uiteindelijk zouden we nog dagen kunnen verblijven in Tobacco Caye, maar we moesten verder en dus gingen we naar de
Belize Zoo. De Belize Zoo is de meest ongewone dierentuin van de wereld met 125 locale diersoorten in hun natuurlijke habitat. Ongewoon is dat de Howler Monkey (enorm hard schreeuwende aap ter grootte van een voetbal) communiceren
met Howler Monkeys buiten de dierentuin en soms zelfs paren. De Jaguar is het meest beroemde dier van de dierentuin. In de buurt van Belize zoo ligt een educatie centrum voor biologie studenten en ander dierenliefhebbend tuig zoals Anka en ik. We hadden ook nog eens erg veel geluk, omdat er een groep van 20 Amerikaanse onderzoekers een slaapplek zochten waardoor wij de 'Honeymoon suite' kregen voor dezelfde prijs als een simpel hutje!
Sommige dieren zoals de giftige schorpioen en de kaaiman komen niet uit de dierentuin maar lagen gewoon voor onze deur, en de schorpioen die zat op het keukenblok, ik had alles geprobeerd om de schorpioen levend de deur uit te krijgen maar na een half uur gevaarlijke stunts te hebben uitgehaald konden Anka en ik niets anders doen dan een bezemsteel als biljartkeu te gebruiken om de schorpioen naar de eeuwige jachtvelden te sturen. De schorpioen was klein en had zeer kleine scharen duidend op een giftig exemplaar.
Met uitkijk op een enorme meer vanuit houten hutjes bevond ik me in een grote jongens speeltuin. Het nerd complex voor de vogels is
Crooked Tree en ik voelde me goed, Anka ook want er was zon.
Dit is het mekka voor Amerikanen die hun verrekijker meer lief hebben dan hun vrouw, de enige bijbel is het 400 pagina tellende "Birds of Belize". De uitstek voor meer vogels per hectare dan huisvrouwen bij de dolle dwaze dagen van de Bijenkorf. Ook vissen was er mogelijk al heb ik sinds mijn 10e nooit één vis meer gevangen.
Er zijn een hoop dieren die zo een einde aan ons korte leven hadden kunnen maken en de ratelslang was daar één van. Deze knoepert van 1 meter hield Anka flink op afstand maar ik was bereid mijn leven op het spel te zetten voor een kek plaatje.
Een verloren tempel aan de Maya rivier? Jawel maar met vier boten gevuld met 14 toeristen was de tempel niet bepaald verloren meer te noemen maar ach, de tempels van
Lamanai waren er niet minder onder en eindelijk werd ons eens uitgelegd waar al dat tempel geweld nu eindelijk voor diende, in dit geval was een gids een echte uitkomst..
Na de tempels in Lamanai pakten we onze allerlaatste lokale bus van deze 16 maanden durende wereldreis richting Belize City waar we wachten op onze vlucht naar New York!
Na deze blog volgt onze allerlaatste blog die wij met liefde hebben voor bereid voor onze lezers..
Advertisement
Tot: 0.105s; Tpl: 0.014s; cc: 13; qc: 19; dbt: 0.0533s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
henny
non-member comment
belize
komen jullie mijn foto's van belize maaer eens kijken! fijne reis terug! tulum {ten zuiden van cancun} is leuk, maar zal nu erg toeristisch zijn