Advertisement
Published: August 11th 2011
This Blog is also in English. It took forever to write so here it is. Please ignore the Dutch and scroll down. Dus dit was het dan. Dit is de laatste blog van onze reis en het voelt niet prettig om het laatste verhaal te vertellen. Voor anderhalf jaar was dit onze enige verplichte ‘opdracht’ waar we zelf de regie over hadden, we waren regisseurs over ons eigen toneelstuk want op het einde van de reis kom je er achter dat reizen niet de werkelijke wereld is zoals deze geleefd wordt in Nederland. Het is een tijdelijke situatie waarin je leeft en ontdekt, een droom die je naleeft en dat is precies wat we voor zo’n lange periode gedaan hebben. We hebben onze dromen nagereisd.
Een idyllisch strand met wuivende palmbomen en een zee vol koraal? Dan gingen we daar naar toe. Een roadtrip met vrienden langs de kust van Australië, dan deden we dat. En wat als we wilden zwemmen met de walvishaai, de grootste haai ter wereld? Dan vlogen we naar Donsol in de Filipijnen. Tijdens mijn 28e verjaardag sliepen we om negen uur maar tijdens Anka’s verjaardag keken we uit over Los Angeles met champagne in
de Sky Bar in Hollywood.
Alles kent zijn prijs en voor alle ervaringen zouden we ieder een auto kunnen kopen, maar wat heb ik dan na twintig jaar te vertellen? de ervaringen zijn onbetaalbaar gebleken. Het zijn niet alleen de avontuurlijke hoogtepunten die de meeste herinneringen oproepen maar vooral de korte vriendschappen die net zo intens kunnen zijn als vriendschappen die we al bezitten. Het verschil is dat wanneer we thuis komen onze “oude” vrienden er gewoon zijn. En goede vriendschap roest niet, deze hoeft alleen wat opgepoetst te worden.
Afscheid nemen van vrienden was dan vaak het meest teleurstellende van de reis, soms was afscheid nemen echt afstand doen van mensen met wie je veel deelde, maar wanneer men flexibel is met reizen kan er een hoop gewonnen worden. Michael en Meredith hebben slechts vijf keer hun planning om moeten gooien om met z’n vieren te blijven. Gewoon omdat het leuker is op die manier en omdat het kan.
Wat reizen zo bijzonder maakt heeft misschien niet eens zo veel te maken met prachtige landen en constant de zon op je kop. Ik denk dat ieder mens die reist het zichzelf onbewust een stuk aangenamer maakt tegenover
andere personen, anders gezegd; ons hoofd raakt leeg en we zijn bewuster van onze omgeving. Ik heb geen dreadlocks en loop niet op blote voeten en luister geen Bob Marley of Jimmy Hendrix, nee wanneer we reizen staan we open voor andere mensen en zijn toegankelijker, het "kadertje" breid zich uit.
In het dagelijkse leven streven we vooruit en zijn we bezig met de volgende stap, wanneer men reist staan we stil bij de omgeving en alle personen die op dat moment daar in voor komen.
Onze dagelijkse wereld thuis is herkenbaar en ik denk wanneer je jezelf los maakt hiervan door bijvoorbeeld eens niet naar het Holland huis aan de Spaanse kust gaat maar iets totaal anders, dat er dan een heel geheel nieuwe ervaring ontstaat.
Maar je moet hier zin in hebben en je moet er voor open staan en daarom kan een vakantie voor sommige naar het bekende veel prettiger zijn dan reis naar onbekende oorden.
Wanneer we elkaar treffen in Nederland zal er niets veranderd zijn ten aanzien van ons vertrek op 8 april 2010. Same Old, Same Old. Anka heeft een afspraak bij de kapper één dag na onze aankomst in Nederland en
ik, ik zal snel een baan moeten vinden. Maar de rest van ons leven zullen wij nooit vergeten dat het mogelijk is om geheel vrij te kunnen leven, en dat is een voorrecht en een uitzondering op een groot merendeel van de wereldbevolking.
Een wereldreis kan een relatie tussen twee geliefden maken of breken en zonder enige twijfel durf ik te beweren dat onze relatie tegen een flinke beuk kan.
Ik heb altijd geweten dat de tijd niet het probleem zou worden, ik heb altijd geweten dat Anka kon reizen voor een lange poos maar samen reizen voor meer dan een jaar, samen alle beslissingen nemen? Dat is een andere kant van de medaille. Voor wie denkt dat het romantisch is samen in een hutje te leven voor 16 maanden op de mooiste plekken van de wereld heeft het mis. Romantiek vliegt direct uit het raam als er al een raam aanwezig is in de kleine kamers die je deelt. De toilet zit voor 90% van alle gevallen direct naast het bed met het enige obstakel tussen jou reizigersdiarree en je geliefde is een plastic dun vouwdeurtje.
Dus misschien is het minder romantisch dan gedacht, maar niemand kent
mij beter dan Anka en andersom. Als samen een kerstboom optuigen een crisis vorm voor sommige relaties is ga eens een maand uit een tas leven en weeg elke beslissing af die je neemt met je wederhelft.
Dan nu op weg naar huis, lekker Albert Hein koffie drinken om half acht ’s avonds en daarna de avonturen volgen van Jef Alberts en zijn homeboys bij GTST. We missen thuis en “thuis” is zo’n prachtig woord geworden, of misschien al geweest zonder dat we dit wisten. Thuis is waar je opgegroeid bent en waar je nooit had durven dromen om 16 maanden lang de wereld rond te zwerven. Ondanks internet, Skype, Twitter, Twatter, Travelblog en Facebook blijft de afstand onveranderd en als er binnen de familie iets tragisch gebeurd lijkt de afstand wel verdriedubbeld. Binnen “onze” 16 maanden heeft er best een hoop plaats gevonden en we hebben allebei het gevoel gehad dat we vanaf de maan toekeken zonder iets te kunnen doen en dat merk je dat de technologie nog zo vooruitstrevend kan zijn maar het nooit zal redden van persoonlijk contact.
Nog één nacht voor we vertrekken naar Nederland. Ik ben best wel zenuwachtig en waar ik
heb minst naar uit kijk is slapen zonder Anka, eten zonder Anka en 24 uur doorbrengen zonder Anka. Mijn toekomst plannen zijn nu nog een tast in het duister maar wat dan nog? Ergens ter wereld schijnt er altijd de zon.
Pap en mam, schoonvader en schoonmoeders, familie, wij komen thuis. Uiteindelijk eindigt ieder persoon weer thuis en ik ruik de Albert Hein koffie en gehaktballen hier al.
Anka & Roel
NYC, NY, 10.08.2011 -------------------------------------------------------------------------------------------------------
To all the people we met during our trip around the world, "thank you, you are very special" whether we met for a few hours, days or sometimes weeks, when we see your face again we are very sure to be remind of a good time and good times will follow. The message we learned is that it is not only about the places we visit but mostly the people. And in a world where most life seems to happen behind glass we met beautiful people who never even left there country. The Philippines, Indonesia, Brasil and Belize are a few that will blow your mind if you find yourself in a local bus
or just wander around a little village, No matter if your god is Jesus or Kurt Cobain whether your looks or financial status local people will smile.
So for us going back home and put our white earplugs in trying not to sit next to someone in a bus might be different for a moment but we will fade in like a drop of oil on a very well organised machine. So has traveling changed us? No. But we will forever know that there are places where people don't worry to much on what to say next but listen instead. Maybe traveling opens our mind a little bit and let us think outside the box more. So there, that's our lesson learned and that's why we like to travel.
Traveling as a couple for more than 16 months it relative to 12.5 years of marriage and romantic flies right out of the window. The fact is that it is as romantic as eating burgers in a slaughterhouse. In most rooms around South East Asia the toilet is right next to a 1.5 inch mattress where you loose your chicken and curry before you can say Jack Robinson
or in this case " I am soooo sorry baby...".
And did I say window? sometimes there are no windows at all and you find yourself in a box not much bigger as ourselves like sardines in a can.
But who can say they've traveled the world together, you think decorating a Christmas tree is a reason to fight each year? traveling is making different decisions every single day. I dare to run around in a red Speedo in a shopping mall knowing that there is one person that will back me up. Because there have been a hundred reasons to break up but there was no choice. You're not going to leave your girl in a foreign city or country, that is not right. But all the beautiful things we've seen and shared led to one thing only; we are connected to each other. Decorating a Christmas tree is as easy as using the toilet while the other loved one is enjoying a nice hot shower.
Man, traveling is great and everyone should do it. It'll enrich you.
Thank you family, friends and all the people we've met. Thank you Travelblog as well!
We are going home and home is a beautiful thing.
Anka and Roel
NYC. NY. 10.11.2011
Advertisement
Tot: 0.216s; Tpl: 0.014s; cc: 17; qc: 96; dbt: 0.1242s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.5mb
fam van hoof
non-member comment
welkom thuis
weer een heel mooi verhaal!!! dacht snel effe kijken voor ik ga werken en er was een verhaal van jullie!!! geniet van jullie laatste dag samen aan een onvergetelijke reis, en een hele goede terug reis! xxxxx uit bels