Advertisement
Published: April 23rd 2011
Zwervers in het park
Overal zijn zwervers in hun kartonnen en plastic huisjes. Ze storen niemand en helpen het park schoon te houden.Het laatste stadium van onze reis, Tokyo... Het lijkt nog maar kort geleden dat we in het vliegtuig gestapt waren.
Zoals al eerder door ons vermeld is Tokyo niet de Tokyo zoals deze normaal is; meer dan 50% van alle lichten zijn uit om energie te besparen. De bewoners vertellen ons dat de stad nu erg somber oogt. Wij vonden het in het begin wel meevallen - Tokyo zag er voor ons uit zoals de meeste steden in Nederland. Maar later beseften we ons wat de mensen bedoelen. Normaal is er geen steegje onverlicht, hier - in tegenstelling tot de Nederlandse steden. We zagen spots op allerlei werken en wanden gericht die dus nu uit zijn, en we kunnen ons goed voorstellen hoe anders Tokyo er zou uitzien als al haar lichten aan zouden zijn. Het is een uniek beeld, wat we nu dus een beetje van Tokyo krijgen.
's Avonds hebben we een klein aardbevinkje meegemaakt. Alexander zat op de hoek van Wendy's bed en zij vond dat Alexander op moest houden met schudden - dit bleek dus een klein aardbevinkje te zijn. Het was binnen een minuut over en had iets van een kracht 2. Niet iets
om wakker over te liggen.
Op de eerste dag zijn we in het district Ueno gebleven. Patrick had ons allemaal aangeraden om rustig aan te doen en niet van de ene toeristische trekpleister naar de andere te hollen. Er is veel te veel te zien en dat redden we nooit en vijf dagen - zelfs na twee weken heb je pas een deel gezien, waarschijnlijk. Dus zijn we in het district gebleven waar ook ons hotel staat.
Vlak bij ons hotel is een groot park. In dit park is van alles te doen. Wij zijn eerst naar de Zoo van Tokyo gegaan, die in dit park staat. Het blijkt dat er onlangs twee panda's in het park zijn gekomen. Als gevolg hiervan heerst er een beetje een panda-gekte. Overal in Ueno verkoopt iedere winkel wel iets met een panda-thema. De bakkers hebben panda broodjes, koekjes en croissants, de elektronica zaken hebben panda gadgets, kledingzaken hebben panda-knuffels, ga zo maar door.
In de rij werden we door een klein meisje gevraagd waar wij vandaan kwamen. De kinderen zijn zo schattig hier! Haar moeder vertaalde een beetje voor ons. Wij, voorbereid als wij waren, toverden na een kort gesprekje
Science museum
De dino en evolutie exhibitie een cadeautje tevoorschijn - een Nijntje klompje/sleutelhanger. Nijntje, genaamd Miffy in Japan, is heel erg populair dus ze was heel erg blij ermee (en haar moeder ook) en het hangertje ging gelijk aan haar kettinkje/schoudertasje.
Eenmaal binnen werd je gelijk naar de panda's geloodst. Er was een lijn voor ouders met kleinere kinderen en een voor de volwassenen en grotere kinderen - heel netjes kwamen zo de kleinste vooraan. Er werd niet gedrongen en iedereen kwam aan de beurt, zonder dat je te lang moest wachten. Ons boeide die panda's niet zo, maar het was heel leuk om te zien hoe enthousiast de Japanners ermee om gingen.
We hebben daarna de rest van de dierentuin bekeken en na het zien van verschillende dierenparken zijn we eindelijk op een ding gekomen die beter wordt gedaan dan in Japan. Nederland heeft veel nettere dierentuinen dan Japan. De meeste hokken waren heel mooi om te zien maar veel te klein - de dieren hebben geen plek om heen te gaan als ze even geen mensen om zich heen willen; best wel zielig.
Je ziet duidelijk het verschil in benadering tussen de twee landen: In Japan staat het belang van de bezoeker
centraal, in Nederland het dier. De Japanse parken en de hokken zijn echt heel erg mooi en absoluut niet kaal, maar zo ingericht dat het dier altijd vanuit een hoek zichtbaar is.
Na de dierentuin zijn we naar het Science and Natural museum geweest. Heel erg mooi met allerlei interessante displays.
Hierna zijn we ieder onze eigen kant op gegaan en hebben de omgeving verkend. Alexander is met verschillende treinen door Tokyo gereisd om alle stops een beetje te verkennen en Wendy heeft het park en de omgeving van Ueno meer verkend.
De volgende dag plensde het enorm. Dit was al voorspeld, dus we waren niet echt verrast.
Met de trein zijn we eerst door Electric City gegaan, een paar treinhaltes verder van Ueno. Hier is alles te vinden rondom elektronica e.d.
Daarna zijn we weer even gesplitst en is Alexander verder gegaan in Electric District en is Wendy teruggegaan naar Tokyo centraal om daar het ondergrondse winkelcentrum te verkennen.
Het regent nog steeds enorm, maar omdat we onze dag erop hadden aangepast, hebben we er geen last van gehad.
Morgen wordt het mooier weer en zijn we van plan het Shibuya district
Donker Tokyo
Toch voel je je nergens onveilig te verkennen. Hier staat onder anderen het beeld van Hachico en er is daar Jojogi park, waar allerlei verkleedde jeugd komt.
Co.
Advertisement
Tot: 0.072s; Tpl: 0.014s; cc: 7; qc: 47; dbt: 0.0417s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Bram & Meliss
non-member comment
Hey broer en schoonzus, Geniet nog even van de laatste momenten daar. Ik weet niet of jullie al onderweg terug zijn of al in het warme 'Kikkerland' zijn... Groetjes, Bram & Meliss