Advertisement
Published: February 6th 2011
Edit Blog Post
After My trek in the Annapurna's I arrived in Pokhara, where im (more or less ) a bit stuck. The First week was just relaxing, but then came the feeling that I had to do something. So We (a guy I met during trekking) decided to go to Chitwan National Park. 3 Day's of Wild safari, canoein, bird watching (Not a single bird I saw), a jungle forest walk, was nice but again no wild life, Elephant ride, mixed feelings, but I did see a rino and a deer. And last but not least, the Elephant Breeding center, where the Elephants where chained and could walk max 3 meters each way. So all mixed feelings, but the worse is that the guides and the keepers thought this was the best way for the elephants. They could look around and had 10-12 hours (if this was so) a day exercise. Not mentioning that this was driving around tourist, like me, in colones of 10-12 elephants while beeing kicked behind the ears and on hit the head. Ok they have a thick skin, but the wounds did not come from no where. So it all had a flip side to it, and worse
, I was part of this flip side.
It was almost as if the elephants were victim of there own exictence.
And Now I am back in Pokhara, where I have to keep myself busy un till 15 Feb, when I go rafting for 4 days. I would like to work as a volunteer teaching maggase to bind people in a centre clost by or working in a small mountain village school, but I can't make up my mind. Aspecially bcs we heard stories of 2 girls teaching kids who spoke no english and that the communication was difficult. So you can wonder how much both parties gain from this. It would be much better to stay there for a long time and really teach them english in a propper way. But there is simply no time for this.
Well i think I will decide today. Better a bad decissionthen not one at all.
Greetings from Pokhara.
Na mijn trek in het Annapurna gebergte ben ik in Pokhara terecht gekomen en heb het idee dat ik hier een beetje vast blijf zitten.
De eerste week was het hoofdzakelijk uitrusten, maar toen moets der iets gebeuren. Dus
ben ik samen met een jongen die ik ben tegen gekomen naar Chitwan National Park gegaan. Dit duurde bij elkaar 3 dagen en hebben daar veel leuke dingen gedaan zoals kano varen, vogels kijken (die ik hoofdzakelijk dus niet zag), een bos wandeling,( was erg leuk, maar ook nix gezien) Olifant Safarie, waarbij ik gemixte gevoelens van over heb gehouden en 1 neushoorn en 1 hert gezien. En als klapper op de vuurpijl het olifanten fok centrum. Waar alle olifanten aan kettingen zaten en max 3 meter konden lopen. Dus allemaal dubbele gevoelens, maar het ergste is, dat wanneer je dit met de lokale oppassers of begeleiders van je jungle safarie bespreekt, dan zien zij dit totaal niet als een probleem.
De Olifanten hebben immers zicht op alles wat der om hen heen gebeurt en ze krijgen 10-12 uur (als dit het al is) beweging. Ze vergeten te vertellen dat dit toeristen (zoals ik) rondreiden is, waarbij ze in colonnes van 10-12 olifanten lopen en continue achter hun oren worden geschopt of op hun kop worden geslagen. Het zijn dan misschien wel dikhuiden, maar die wonden kwamen ook niet zo maar uit de lucht vallen.
Allemaal heel dubbel dus, waar
(het ergste) ik ook gewoon aan mee werkte.
Het lijkt wel of de olifanten slachtoffer zijn van hun eigen voortbestaan.
Nu ben ik weer terug in Pokhara, waar ik dus maar niet weg kom, en ben aan het kijken voor een vrijwilligers baantje tot 15 Feb, want dan ga ik 4 dagen Raften.
Ik kom der maar niet zo goed uit wat ik wil doen, maar misschien word het wel massage les geven aan blinden, om hun eigen inkomen te genereren, in een massage centrrum. Of werken op een klein berg dorp schooltje. Het punt is dat we wat meiden tegen zijn gekomen die iets soortgelijkt hebben gedaan en die vonden dat de kinderen der niks van opstaken. Omdat wij geen Nepali spreken en hun engels te gebrekkig is om iets uit te leggen. Je zou der een veel langere tijd moeten blijven en de kinderen gedegen onderwijs geven, maar daar is weer geen tijd voor.
Ach ja. Ik zie het wel en probeer vandaag een beslissing te maken, zodat ik door kan.
Beter een slechte beslissing, dan geen beslissing.
Groetjes vanuit Pokhara,
Advertisement
Tot: 0.068s; Tpl: 0.011s; cc: 7; qc: 45; dbt: 0.0411s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
chris
non-member comment
Elephant abuse
I have visited this place and was disgusted by the treatment of the elephants in a supposedly Hindu/Buddhist country - what hypocrites. I was hoping to see happy, free elephants not chained and abused. They were so bored they just swayed from side to side and could not even get the comfort of the elephant next to them. Then they were raced against each other, overloaded with fat tourists on the same boring route for 90 minutes everyday for a short taste of "freedom". , All whilst being kicked behind the ears, beaten and having a spike jammed into their head. Do not give this place your money or if you are there, refuse the elephant ride and use the time to protest to those that run this place.