Advertisement
Published: January 3rd 2011
Edit Blog Post
Na een aantal jaren warme oorden te hebben opgezocht in de kerstvakantie, viel mijn oog dit jaar op een sneeuwwandelreis in Rhatikon, Zwitserland. Een keuze waar ik zeker geen spijt van heb. Sterker nog: nu al ben ik aan het kijken waar je nog meer mooie plekken hebt, waar ik een keer kan gaan sneeuwwandelen. Nog een verslaving erbij in de categorie reizen.....:-)
We vertrokken met de trein naar Kublis, wat niet geheel soepel ging vanwege vertragingen en kapotte treinstellen, maar ja: bij het eindstation stonden onze gids Allard en kokkin Astrid klaar om ons per busje de berg op te brengen naar de zeer sfeervolle herberg Ascharina. De herberg heeft drie meerpersoonskamers, mooie badkamers en een erg gezellig woonkamer met houtkachel, piano, gitaar, accordeon en djembe!! Die piano stond al op de site vermeld, maar dat er nog meer instrumenten waren, was natuurlijk fantastisch!
Astrid kookte ook echt de meest originele en lekkere maaltijden, dus de magen waren altijd weer goed gevuld voor een nieuwe wandeldag.
Ook was er een sauna waar we iedere dag dankbaar gebruik van hebben gemaakt ter ontspanning na alle inspanning.
Verder had de gids zijn hond mee, wat echt zo'n geweldig lief en enthousiast
beest is, wat nog voor extra gezelligheid zorgde. Om nog maar niet te spreken over zijn ontuitputtende bron energie om stokken op te halen en sneeuwballen op te vangen.
Allard legde de belangrijkste principes uit van sneeuwwandelen en wat we allemaal bij ons droegen in het geval van een eventuele lawine. Je loopt onder andere met een lawinepiep die signalen uitzendt, mocht je onder de sneeuw belanden. Ook heeft iedereeen een schep, sonde en reddingsdeken mee in z'n tas. Heel logisch allemaal, maar voor mij ging er wel even een wereld open dat dit zo werkt.
De eerste wandeldag was echt om het sneeuwwandelen een beetje uit te testen. Ik moet zeggen, dat ik met mijn niet altijd fantastiche (fijne) motorische bewegingen wel benieuwd was hoe dit in z'n werk zou gaan. Nou, een kind kan de was doen. Je loopt met stokken en sneeuwschoenen in de hand een stukje langs de weg tot onder een besneeuwd pad, trekt je handschoenen uit om bibberend van de kou je sneeuwschoenen met riempjes te bevestigen aan je bergschoenen, doet de hakjes omhoog als je van plan bent naar boven te lopen, doet je handschoenen weer aan en loopt met stokken
omhoog om het binnen de kortste keren weer erg warm te krijgen.
En dan is het enorm genieten van prachtig gevormde sneeuwkunstwerken in sprookjessachtig bos. Om er echt Zwitsers genieten van te maken zit er onderweg natuurlijk ook nog een hut waar je even aan de Kafe und Kuche kan.
De hele week hebben we strakblauwe lucht gehad, maar op dag twee was er wat bewolking en viel er ook sneeuw. Ach ja, dat heeft ook wel wat, want dan weet je ook weer waar al dat witte landschap vandaan komt. :-)
De tocht ging door een kloof waar we meerdere pogingen waagden tegen steile hellingen op om op een zadel te belanden, waar we uitzicht op Oostenrijk zouden hebben. Ondanks de zeer goede sneeuwwandelschoenen met grip op de sneeuw/ijs, werd dit toch te lastig en werd het weer afdalen. Dit vond ik in eerste instantie nog enger dan gedacht, want je staat dan op een hoge, steile helling en mag je naar beneden laten roetsen. Na vele aanwijzingen werd ik er echter steeds beter in en verheugde ik me zelfs op de 'glijbaan-momentjes".
Op de terugweg liepen we nog over een bevroren meer, waar we net niet doorheen
zakten. Zo bijzonder dat je met zo'n dik pak sneeuw overal kan gaan in de bergen en de paden er niet meer toe doen. Waar 's zomers een alpenweide of puinhelling is, is 's winters gewoon de mogelijkheid om te sneeuwwandelen of simpelweg de berg af te glijden.
Dag drie en vier stonden in het teken van het beklimmen van een top in de omgeving. Duizend meter omhoog en weer naar beneden. Iets zwaarder dan gewoon wandelen, maar wat fantastich om omhoog te lopen en steeds meer bergtoppen in de verte zien opdoemen! Zo bereikten we de meest fantastiche lunchplekjes, waar Allard altijd weer wat lekkers als verrassing bij zich had. Dit varieerde van chocola tot een stuk taart tot een glaasje Roteli. (lokaal drankje) Echt supergenieten!
Die bergen was je dan binnen een uur weer af met grote stappen, wat bij mij nogal met vallen en opstaan ging, maar gelukkig valt de sneeuw zacht en is het weer een feest als er een glijbaanmogelijkheid is.
Op oudejaarsdag reden we naar de Silvretta, waar we een supermooie, maar zeer koude wandeling maakten in een vallei. Hier zagen we steenarenden. Wat een mazzel op het vlak van dieren spotten
hadden we deze week zeg, want daarnaast hebben we ook steenbokken, gemzen en herten gezien.
Wat was het adembenemend mooi om mensen voor me uit te zien lopen, die een spoor in de sneeuw achter zich lieten op een grote vlakte. Op de terugweg kon je in plaats van over het pad ook nog dwars door de beek lopen van besneeuwde tot besneeuwde steen, maar degenen die mij goed kennen, zullen begrijpen dat ik voor het pad langs de beek koos. Wel superleuk, dat de tochten altijd zo ingericht waren dat je voor een easy way en een uitdagende route kon kiezen.
's Avonds oud en nieuw gevierd, wat begon met de vrijgezelle mannen (jongens) uit het dorp die langs kwamen om een lied te zingen en een gedicht voor te dragen. Daarna aan de roteli!
Na al veel met de groep gezongen te hebben met gitaar of piano erbij, was het deze avond tijd voor dansen!! Iemand uit de groep had een paar goede danscd's samengesteld en jawel hoor: dat werd voetjes van de vloer!
Waar ik eerst nog dacht, dat ik om vijf over twaalf zou gaan slapen, werd het toch nog half twee. Tja, gezelligheid kent
geen tijd.
2011 begon met een fantastiche wandeling naar een hooggelegen berghut. In de zon omhoog gelopen en op hoogte door een soort woestijnachtig sneeuwlandschap gelopen. Weer zo anders dan de andere wandelingen! Het afdalen weer fantastich door de poedersneeuw en via glijbaantjes met onderweg nog een spelletje om geblinddoekt door sneeuwlandschap naar een vlag te lopen. Echt hilarisch.
Terug naar huis weer met de trein, die ook weer niet helemaal deed wat de bedoeling was, maar ach, toch nog redelijk op tijd thuis om al deze prachtige herinneringen op te bergen in het doosje vol met mooie reisherinneringen. :-)
Afke
Advertisement
Tot: 0.1s; Tpl: 0.019s; cc: 12; qc: 28; dbt: 0.0578s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Nienke
non-member comment
Mooi!
Ha Afke, Wat fijn dat het zo goed is bevallen... je hebt dus de goede keuze gemaakt. Het ziet er ook wel waanzinnig mooi uit. Super hoor! Tot snel hopelijk. Groetjes Nienke