Backtrack - The sound of pure New Zealand


Advertisement
New Zealand's flag
Oceania » New Zealand » South Island » Wanaka
April 28th 2007
Published: August 7th 2007
Edit Blog Post

Mouraki BouldersMouraki BouldersMouraki Boulders

Vreemde ronde stenen..... Ronan, Silja en ik
Hey Allemaal!

Ik hoop dat alles goed met jullie gaat. Maareh dat zal wel he met die tropische temperaturen in holland! En ik zit hier midden in de herfst! Gelukkig wel vandaag met een heerlijk herfstzonnetje..mmm.....en in dit gebied, Wanaka, zijn ook veel 'europese' bomen die in alle prachtige hefstkeuren veranderen! Alles rood en geel!

Ik zit op het moment dus, weer, in Wanaka, ja ff back on my track dus. Maar zal eerst ff vertellen hoe mijn reis verder is gelopen vanaf Dunedin.

Het was erg gezellig, dus lastig om weer weg te gaan uit Dunedin! En ik had inmiddels ook het 'rondje' Nieuw Zeeland eigenlijk volgemaakt, dus wat dan te doen? Ik had wel wat regendagen op mooie locaties dus leek me een goed plan om nog eens terug te gaan naar die mooie plekken...en dan maar hopen op goed weer!

Die mogelijkheid kwam al snel! Silja, een duits meisje dat in het Hogwartz hostel werkte ( en waarvoor we twee x een afscheidsdiner hadden,ja ze kon maar niet vertrekken, hihi), was van plan naar Mount Cook te gaan. Zij had een auto en wilde langs de oostkust rijden. Wat ook erg leuk is want dat stukje had ik nog niet gezien en zou ik met de bus ook gaan missen. Dus het plan was snel gemaakt! Susan (ik hoop haar naam) reed ook een stukje mee, en wij hadden Ronan ook zover gekregen dat ie uiteindlelijk met ons meeging, op een daytrip dan wel! Dus wij afscheid nemen van Hogwartz, en op naar de Mouraki Boulders! Op het strand lagen deze bijzondere, grote ronde stenen, zomaar daar uit het niets in het water! Erg vervreemdend..er werd er zelfs een 'geboren' uit de rotspartij naast het strand! Wij wilden natuurlijk op de stenen staan, maar het was nog lang geen eb, dus dan maar door het water....ja echt droog blijf je dan niet nee....maar leuk! Daar afscheid genomen van Susan, zij ging naar een deluxe restaurant!

Wij met z'n drietjes op naar Oamaru om de penguins te zien! We waren al wat later vertrokken omdat we wisten dat de penguins pas savonds het strand weer opzoeken n aar een lange dag vissen.. Dus wij naar het 'gratis' strand waar we de yellow eyed penquings konden zien. En ja hoor er stond er welgeteld 1 op het stand, die wij dus op afstand mooi konden
Mount Cook Nationaal ParkMount Cook Nationaal ParkMount Cook Nationaal Park

Start van de tracks. Wij dus op naar de Mueller hut! Met prachtig uitzicht over de gletsjer!

gaan begluren vanaf een uitzichtpost. Ook lagen er een aantal zeehonden te relaxen. We hebben nog een tijd gewacht maar er hadden niet meer penquins zin om naar het strand te gaan blijkbaar. Wij dachten eigenlijk ook wel te weten waarom... Al die mensen natuurlijk! Ik had een tour gedaan op de otago peninsula, waar wel veel penguins waren, maar die worden daar allemaal met rust gelaten. Dit was echter een openbaar strand, dus iedereen zou ze lastig kunnen vallen.. En ja hoor! Ondanks het bordje; verboden toegang na 3 uur 's middags, liepen er twee mensen het strand op..waar die penguin dus ook stond! Dat vind ik dus echt niet kunnen he.. Er zijn er al zo weinig van deze dieren, en ze hebben al zo weinig geschikte plekken om te leven. Maargoed, das dus echt het nadeel van toeristme vind ik.

Na het penguin spotten moesten we ook helaas afscheid nemen van Ronan. Iedereen viel af, nu waren Silja en ik alleen nog over. Het was natuurlijk al best laat, dus niet meer genoeg tijd om helemaal naar mount cook te rijden. Het plan was wel om zo dichtbij mogelijk te komen, zodat we de volgende dag
Kaartmoment!Kaartmoment!Kaartmoment!

Zitten we nog wel goed?!!!! Sir Map, Is this the right way to the Mueller hut?
konden
starten met hiken!

Wij dus stoppen in Oamarama (mooie namen allemaal he!) Een klein gehucht, en nergens staat hier ook straatverlichting. Wij dus het enige hostel proberen te vinden, merino backpackers...., uiteindelijk gevonden. We hadden ook niet geboekt want dachten; wie blijft er nu echt serieus hier voor langer dan strikt noodzakelijk? En ja, we hadden gelijk, maar 2 andere mensen daar. Dus wij een hele kamer voor onszelf! Ons maaltje koken en dan ook redelijk op tijd naar bedje, want morgen the big day!

Ja we hadden namelijk het plan opgevat om samen naar de Mueller hut te hiken, een best zware tocht, en dan daar te overnachten en de volgende dag terug... Ik zat al sterk te twijfelen want in mijn (gekregen) tramping guide of NZ, werd het toch beschreven als een erg zware wandeling, een erg stijle klim met rotspartijen naar de hut! En dan dat alles met een backpack....en alleen een (gekregen) zomerslaapzak... Silja was het zowiezo van plan, maar ik heb uiteindelijk besloten om alleen met mn daypack op pad te gaan. Wel samen oplopen met haar en dan zien tot hoe ver ik wil, dan teruglopen...en een lekker warm bedje in
The way down....The way down....The way down....

Now way I'm going back that way!
mount cook village!

De volgende dag echt stralend mooi weer! Dus de rit naar Mount Cook national park was ook al super! Ik herkende het eerst echt helemaal niet...Echt heel vreemd! Maar er was nu zoveel te zien! En toen ik er de vorige x was, was het echt maar zon 20 meter zicht! Was nu dus echt prachtig!

Dus dan toch echt beginnen aan de tocht naar de Mueller Hut! Het was niet superlang, denk zo'n 4 uur om er te komen, en dat was ook wel goed getimed want we begonnen om half 12. De track was niet zozeer een track, maar bijna een route, we moesten oranje pijltjes volgen die om de paar honderd meter stonden. Het pad was rotsachtig, en de berg rees voor ons, daar moesten we dus op! Een aantal jongens haalden ons in en liepen dezelfde track, we zagen ze dus verderop voor ons lopen. Het pad werd echter al snel wel erg rotsachtig, oppassen waar je je voeten zette, en het ging best stijl omhoog. Maar we hadden ook wel zoiets verwacht van de track.

Verderop werd het echter wel bijzonder stijl en lastig om te lopen. Je moest
On The edgeOn The edgeOn The edge

Silja op de track, ja je ziet de track niet eens, zo stijl! Maar wat een uitzicht! Enne we hebben het overleeft!!
echt van rotsblok
naar rostblok klimmen...soms waren de rotsen zo hoog dat we niet wisten wat nu de weg was om er op te komen... Op een gegeven moment was er een hoge rots, en we wisten niet of het beter links of rechts klimmen was. Silja ging links staan, kon wel met haar handen over de rots heen, maar zeker niet met de rest...dus ik rechts proberen, bleek nog moeilijker te gaan! Dus dan maar links, zij klimmen, ik haar duwen en dan haar backpack aangeven, en dan zij mij omhoogtrekken! Dit ging nog een paar keer zo lastig door...todat we ons echt af begonnen te vragen of dit nu echt de route is die zoveel mensen elke dag lopen...naar een hut nog wel..dus met backpack en al! We konden het ons eigenlijk niet voorstellen want het is een populaire track, maar de jongens waren nog niet teruggekeerd, dus wij dachten dat zal wel mogelijk zijn dan... Toch maar ff de kaart erbij pakken dan. Stond er in het verhaaltje; de track kruist een aantal avalanches, make sure you dont go there! Een avalance is eigenlijk een rockslide, dat is dus een stuk van de berg die naar beneden
Uitzicht vanaf de trackUitzicht vanaf de trackUitzicht vanaf de track

De vallei, omringt door bergen. In deze vallei ligt ook Mont Cook Village (waar ik heb overnacht, veilig beneden)
is geleden, vaak door bomen of weer en wind enz. Dusse, klonk niet erg goed.....echt fout eigenlijk! Dus wij achterom kijken, maar dat was eigenlijk gewoon levensgevaarlijk, zo'n superstijle afdaling met rotsen, en we waren inmiddels al erg hoog! Ook dachten we dat de jongens ook vast nog gewoon goed gingen dus het zou ons ook wel lukken.....

De jongens kwamen verderop weer in zicht, dus wij roepen of ze ff wildenwachten op ons. Ze wachten wel maar bleek dat dat ook niet echt voor niets was...ehehm.... Stonden ze voor een kaarstrecht stuk rots van zo'n 5 meter hoog!! Bleek dat er al twee van de jongens naar boven waren gekommen..ja echt geklommen! Op zulke mini uitstekende stukjes rots, wat je normaal alleen doet met veiligheidstouwen enz!!! Oke dan ..en wij dan!! Dat was dus echt een moment waarop ik dacht...hoe hebben wij onszelf hier nou weer ingekregen? En echt wel bang ook hoor, ik wil echt niet ter pletter vallen hiero!!! Maar wat waren nu echt de andere opties???!! De jongens hadden een touw(tje) mee waarmee ze onze tassen omhoog hesen. Ja daarmee klimmen was natuurlijk helemaal onmogelijk dus daar waren we vanaf.. Nog twee jongens stonden beneden,
Uitzicht vanaf de track linksUitzicht vanaf de track linksUitzicht vanaf de track links

Gletsjermeer, rivier en bergen, hierachter mount cook! (batterie empty)
dus eentje ging het nu ook proberen. Dus wij hem echt instructies geven, van nu je voet op dat 2cm uitstekende stukje rots en je hand een meter naar rechts...brr...nouja hij haalde het! Ik, zag het inmiddels echt niet meer zitten. De andere jongen die nog 'beneden' stond vroeg, met ons, wat de andere opties waren. De berg was namelijk echt keistijl, links en rechts waren struiken, op dat steile stuk, en rechts was het echt onmogelijk, was een soort boog die naar ons toe hing, dus of links door het dichte struikgewas de berg op, of de rots beklimmen....leuke opties he! Ja ik, en de andere twee, gingen dan maar voor de struiken...Was ook echt niet makkelijk, maar waren in elk gevalk struiken waar je je aan vast kon grijpen, en die zouden mij, naar mijn idee,ook vast wel enigszins vasthouden als ik wel zou vallen. Nou dat was ok een goed plan uiteindelijk, want allemaal veilig 'boven' aangekomen! Phoe, wat een opluchting!!

Bleek echter nog niet echt 'boven ' te zijn. We hadden gelukkig echter mensen zien lopen, op de track waarschijnlijk dus, niet zo ver van ons vandaan, aan de linkerkant. Dus wij op een minder
Vanuit Mount Cook villageVanuit Mount Cook villageVanuit Mount Cook village

Uitzicht over de vallei vanaf het hostel
stijl stuk door de struiken heen....en ja hoor daar vonden we dan uiteindelijk ook nog echt het pad terug!!! Whoehoe!! En het leek echt supersimpel ineens, ja wat is nu niet simpel na onze track, er zaten zelfs treden van hout op sommige plekken!! Ook gelijk wel veel saaier natuurlijk he, hihi!

Verder gelopen op de normale track, en op naar de mueller hut!! We hadden inmiddels al een supermooi uitzicht over de vallei, het gletsjerlake, de rivier en mount cook! Ik had eigenlijk voor mezelf bepaald om om ongeveer 3 uur terug te gaan, zodat ik op tijd terug was voor het donker, om 6 uur. Op een gegeven moent kwamen we weer wat mensen tegen die op de terugweg waren vanaf de hut, nog iets van en half uur/40 min te gaan. Maar toen was het al over 3en.. We hadden ook nog geen echte break gehad door die beproeving, dus ik besloot om eerst nog ff wat te eten en dan terug te keren. Silja ging door en op naar de hut, en ik genoot van het uitzicht dat ik daar had! (Ik heb helaas alleen fotos van het eerste gedeelte, en ons avontuur, van de
Superblauw!!!Superblauw!!!Superblauw!!!

Op de weg uit mount cook nationaal park...een superblauw meer!
klim, toen waren de batteries empty! Dus hopelijk stuurt Silja me nog wat van haar pictures)

Het werd al wel kouder, want de zon ging onder aan de andere kant van de berg, maar was op tijd terug voor het echte donker. In het (enige) hostel zaten ook DE amerikaanse+1 kiwi jongens, dat was dus wel grappig!

De volgende dag zou Silja dus teruglopen vanaf de hut, en daarna doorrijden naar Christchurch. Maar mijn vlucht was nog wel ff verder, dus ik wilde eerst nog wat meer van het zuiden zien. Ik had een ritje geregeld met een jongen uit Taiwan, geloof ik, hij bracht me naar Twizel, niet erg ver, maar in elk geval uit mount cook weg, wat ook een superdure route is voor de bus. Ik daar dus gelijk een bus geboekt, die 2 min later vertrok, dus opschieten, maar dan lekker op naar Queenstown! Niet echt my place to be, maar een crossingsplaats, want wilde eigenlijk weer naar te anau. Het leuke, Deco hostel weer genomen en nog wat door het plaastje gelopen. Toch ook wel genoten, en nieuwe dingen gezien, zoals het park. Op internet gegaan daar en ff een site gecheckt, van
QueenstownQueenstownQueenstown

Terug in Queenstown...mooi weer....natuur...water.....gezelligheid en het weerzien van gezellige mensen!
erik, die ik ontmoette in invercargill, en die een gratis vlucht had geregeld richting hier, bleek dat ie in queenstown zat! Zelfs in mijn hostel! Dus later Erik gezien, en niet allen hem, maar wie was ook daar....Laura van Dunedin! Echt grappig, want van haar wist ik het totaal niet!! Dus wij de hele ochtend gezellig kletsen, tot de zon ging schijnen. Toen met Laura in Queenstown rondgewandeld. Ik vond het erg gezellig, en had dus eigenlijk al om 10 uur sochtends weg moeten zijn, maar besloot toen maar een extra nacht te boeken, helaas in een ander (ook leuk trouwens) hostel. Daar zat ook weer een jongen die ik in wanaka had ontmoet! En we hadden gratis echte soep, dus een gratis maaltijd, die avond soep met brood! Die avond in Deco afgesproken met Erik en Laura, en wie zat daar ook plotseling aan een tafeltje...Johan!!! Echt grappig om zoveel mensen, overal vandaan, weer te ontmoeten! Dus wij die avond over vanalles en nog wat zitten kletsen, erg gezellig! Johan bleek zn auto helaas nog niet kwijt te zijn, bleek ook een heel verhaal achter te zitten, dat ding was niet echt goed meer, dus hij houd hem nu
Lake Te AnauLake Te AnauLake Te Anau

Wandeling met Sjoerd langs het meer, het water was vlak... spiegelingen
maar gewoon. 😊)

De volgende dag dan toch echt verder, de bus voor die middag geboekt naar Te Anau. Inmiddels een nederlandse jongen, sjoerd, ontmoet in het hostel die ook naar te anau zou gaan. Dus daar zat ie dan ook weer, zat in hetzelfde hostel. We wilden eigenlijk allebij graag kayakken.......en dan wel op Doubtfull Sound!! Alleen ik was een beetje twijfelachtig ivm mijn slecht weer ervaring in milford... Toch besloten om het te boeken, voor donderdag...was helaas de eerste mogelijkheid. Maar nog wel een paar dagen wachten...Wel was redelijk goed weer voorspeld voor die dag, dus ik had er zin in!

Samen nog een wandeling gemaakt langs lake Te Anau, en naar een film geweest over Fiordland. Was echt erg oooi, gefilmd vanuit een helicopter en met alleen muziek als geluid! Erg bijzonder!

Ik besloot om op dinsdag naar manapouri te gaan, gelegen aan lake manapouri, een van de mooiste meren van NZ. Sjoerd ging liften naar Milford. Dus ik eindig in een of ander hostel, dat eigenlijk een camping blijk te zijn, als enige backpacker. Kreeg mn eigen hutje aangeboden... Das dan wel weer leuk, een klein hutje met stapelbed. Wel in het donker
Lake te anauLake te anauLake te anau

geen woorden nodig toch?
de camping over om de wc, douches, keuken enlounge te vinden (allemaal ergens anders). Maar had ik tenminste eens ff niemand om me heen, leek me ook niet zo verkeerd voor een keertje weer. Dus zelf wat gewandeld en het grote manapouri verkend! Jaja dat bestond uit 1 convenience store, 1 gas station, 1 cafe/restaurantje, het haventje en een aantal motels/hotels. Geweldig dus! Maar zoals je inmiddels al wel hebt begrepen misschien is Nz ook niet echt het land van steden, het is het land van natuur! En dat is dan ook echt mooi! Het meer was superrustig, laaghangende wolken zorgden ervoor dat het alleen maar mystieker leek....een echt alleen op de wereld in deze inmense grootheid gevoel!

Sjoerd kwam ook smiddags aan bij het ' hostel' en dat werd dus vroeg op de volgende dag! (voor mij als reizger dan weer ff he) Om 7.30 moetsen we bij het kayakbedrijfje zijn. Met alle spullen ingepakt en warm gekeed kwamen we daar dan aan. Het donker toen we opstonden dus met lampjes de camping over... En dan ging het pas echt gebeuren! We hadden er helemaal zin in. Al was het bewolkt en was en een beetje regen! Dus de boot op (totaal met zo'n 8 mensen) en varen over het mooie, half achter de wolken verscholen, landschap, van lake manapouri. Dan een busje over de weg die aangelegd is tussen het lake en Doubtfull sound, dit voor het bouwen van het power station. Het water word hier namelijk gebruikt om energie op te wekken. Dus wij kwamen aan, inmiddels in onze wetsuits en windjacks gehesen, bij het echte Doubtfull Sound!!

En hier mochten wij dan gaan Kkayakken, in dit inmense gebied, gemaakt door de elementen, die er nog steeds heerser over alles zijn! Een regenloze dag hier is bijzonder...en de wolken en mist zijn als een bewaker van de schoonheid van de sound...zij geven nooit alles bloot.

Het was echt supermooi om hier te kayakken, zelfs het weer deerde ons dus echt niet. Er waren juiste door de regenva van de laatste dagen veel meer watervallen! En dit kan echt van dag tot dag verschillen hier. Doubtfull sound is 2x zo groot als Milford, heeft eilanden, is moeilijker toegankelijk en heeft minder toeristen dus ook minder boten op het water! Niets kon ons dus verstoren...alleen het geluid van de watervallen die om elke hoek verscholen lagen
HutjeHutjeHutje

Hutje 1 op de camping, voor 18 dollar
te liggen was constant aanwezig. Dit net als het geluid van zingende vogels maakte dit tot een erg mooie en bijzondere dag.

Het was erg leuk ook dat ik dit samen met Sjoerd kon doen, echt erg gezellig en een goed team op het water volgens mij! Soms moesten we ff een sprintje trekken om wat energie kwijt te raken! (het ging namelijk soms wel errug relaxt met de groep) 😊
Die avond een lift van de, vrouwelijke, gids, Sisi (was haar bijnaam) gekregen naar Te Anau. Waar we weer een avond tussen de mensen konden doorbrengen in het warme hostel en een lekkere douche binnen konden nemen!

Die avond lekker gerelaxt. En ook nog weer een bekende tegengekomen! Een jonge vrouw, die ik op het noordereiland, in Hahei had ontmoet! Zij werkte daar en zat in een tentje naast het strayhostel (op de camping) Ze heeft er maanden gezeten, met loads of stray people, maar mij kende ze dus nog! Echt grappig, maar ook toen al was ik niet zoals de standaard busreiziger en bleef ik welgeteld 2 hele nachten! Poe!

Vrijdag de bus genomen rechtstreeks naar het mooie Wanaka, waar ik nu dus nog zit!
Waterval!!Waterval!!Waterval!!

Doubtfull sound! Kayakken met Sjoerd
Er is hier een (klein) festival aan de gang waar ik graag heen wilde. Ik mis soms een beetje cultuur, en dan vooral theater! Helaas was bijna alles al uitverkocht. (zoveel voorstellingen waren er ook niet) Dus heb een van de laatse kaarten gekregen voor een voorstelling gisteravond, The Lab. Was erg leuk! Twee mannen makten echte muziek en geluiden met instrumenten uit een laboratorium! Was echt erg goed. Maar het publiek hier is wel anders denk ik, theater staat hier nog enigszins aan het begin. Vandaag veel straattheater in Wanaka gezien en nog naar een soort 'open gesprek' geweest van theaterschrijvers. Met Acteurs/schrijvers van theater en film. Was erg interessant en grappig! Erg leuk om meer te horen over wat deze newzealanders denken van theater enz. Cultuur en oorsprong speelt hierin een grote rol in NZ. Dus nog ff cultureel bezig geweest zeg maar!

Het is nu inmiddels al weer zaterdagavond...en woensdag is mijn vlucht al naar Sydney!! De tijd tikt voorbij en de dagen vliegen om.....Ik ga Nieuw Zeeland zeker missen, en hoop dat ook dat ik net zo van, het toch heel andere, Australie kan genieten! Op de vraag wat mijn plannen zijn voor het grote
de kayakgroepde kayakgroepde kayakgroep

Indrukwekkend - listen to the sound
continent moet ik echter het antwoord schuldig blijven. NZ zit nog steeds in mijn lijf en brains... Ik vlieg op Sydney en ga op de Eastcoast. Ik weet niet wat ik zal doen onderweg, en wat er ook al weer allemaal te zien en te beleven is, ik kijk gewoon wat er gebeurd, en leg nog ff niets vast. Mijn plannen worden waarschijnlijk gewoon geleefd als ik eenmaal in het grote rood ben aanbeland. Ik zal zeker geen tweede 'stray' bus meer boeken, maar hoor dat het openbaar vervoer erg goed is. Dus waarschijnlijk reis ik met bussen en stop ik in plaatsen die me leuk lijken!

Veel liefs uit het steeds kouder wordende, maar prachtige Nieuw Zeeland,

Laura

(Het is om de een of andere reden toch weer een lang verhaal geworden, maar mijn belevenissen wil ik dan ook graag met jullie (die 2 mensen die dit lezen) delen)
Mochten meer dan 2 mensen dit lezen, plaats dan gerust een reactie.

Groetjes!





Additional photos below
Photos: 26, Displayed: 26


Advertisement

WaterfallWaterfall
Waterfall

Er waren nu echt veel meer watervallen dan zonder regen, en de permanente watervallen waren ook groter.
............
......

Ja dit is echt een foto vanuit mijn kayak!
Real natureReal nature
Real nature

Doubtfull sound kayakking
On the way backOn the way back
On the way back

Met de boot over doubtfull sound
GoodbyeGoodbye
Goodbye

Met de boot terug over doubtfull sound
Koeien op de wegKoeien op de weg
Koeien op de weg

Op de bus van Te Anau naar Wanaka, een lange rit!! Gelukkig nog wat entertainment onderweg, koeien op de weg, ik als postbode, ff bloemen rondbrengen, boodschappen doen bij een bouwzaak....die buschauffeurs hier zijn wel bijzonder hoor....
WanakaWanaka
Wanaka

Wanaka, festival of colours


30th April 2007

Op naar Ozzzzzz !!!!
Lieve Laura, Geweldig zeg ! Wat een belevenissen en dan die steile helling opklimmen......... Gelukkig heb je veilig de top bereikt! En wat maak je veel mee, met steeds weer nieuwe reisgenoten die weer dagen met je optrekken. Petje af voor je organisatietalent, moed en creativiteit. We hopen dat je vannacht een beetje kunt slapen, je laatste nachtje in NZ! We wensen je een goeie voorbereiding en een heel goeie vlucht naar Sydney. XXXXXXXX
30th April 2007

Koninginnedag
Hoi Laura, we worden bijna jaloers als we jouw verhalen lezen en de prachtige foto's zien. Toch ben ik niet zo happig op de klimpartij, niets voor mij! We zijn pas weer thuis.Zijn uit eten geweest met Cris,Marjan,Frank en Alitha.(Piet is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau, een lintje van Bea dus en dat moesten we even vieren) Maak vooral nog veel mooie foto's en schrijf maar lekker door.We volgen je op de voet. Geniet ervan en heb nog veel plezier!! Liefs Piet en Coby
1st May 2007

wow!
ey! wat een super foto's van die kayaktip zeg!! ik ben op weg naar 't noordereiland, vertrek waarschijnlijk overmorgen met de ferry...ik wil dit mooie eiland eigenlijk helemaal niet verlaten!! maar ja, ik ga kijken of ik werk kan vinden in de bay of islands, dat heb ik ook nog niet gezien. ook nog de coromandel en dan heb ik zo'n beetje alles gehad. jammer dat we elkaar niet meer hebben gezien, ik kwam elizabeth nog tegen in de milford sound! heeeel veel plezier in australie en misschien spreek ik je nog een keertje!! -x- maaike ps. waiheke island is nog steeds een toffer ervaring in mijn trip!!!! ps 2. hoe is Stray bevallen?
8th August 2008

Nieuw Zeeland Waiheke
Ik kwam toevallig via google op deze site, en het grappige is: mijn naam is ook Silja, ik woon in Nederland, ik ben geboren op Waiheke island! Nou, dat vond ik dus wel erg toevallig.

Tot: 0.107s; Tpl: 0.016s; cc: 12; qc: 55; dbt: 0.0563s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb