Advertisement
Published: July 12th 2008
Edit Blog Post
Bij mijn laatste update zat ik in Ayacucho. Een mooie oude koloniale stad, met allemaal schitterende kerken waar je niet in komt buiten de mis. Ik kon het niet opbrengen om zo vroeg op te staan, dus ik vertrouw mijn reisgids op dit punt maar blindelings. Na de eerste dag een beetje rondgelopen te hebben besloot ik de tweede dag op excursie te gaan. Met een combi busje naar de Wari ruines. Er staat nog heel wat, al vermoed ik dat ze de meeste van die mooie muurtjes weer hebben opgebouwd. Maar wat wil je dan ook. Het is duizenden jaren oud! (de precieze datums zal ik moeten opzoeken, maar ik meen voor onze jaartelling!). Na daar wat te hebben rondgelopen was ik weer naar buiten gegaan om de eerst volgende combi aan te zwaaien. De eerstvolgende taxi stopte ook, met al drie Limeñas die ook toerist aan het spelen waren (en met drie Limeñas bedoel ik 1 meisje uit Lima, 1 jongen uit Ariquipa en een jongen die helemaal niet de langste Peruaan van de wereld bleek, maar een Braziliaan!). Ik werd gelijk deel van de groep gemaakt en we gingen op pad naar de pampa van Quinua. Een stuk
Ayacucho
1 van de 33 plus kerken veld waar de Zuid Amerikanen ooit de Spanjaarden, ondanks het feit dat ze in de minderheid waren, in de pan hebben gehakt. Een belangrijk punt in de onafhankelijkheidstrijd en ze hebben een enorm monument gebouwd om het te vieren. Na de gebruikelijke foto’s te hebben genomen (en het griezelige trappetje naar boven hadden beklommen) gingen we paardrijden naar de nabijgelegen Catarata (waterval). Het woord Catarata suggereert op de een of andere manier iets meer indrukwekkends dan wat we aantroffen, maar ach... Ponyritje! Erg leuke dag. Na de lunch gingen de anderen zelf naar de Wari ruines en heb ik de bus terug gepakt, maar ik heb met Sandra afgesproken als ik in Lima aankom.
De volgende dag moest ik gaan shoppen. Dafne wou graag een kitscherig kerststalletje en ik wou zelf ook een typische Ayacucho retablo. De mijne was te groot om rond te slepen en ik had gehoopt dat ik ze allebei met de post naar huis zou kunnen sturen. Maar samen waren ze te zwaar (leugenachtige verkoopsters! 😊, dus heb ik alleen de mijne gestuurd. Veel gedoe bij het postkantoor. Het is verboden om fragiele dingen op de post te doen... Als gevolg mag je dus ook
Ayacucho
Koloniaal huis niet
FRAGIEL op je pakje schrijven, als waarschuwing of ze er alsjeblieft niet mee willen gaan smijten. Ik hoor wel in welke conditie het thuis is gekomen.
Na Ayacucho ben ik verder omhoog gereisd naar Huancayo. Ik had niet het idee dat er een hele goede weg hiernaar toe gaat (gebaseerd op mijn eigen reis ervaring. Op sommige punten vlogen we met zijn allen een halve meter de lucht in!), maar Huancayo heeft zich kennelijk geprofileerd als een soort tussenhandelaar tussen de selva en Lima. Het is een bruisende, moderne stad in een spectaculaire ligging, die kennelijk steeds meer toeristisch wordt. Nog nooit zoveel Peruanen bij elkaar gezien. De straten staan blank met mensen die winkelen, rondhangen en gewoon hun ding doen. Na Cusco echt een verademing.
Ik was hier gekomen omdat het op de weg naar boven lag en de gids zei dat er wat interessante hikes waren. Er waren 2 opties die me interesseerden, maar allebei hielden ze in dat ik veel langer in Huancayo zou moeten blijven dan ik van plan was. Uiteindelijk werd de beslissing geholpen door Louis. Tandarts/gids, die me kosteloos een reis heeft uitgeschreven hier in de buurt en die op woensdag
Ayacucho
Op dit gezellig binnenplaatsje, heb ik veel vaker gegeten dan eigenlijk te verantwoorden was... de locale sites heeft laten zien. Er was een staking (die er in de kranten later veel serieuzer uit zag dan ik heb beleefd), dus zijn we lopend naar Torre Torre gegaan. Met mijn gids en nog 4 iets kleinere gidsjes ben ik rondgeleid door een fantastische rots labyrint. Een echte speeltuin voor kinderen... zolang ze niet naar beneden vallen ten minste. Yikes. ‘s Middags, omdat alles dicht was, de hele middag met de kat op schoot zitten lezen.
De dag daarna vertrok Louis naar Lima, maar hij had een van zijn werknemers, Floriana gevraagd om me mee te nemen naar de dorpjes in de buurt. Allemaal beroemd om hun eigen art craft. Zoveel handje houden heb ik eigenlijk niet nodig, maar het was wel gezellig.
De dag daarna was het tijd om te vertrekken uit Huancayo. Ik had een relaxte hostal en het is een aardige stad, maar ik heb helaas niet meer onbeperkt de tijd.
Ik was van plan om naar Tarma te gaan, maar mijn bus ging door naar La Merced en spontaan besloot ik dat ook te doen. Zo dicht bij de jungle wou ik toch een uitstapje maken. De busrit was spectaculair
mooi en ging van het ene op het andere moment over van schitterende droge steppe, in hoog jungle.
Het is hier zelfs nu om 7 uur ‘ s avonds nog steeds smerig warm. Een soort vochtige hitte. En ik ben nu echt ver genoeg van de gringo trail dat mensen spontaan gringa zeggen als ze me voorbij lopen. In 1 hilarisch geval, riep een vrouw zelfs haar kinderen uit huis om naar me te komen kijken!
Ze produceren hier waarschijnlijk een groot deel van de koffie die bij ons terecht komt, maar toch kon ze zich niet voorstellen dat ik uit een exotischer plaats dan Lima kon komen. En vroeg vervolgens, toen ik had verteld dat ik uit Nederland kwam, of ik met de auto naar Peru was gereden.
Morgen ga ik lekker op jungle excursie. Misschien blijf ik nog een dag langer, maar dat horen jullie nog wel.
---
Bizar toeval in Huancayo. Ik had bij de book exchange een Nederlands boek gevonden. Een historische biografie over een patriottistische graaf, wiens aartsvijand niemand minder dan Sigifridus van Heijden Hompsch, van het huis Ootmarsum bleek te zijn! Een drost die zo’n rotzak was, dat ze
er nog steeds verhalen van vertellen! Ootmarsum is dus twee keer in Huancayo langs geweest. (Schaduwbeeld, of het geheim van Appeltorn van Hella S Haasse; Mensen die niet zo koningsgezind zijn moeten hier absoluut eens een kopie van zoeken 😉.
Advertisement
Tot: 0.115s; Tpl: 0.014s; cc: 14; qc: 56; dbt: 0.0537s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
mam
non-member comment
boek gekocht?
hallo Fricke heb hier verteld dat jij een boek gevonden had dat onder andere ook over de Drost van Ootmarsum gaat. Hoe is het mogelijk dat je zo ver van huis zon boek tegen komt. Hoop dat je het gekocht hebt. Er zijn zo al liefhebbers die het van je willen overnemen o.a. Harrie Oude Weernink die is ja bezig op een of andere manier het kasteel te laten herrijzen. Heb gezegd dat als hij het kasteel terug brengt hij het boek mag hebben. groetjes mam.