Advertisement
Published: October 21st 2007
El Panecillo in Quito
Virgen Maria on top of the hillDutch version:
Van de Galapagos direct naar Quito was wel weer ff wennen, opeens weer op zoek naar een hostal, weer opletten op je spullen etc. Kortom bright lights, big city. Van zeeniveau naar 2.800 meter was ook niet geweldig voor mijn hoofd maar ach dat gaat vanzelf over.
Maar het oude, koloniale gedeelte van Quito is zeker de moeite waard. Veel kerken, pleinen etc. Ik ben in deze trip al veel kerken ingelopen maar het bezoek aan de Baseliek van Quito was toch wel heel bijzonder. Je kon 1 van de torens beklimmen en elke keer als ik dacht, hoger kan niet, was er toch weer een trappetje omhoog. Tot werkelijk het kleinste vloertje in de spits van de toren. Voorbij de klok was de boel ook half open en de vloeren waren van een soort gevlochten gaas. Redelijk eng moet ik zeggen maar een gigantisch uitzicht en een behoorlijk coole ervaring.
We zijn een andere dag met de Teleferico (kabelbaan) naar ruim 4.000 meter gegaan voor de betere uitzichten over Quito. Verder nog een dag wat rondgestruind over wat markten en een dag naar de evenaar geweest. Het is een toeristische bedoening van jewelste maar toch zeker niet
te missen. Zo vaak kom ik daar nou ook weer niet in de buurt.
Je hebt eigenlijk 2 monumenten op de evenaar. Het eerste grote monument dateert van ergens in de 19 eeuw of zoiets en was berekend door Franse wetenschappers. Met de huidige GPS apparatuur is men er 10 jaar geleden ongeveer achter gekomen dat die Fransen er zo´n 200 naast zaten destijds. Op zich best knap als je bedenkt dat dat bijna 200 jaar geleden was. Het orginele monument is een beetje saai maar op nieuwe, eigenlijke evenaar hebben een paar handige donders een museum gebouwd met allerlei coole proefjes. Zo laten ze zien dat het water dat door het putje van de wasbak aan de ene kant linksom draait en aan de andere kant van de evenaar rechtsom. Ook is het mogelijk om op de evenaar een ei op een spijker te laten balanceren vanwege de neutrale zwaartekracht. Dat is trouwens retemoeilijk maar het is absoluut mogelijk, zie de foto.
De dag daarna zijn we naar Mindo vertrokken. Mindo is maar 2 uurtjes van Quito maar een totaal andere wereld. Het ligt midden in een "cloud forest" met een aangenaam, subtropisch klimaat. Het is zeer relaxed
en het staat bekend om de grote hoeveelheid en verscheidenheid aan vogels. Ons hostal stond een beetje buiten het dorp midden in het bos en ´s ochtends op het balkon kon je gemakkelijk tientallen vogels voorbij zien komen.
De eerste dag hebben we in grote rubberen binnenbanden de rivier afgedobbert. Beetje toeristisch maar wel geinig. De volgende dag een grote wandeling door het beroemde "cloud forest" langs 7 waterfallen. Je moet eerst met een kabelbaantje naar de andere kant van de vallei om aan de tocht te beginnen. We waren de eerste die ochtend samen met een andere Nederlander, Bart. De lokale operator van de kabelbaan bracht de motor opgang om het bakkie vanuit het midden naar onze kant te brengen. Omdat de best aantrekkelijke verkoopster van de kaartjes voor zijn neus stond was hij waarschijnlijk ietwat afgeleid. Gevolg, hij vergat de motor af te remmen en het stalen bakkie beukte dwars door het eerste muurtje van het gebouwtje. De operator en de verkoopster werden werkelijk waar net niet tegen de achterste muur aangedrukt. Lekker begin, en daarna waren wij de eerste die dat bakkie inmoesten. Eerst wilden we niet natuurlijk maar na wat testen en begeleid door een vriend
Quito from 4.000 meters
We went up with the Teleferico van de operator toch maar gegaan. Alles okay, niets meer aan het handje. De tocht door het subtropische "cloud forest" was geweldig, nog gezwommen onder 1 van de waterfallen.
´s Avonds zijn we met 6 man naar een bijzonder kikkerproject gegaan. Hier probeert men op natuurlijke wijze de subtropische kikkers in dit gebied te behouden. Het klinkt een beetje suf maar het was echt tof. Het zijn van die hele kleine, soms gekleurde kikkertjes, echt coole beesten. En als het donker word beginnen ze herrie te maken. We hebben ook nog een tocht door het donker in het bos gemaakt waar de gids ons allerlei details over planten, beesten etc. die ´s nachts leven uitlegde.
De laatste dag in Mindo hebben we samen met Bart nog een canopy tour door het bos gemaakt. Nog nooit gedaan en wederom behoorlijk geinig.
Terug naar Quito om daarna richting het Quilatoa circuit te gaan. Dat is een ruim 200 km lange tocht door de bergen met lokale bussen met kippen, varkens aan boord etc. Hier wonen nog veel mensen die geen spaans maar quechua spreken. De eerste dag zijn we tot Quilotoa zelf gekomen. Dit dorpje ligt aan de krater rand van
de uitgedoofde Quilotoa vulkaan. In de krater ligt een groot meer, super uitzicht. Jammer genoeg was het weer slecht de volgende dag, zodoende konden we niet rond de krater lopen. We sliepen in een hostal, nou ja eigenlijk gewoon bij een familie thuis, direct aan de krater rand. Geweldige ervaring omdat ze ook super aardig en gastvrij waren.
De volgende dag een bus gevonden die ons naar het volgende plaatsje kon brengen, hobbel de hobbel, richting Chucilan. Daar zijn we een dag extra gebleven omdat ze een goede warme kachel hadden en iedereen in het hostal een goede klik met elkaar vormde. We werden uitgenodigd door de eigenaar om de lokale kaasfabriek te bezichtigen. Zijn vader was deel van de coöperatie en ze maakte daar de lekkerste kaas die ik ooit gegeten heb. Ik weet het, ik heb er letterlijk en figuurlijk niet veel kaas van gegeten, maar zelfs ik moest beamen dat dit topshit was. En ik heb er verstand van denk ik want de kaas werd alleen verkocht aan top restaurants in Ecuador en een stukkie aan ons natuurlijk.
Daarna nog een tocht door de bergen terug naar het hostal gedaan, eerst verdwaald, daarna moeten schuilen in een
The giant baselica close to our hostal
And we climbed one of the towers. Coolest church visit ever. greppel voor de bliksem (knallend hard en fucking dichtbij) maar uiteindelijk toch bij de warme houtkachel aangekomen.
Na het eten bijna direct naar bed want de volgende bus vertrok om 3:30 am richting Saquisili waar de beroemde donderdagochtend beestenmarkt werd gehouden. Rond 07:00 am in Saquisili aangekomen waar het inderdaad een beestenboel was. Overal, llama´s, schapen, varkens, koeien, kippen en weet ik al wat niet meer. Wel lachen om te zien, alhoewel de locals behoorlijk ruw met die beesten omgaan.
Hierna nog een kort tripje naar Latacunga en de Quilotoa loop was volbracht.
We vertrokken direct naar Banos, een ander subtropisch dorpje met thermale baden, aan de voet van de actieve vulkaan Tungurahua. Ideaal voor een paar dagen chillen. We zijn nog 1 dag behoorlijk actief geweest, met de mountainbike de "ruta de cascadas" (de watervallenroute) gevolgd. Het meeste is downhill dus zo actief was het nou ook weer niet. Je daalt af richting Puyo waar de jungle begint.
En dan.... met de bus weer terug naar Banos, wel zo relaxed.
English version:
From Galapagos at sealevel direct to Quito at 2.800 meter was not really nice for my head, but after a day it got better. We
had to get used again to finding a hostal, taking good care of our stuff, etc, etc. Bright lights, big city so to speak.
Old, colonial Quito is definitively worth visiting. Lots of churches, plazas. We climbed one of the towers of the old basilica. Really, really cool. You can climb up all the way to the very top, passing the clock work. Every time i thought, you can´t get any higher, there was another small stairs. It was scary and cool at the same time. Who said churches are boring!!!???
Another day we went up with the Teleferico, a cable car, to 4.000 meter to enjoy some beautiful views over Quito. After that we went to the equator at "Mitad del Mundo". It´s a bit of a touristic place but not to be missed. There are 2 monuments, the old one was calculated to be the equator by french scientists around 200 years ago and a new one calculated by GPS around 10 years ago. It appeared that the french were only 200 meters mistaken, not that bad actually. The old monument is a bit boring but the new one is really cool. They build a museum around it
In the top of the tower
Yes, i look a bit scary with some cool experiments. You can balance an egg on a nail for example or the water turns in a different direction trough the sink on both sides of the equator.
After Quito we left for Mindo, a nice subtropical village hidden in the cloud forests, only 2 hours from Quito. Really relaxed town with lots of birds, nice views and waterfalls. We found a nice hostel outside the village in the forest, really good for birdwatching and relaxing. The first day we tubed down the river, see picture and relaxed the rest of the day. The second day we went for a good dayhike along the 7 waterfalls. The only way to enter the trek was to go with a small cable car over the valley. We and another dutch guy, Bart, were the first ones that morning. When the operator of the cable car started the motor to move the cable car to our side he was distracted by the goodlooking saleslady who stood in front of him. So he was to late to stop the cable car in time and the iron thing smashed into the first stone wall of the little building. Nice on dude!!!!!!
After checking the damage, we were supposed to go in the cable car. Well, forget about it. But after a while everything seemed to be okay and we made it to the other side. The trek was wonderful, lots of birds, waterfalls, good swimming under the waterfalls and we spent the whole day there.
In the evening we went to a frog concert!!?? Yes, a frog concert. In Mindo they have some sort of natural breeding centre for small subtropical frogs. Really cool animals, small and colourful and when it gets dark they start making noice. We also did a night walk trough the forest and the guide showed all kind of cool facts about the animanls and the plants.
The last day we and Bart went for a canopy tour trough the cloud forest, also really cool.
Back to Quito to continue direct to the Quilotoa loop. A nice 200 km long loop in the mountains trough indigneous villages. The first day we ended in the village of Quilotoa just at the rim of the krater of volcan Quilotoa. Inside the krater is a beautiful lake. We stayed at a sort of hostal, homestay with an indigenous family.
They were really sweet and despite the heavy rain the next day, we had a wonderfull day there.
After Quilotoa we managed to get a bus to Chucilan. After a exiting busride with chickens, pigs in the bus we arrived in Chucilan and went the cloud forest hostal, again a really nice place. Including breakfast, diner and sleeping for USD 8 p.p. All of the tourists who arrived that day decided to stay an extra day and we had a nice visit to a local cheese factory and a nice walk despite the rain and thunder.
The next morning, well night at 03.00 am all of us catched a bus to Saquisili were we visited the famous thursday morning animal market. We arrived at 07.00 am and it was full of animals, pigs, sheeps, cows, llamas etc. Interesting to see all the negociations of the locals, selling and buying.
From Saquisili it was another 20 minutes to Latacunga for ending the Quilotoa loop. We headed direct for Banos, a nice subtropical village with thermal baths a the foot of the active Tungurahua volcanco. And that is really an active volcano. Eating breakfast in the garden of our hostal made us
seeing our plates getting bit covered with some ash from the volcano, nice!!!! We did some small hike in Banos and one day we were really in action, well action. We did a downhill mountainbike route along many waterfalls. The route continued to Puyo where the jungle starts. We made it till Rio Negro and................ took the bus back up to Banos, nice and relaxed again.
Advertisement
Tot: 0.305s; Tpl: 0.022s; cc: 21; qc: 90; dbt: 0.2051s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
