Back on Track.. Colombia!


Advertisement
Colombia's flag
South America » Colombia » Huila » San Agustín
July 22nd 2011
Published: July 22nd 2011
Edit Blog Post

Desierto de la TatacoaDesierto de la TatacoaDesierto de la Tatacoa

Karina Verdwaald!
Reisdag met onzinnige obstakels..
Op 12 juli om 7.00 uur gaat onze wekker. Het grote avontuur gaat beginnen, Colombia, here we come!
De rugzakken staan al klaar. We springen de trein in, op naar Schiphol.
Heeft u een visum geregeld voor de USA, anders kunt u niet met het vliegtuig mee. Visum.. Voor die 2 uur dat we op Atlanta airport moeten wachten.. Zucht.. Maar goed, we rennen naar een balie en kunnen nog net op tijd het zo belangrijke papiertje kopen. Als we willen gaan boarden worden we extreem uitgehoord door man in pak. De gekste dingen worden gevraagd. Veiligheidsvoorschriften voor Amerika...
Als het vliegtuig wil landen in Atlanta, blijkt er een enorme onweersbui te hangen boven de stad. We moeten wachten in de lucht. 6 Rondjes van de zaak krijgen we!
In Atlanta blijkt dat we niet door de gewone douane mogen. Job heeft vanuit Nederland wat fruit en brood meegenomen, maar dit moet door een aparte scan. De 2 appels die we nog hebben worden ingenomen.. Ze vonden het zelf ook wel grappig. Als we eenmaal in het vliegtuig zitten, blijkt mijn trui nog op het vliegveld te liggen. Beetje jammer.
De vlucht naar Bogota is vol turbulentie. Een kopje koffie drinken is ineens gevaarlijk geworden.

Job en zn nieuwe vrienden..
Bogota. Stad met 10 miljoen inwoners. Liggend op 2400m. Overdag ziet het zwart van de mensen,
s avonds zijn de straten leeg. Het is niet veilig op straat. Echt een bizar verschil.
In de eerste paar dagen zijn we zo moe dat we besluiten 3 nachten in Bogota te blijven. We slenteren wat door de stad en lopen alle toeristische dingen af. Zo komen we bij het Plaza de Bolivar, het beroemde plein, midden in de stad. Het ziet letterlijk grijs van de duiven, de Dam is er niets bij!
Job gooit wat brood in het rond en voor hij het door heeft landen honderden duiven op en om hem heen. Hij zit er echt helemaal onder! Heeft ie gelijk nieuwe vrienden gemaakt..
Op de 2e dag gaan we met een skilift omhoog vanwege het geweldige uitzicht over de stad. Het enige wat wij zien zijn wolken en regen. Helaas!

Lost in de desert.
We besluiten verder te reizen, op naar de woestijn. Wat is Bogota toch groot! Het duurt 2 uur voordat we de stad achter ons hebben gelaten. Sloppenwijken, paard en wagen, gekleurde
Desierto de la TatacoaDesierto de la TatacoaDesierto de la Tatacoa

Middle of nowhere, Kleinste woestijn in Colombia
vrachtwagens, straatverkopers, alles komt voorbij.
We reizen via Neiva, waar we een nacht moeten blijven omdat we te laat zijn en de taxis naar de woestijn niet meer rijden. Deze rijden nml pas vanaf 5 mensen. En die zijn er s avonds niet meer. We gaan op zoek naar een hotel. Maar zelfs de Lonely Planet, onze bijbel op reis, zegt niets over deze stad. Veel kan het dus niet zijn. Toch hebben we nog een leuke avond. We eten aan de voet van de Rio Magdalena en duiken de plaatselijke open bar in. Leuk, die lokale salsamuziek!
Het valt ons op dat alle mensen tot nu toe zo ontzettend aardig en behulpzaam zijn. Bovendien voelen we ons heel erg veilig en op ons gemak. Bijna niemand spreekt Engels en dus doe ik mn best om, naast Job, me verstaanbaar te maken in het Spaans. Ola!
De volgende ochtend gaan we naar de Desierto de la Tatacoa. Kleine woestijn middenin het groen. Heel vreemd. Overal is het groen totdat ineens het groene stopt en het zand het landschap overneemt. Supermooi en bloedje heet!
We regelen een bed bij een hostel. Als Job naar de wc gaat in ons, so called
vuurtje in n Tipivuurtje in n Tipivuurtje in n Tipi

Alles kan met onze versbakken vrinden, Jeffersen en Alexandra
badkamer, hoor ik ineens een harde gil. Onder de bril woont een kikker, of gekko, of een kruising daarvan, dus een kikko, ofzo. We sturen het beest met knapzak op pad en kunnen weer veilig naar de pot. We duiken eerst maar ens het zwembad in. Ook al zo raar, een zwembad middenin de desert! Na afgekoeld te zijn lopen we het gebied in. Het lijkt wel de maan, superraar deze omgeving! Maar wel supermooi!
Na het eten wordt het al snel donker. Hiervoor komt iedereen, de sterren! Het is helder dus we hebben geluk. Wij doen rustig aan en snappen niet waarom iedereen al zo vroeg naar de plek wandelt waar je de sterren het beste kunt zien. Op ons dooie gemakje lopen we even later ook die kant op. Er staan diverse telescopen op een platform waardoor je de sterren kunt spotten van dichtbij. Als we het pad aflopen merken we waarom iedereen toch zo vroeg ging.. Het is bijna volle maan en dat ding begint te schijnen als een gek! Echt bizar veel licht komt er vanaf! Mmm.. dus daarom.. de maan komt op en dat zorgt voor minder sterren natuurlijk. Hebben wij weer.. komen we naar
Op t paardOp t paardOp t paard

San agustin verkennen
de desert, is het volle maan!
Aangekomen bij het platform kunnen we Saturnus spotten, incl. ring. Echt super geweldige ervaring!! We bekeren ons bijna tot Wubbo Ockels, zo gaaf vinden we het! Ook de maan is van dichtbij te zien en een aantal sterren. Toch echt de moeite waard, deze rare plek.

Cowboys and kisses!
Na een nachtje volle maan, waarbij ik in een hangmatje de nacht heb doorgebracht en Job het grote bed voor zichzelf had, reizen we verder richting San Agustin. In de desert hebben we nieuwe, Colombiaanse vrienden gemaakt. Een stelletje wat geen stelletje is.. Jaja.. Wij denken daar anders over! Met hen gaan we naar onze nieuwe bestemming.
Aangekomen op het busstation van Neiva, waar we moeten overstappen, worden we zo ongeveer letterlijk een andere bus ingetrokken door een verkopertje. Het gaat zo snel dat ik bijna niet doorheb wat, waar en hoe. We hebben niet ens meer de tijd om te plassen of koffie te halen. Ehh.. Senor!
Het busje scheurt in 5 uur naar onze plaats van bestemming. Dwars door de bergen, langs afgronden (gewoon niet kijken) en mooie uitzichten. We overleven het avontuur en stappen een aantal uren later in San Agustin
San AgustinSan AgustinSan Agustin

Met mooie uitzichten
uit. Liggend op 1700m, middenin de Andes. Hostel is reeds geboekt dus we stomen ineen keer door. We krijgen een supermooi chalet toegewezen, echt een paleisje, voor, let op, 8,50 euro p.p.p.n. Je lacht je rot! Tis hier sowieso spotgoedkoop. We raken ons geld aan de straatstenen niet kwijt! Noem het een luxeprobleem..
Die dag doen we niets anders meer dan lekker eten (goeie keuken!! ) en spelletjes spelen.
Voor de volgende ochtend hebben we paarden geregeld. Hiermee gaan we een ochtend door de bergen rijden. Het is voor ons alle 4 de eerste keer op zo n ding dus een beetje spannend vinden we het wel. Huppakee, niet zeuren en gaan! Hobbel de hobbel, even wennen. Maar na een paar kilometer vindt bijna iedereen het zo leuk dat er galop volgt. Alleen ik (de stakker) blijf een beetje achter, toch een beetje spannend nog steeds. Het cowboygevoel wil maar niet komen. Terwijl Job er met zn denkbeeldige lasso en hoed vandoor scheurt op paard, probeer ik te wennen aan het idee op een levend wezen met eigen willetje te zitten. Hoezo geen controle over het geheel..
Toch is het een onvergetelijke ervaring. Denk je in, op de rug van
San agustinSan agustinSan agustin

Zo krijg je er een beetje een beeld bij....
een paard door de Andes. Langs watervallen en diepe kloven, alles supergroen en stil. Zo mooi en speciaal. We zijn nog steeds onder de indruk. Mooiste ervaring tot nu toe (oja, we hadden ook nog Saturnus) In San Agustin zijn beelden gevonden van duidenden jaren oud. Toeristische trekpleister dus. (maar geen toeristen...) Ik moet zeggen dat het indrukwekkend is en het verhaal heel mooi. Je krijgt een beetje het idee van Maja en Inca cultuur. De strekking van de dag was dan ook het bezoeken van de natuur en die beelden. Missie geslaagd. Het enige is, als je 1 beeld hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Ik geloof dat we in alle parken samen wel 100 beelden hebben bewonderd. We konden geen beeld meer zien, of zoals Job zegt, ik krijg er een goed beeld van, ofwel, beeldig!
Teruggekomen bij het hostel konden we niet meer lopen van de spierpijn. Tjonge, ik dacht dat het relaxed was op zo n beest! Goeie sport hoor!
Dorp in, boodschappen doen en samen gekookt in de open keuken in de tuin van het hostel. Latijns muziekje aan, eten maar. Gezelligheid ten top! Wat kan het leven toch simpel zijn.. "zei ze schaapachtig"
honderden...honderden...honderden...

en nog een
De volgende dag gingen we een nieuw rondje beelden doen. Nee! Nog meer beelden. Maar de rit door de natuur was weer overweldigend. Wat is het hier toch fantastisch mooi, echt ongelofelijk. Kan hier wel wonen, zo relaxed. Nog steeds zijn de mensen ook zo leuk! Iedereen zegt hallo en maakt een praatje. Als je door het dorp loopt wordt je aangesproken omdat mensen het leuk vinden om een praatje te maken. Zo leuk. Kunnen wij botte NL-ers nog wat van leren. Dus vanaf nu gaan we op straat tegen iedereen hallo zeggen.. Vriendelijkheid ten top.

Sneeuwwit Popayan.
San Agustin en nieuwe vrienden hebben we achter ons gelaten. San Agustin was een geweldige ervaring, one 2 remember.
De reis naar Popayan, stad op 1800m aan de andere kant van de berg, was, op zn zachts gezegd, onstuimig. 5 lange uren over onverharde wegen, dwars door de bergen, langs afgronden en watervallen, supermooie uitzichten en kotsende mensen in de bus.
Nu zijn we aangekomen in Popayan. Eindelijk een goeie internetverbinding, dus tijd voor dit verhaal. Ik beloof plechtig vaker te zullen schrijven zodat ik jullie niet hoef te vermoeien met meer lange verhalen (alsof jullie daar op zitten te wachten)
PopayanPopayanPopayan

Ciudad Blanca


Morgen vertrekken we naar Lago Calima om lekker te (kite)surfen en relaxen,
daarna horen jullie weer van ons!

Fijne vakantie allemaal en geniet.
Hasta luego amigos!

Liefs Job en Karina





Additional photos below
Photos: 18, Displayed: 18


Advertisement

WatervallenWatervallen
Watervallen

Genoeg in de buurt, de weg ernaartoe is n hel maar dan heb je ook wat.


22nd July 2011

Lieve Job en Ka, Dat klinkt niet verkeerd en de foto's zien er lieflijker uit dan ik had gedacht. Ik mis nu alleen een afbeelding van die man die om brood vroeg en waar jullie uiteindelijk mee uit eten zijn gegaan :) al s het zo cheap is dan heb je zeker ook al een nieuwe trui gekocht, leuk zo'n poncho in alle kleurtjes! Hier alles prima. Heel veel plezier X kirsten en menno
23rd July 2011

wauwie!
Nou met deze tekst en uitleg en mooie foto's erbij krijg ik ook een mooi beeld van dit prachtige land hoor!! leuk! Fijn dat jullie je zo vermaken, geniet er nog van, ik ben benieuwd naar de volgende avonturen.. xx John en Janna
23rd July 2011

At the streets of Pioen...
Het regent, Gijs en Witlof verharen als een malle, dus brei ik daar maar een lekkere wollen jas van; om me te beschermen tegen het koude weer dat het onherbergzame Zwolle mij biedt. Same old, same old! Enjoy! :) Liefs, from the Pioenstreet
26th July 2011

Ina kleinsmit
Heb het hele verhaal nog eens gelezen. Echt geweldig. Had er geen idee over hoe het in Colombia zou zijn. 3x mooi dus. Nog heel veel plezier en groeten uit een kletsnat Nederland. jullie (schoon)moeder
27th July 2011

Geweldig! Had graag met jullie op het paard gezeten door de natuur... :)
28th July 2011

het leven is behelpen
Wat hebben jullie gebruikt in Colombia dat jullie zo hyper zijn?! Zat dat in die appels of is het een lokaal product? Wij zijn net terug van een meer dan fantastische tocht door IJsland, kadootje van Ingrid voor mijn 65e (dank je wel voor de felicitaties aan je "allerliefste oom" Job, ik weet nou je uitspraak nog beter te taxeren, waar bv. Janna uitgebreid de moeite nam haar "oud=oom" geluk te wensen!!) verjaardag. Jullie tocht lijkt ons overigens ook nuet te versmaden, en met Ingrid als salsa-koningin van de Plataan-gym, en haar vloeiende Z.Amerikaanse Spaans zouden we een heel eind kunnen (rond)komen! Onze foto's zijn binnenkort ook te zien, tot nu zijn het slechts 1500, met puffins, kittiwakes, guillemots, vulkanen en geysirs alom.Blijf op je hoede, want sommige produkten maken je dan wel paranoïde, dan wel megalomaan, Job, of heb je dat van nature al? liwfs van je "allerliefste oom" en zijn nog veel lievere Ingrid.

Tot: 0.175s; Tpl: 0.014s; cc: 18; qc: 66; dbt: 0.0923s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb