Advertisement
Published: July 20th 2014
Dear diary..... JACKPOT ! Vandaag was fenomenaal! We hebben een dag 'opgeofferd' aan rijden om op S.I. te raken, maar we zijn maar wat blij dat we hier waren. We begonnen de dag onder een stralende winterzon. Stevig ontbijt as usual ( eggs and bacon), en daarna naar het visitor centrum om onze route te plannen. We stippelden een route uit langs de kustlijn van het eiland die ongeveer 6 uur zou duren. Een korte stop in de lokale supermarkt en we konden vertrekken. Gewapend met sportdrank - sommigen onder ons hadden wat problemen met dehydratatie ten gevolge van de activiteiten vorige avond - en mongolenstuutjes trokken we de bushes in. Het ging al meteen bergop ! Het hoogste punt van het eiland is slechts 163m boven de zeespiegel, maar het eiland is niet groot en je start op zeeniveau. Heel snel kwamen we van een asfaltweg in de jungle terecht langs steile, smalle paadjes die constant op en neer gingen. Telkens we een 'heuveltje' bedwongen hadden kwamen we terecht in een baai. De eerste baai vertoonde al direct sporen van een kiwi die ons naar een hol leidden. Er waren talloze vogels aanwezig en de omgeving was opnieuw om achterover te vallen. Ons tempo lag trager dan dat van de doorsnee rusthuisbewoner, er was te veel om bij stil te staan, te onderzoeken of te fotograferen. Na een goede vijf uur wandelen waren we amper halverwege onze vooropgestelde route. We zaten wel al door onze voorraad drank en voedsel heen, de kuiten waren verkrampt en de knietjes kapot! Bovendien begonnen onze uren zonlicht op te raken. We besloten een shortcut te nemen richting hotel. De dreigende donkere wolken kwamen ondertussen ook snel opzetten ( er was weer regen uitgegeven vandaag). Op de terugweg konden we nog wat mooie beelden schieten van de vrij zeldzame Mangaia (heilige ijsvogel, komen uit Australië ) en de White faced heron (soort reiger) . Echt een topwandeling. Fysiek uitgeput, mentaal herboren.
Net toen we helemaal uitgeput onze kamer bereikten begon het te gieten. Excellent timing.
Op dat moment wamen Emily en Joe aan. Twee Amerikaanse backpackers. Na een korte kennismaking besloten we samen een steak te eten en daarna op zoek te gaan naar wilde kiwi! Het zijn nachtdieren dus er was geen haast bij. We werden eerst onder lichte dwang uitgenodigd om deel te nemen aan de wekelijke quiz van de bar. Samen met onze Amerikaanse vrienden en twee Kiwi's uit Queensland vormden we een superteam dat de derde plaats behaalde, not too shabby ! Ondertussen was het bijna negen uur geworden, perfect time for kiwi spotting! And boy were we lucky ! Sommige Nieuw Zeelanders hebben in hun hele leven geen kiwi gezien, WE SAW TWO ! Het kostte ons wat moeite en geduld, maar na uur wandelen met onze zaklampjes werd ons geduld beloond. Slechts een meter van ons verwijdert kuierden ze op hun heel typische wijze door het gras. We probeerden ze niet teveel te doen opschrikken. Foto's nemen was lastig want het was echt donker! Zo donker wordt het in België nooit. De hemel was dan ook adembenemend. Alle wolken waren verdwenen, ik heb nog nooit zoveel sterren gezien. Je kon zelfs de melkweg zien! Om nog een beetje aan de awesomeness toe te voegen begonnen de kiwi ook luidkeels te roepen... and i got it all on tape ! We trokken terug naar de bar om nog een pintje te drinken op ons succes. Toen we daar aankwamen was een van de locals met zijn gitaar aan het jammen en zingen, en dat klonk echt niet slecht. Mooie afsluiter van een geweldige dag. We wisselden nog wat contactgegevens uit met Joe en Emily, gratis logement voor een bezoek aan Yellowstone (volgend jaar?) is daarmee al geregeld. Morgen vroeg uit de veren want de enige boot terug vertrekt al om 8:00 !
Advertisement
Tot: 0.106s; Tpl: 0.009s; cc: 10; qc: 51; dbt: 0.0589s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
mom and dad
non-member comment
machtig
Amaai wat jullie allemaal meemaken.tis thopen dat de filmkes goed gelukt zijn. Het is duidelijk dat er tijd tekort zal zijn. En de boot niet gemist? Groetjes van het thuisfront.