Milford sound - Stairway to heaven

---

07:45 : Nicole komt ons ophalen aan het kampeerterrein voor een rit van ongeveer 2 uur naar Milford sounds, waar we gaan kayakken. Het is nog donker buiten, en nat, en koud.
"Sit back and enjoy the ride lads, we'll make a few stops on the way."
Een halfuurtje later rijden we Eglington park binnen. De zon komt erdoor! Dit park is unesco werelderfgoed en ongeveer de grootte van België. Er wordt veel onderzoek gedaan naar de inheemse vogelsoorten van NZ. We rijden al vlug de bergzone in, terwijl Nicole ons wat meer uitleg geeft over de omgeving. Hier en daar stoppen we om wat foto's te nemen. Het park en de bergen zijn opnieuw adembenemend. Plots staan we voor een gesloten weg... sneeuw. Na een half uurtje wachten kunnen we de reis wel weer verderzetten. Ondertussen konden we genieten van een mooi bergriviertje. Milfordsounds is een fjord van de Tasmanzee gevormd door grote gletsjers. De fjord is volledig omgeven door bergen en vanaf de zee niet zichtbaar. Captain Cook heeft de fjord nooit gevonden in zijn eerste twee bezoeken aan Nieuw Zeeland. Ook vanop het land is de fjord moeilijk bereikbaar. Vroeger moest men over de bergen, nu is er gelukkig een tunnel. De tunnel is uit massief graniet gedynamiteerd, een proces dat 20jaar heeft geduurd. De kanten van de weg zijn nog besneeuwd en hier en daar is er wat ijzel. De zon breekt er wel volledig door. In Milford sound zelf is er van sneeuw geen sprake, alleen stralende zon. Het is een superdag om te kayakken, amper wind! We veranderen van outfit (een heel gedoe) en stappen de kayak in. Het uitzicht hier is meer dan adembenemend. Bergen van 1600 meter omsingelen ons terwijl we dobberen op het zeewater. Amper een kwartier na de start worden we al vergezeld van een 10tal dolfijnen! Bottle noses, de grootste dolfijnsoort op aarde. Dit komt zeer zelden voor want onze gids is zelfs dolle heen! Alsof dat nog niet genoeg was kommen ook twee pelsrobben meespelen. Die dieren slapen normaal heel de dag maar waren ook zeer enthousiast om met dolfijnen te zwemmen. Superervaring! Gedurende de drie uur op het water waren we constant met verstomming geslagen. Iedereen die Nieuw Zeeland bezoekt moet dit gedaan hebben! Niet met de cruiseboot, met de kayak ! Het zonlicht was zo fel dat foto's schieten wat moeiljk was, maar dit moet je gewoon zelf gezien hebben. Als we terugkeren naar de camping begint de zon weer stilaan te zakken. We stoppen nog eens aan Monkeycreek, een riviertje van gletsjerwater dat zo zuiver is dat je het gewoon kan drinken. We vullen twee lege flesjes, heerlijk ! Op de volgend stopplaats komt een kea op ons busje geland! We hadden deze ondeugende papegaai al een paar keer in het wild gezien, maar nu kwam hij doodleuk met onze antenne spelen. Heb hem kunnen filmen vanop een half metertje 😊. Ondertussen zakt de zon weg onder de besneeuwde bergtoppen wat een supermooi lichtspektakel veroorzaakt aan de hemel. Geen camera die dat kan vastleggen, ik werd er bijna emotioneel van. Het stilstaande water van de meren zorgt daarbij nog eens voor een schitterende reflectie. Ik heb deze reis al een paar keer gedacht dat de wereld niet mooier kon zijn, ik was telkens fout. Het mag de laatste week nog voortdurend regenen, deze reis kan niet meer stuk!

---